قیس بن سعد بن عباده در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالله]] بن [[مبارک]] از قول جویره [[روایت]] کرده که [[معاویه]] نامه‌ای به [[مروان]] نوشت و به وی [[دستور]] داد که خانه [[کُثیر بن صلت]] را از او بخرد اما کثیر خانه خود را به او نفروخت. معاویه در [[نامه]] دیگری به مروان نوشت: با کثیر درباره [[طلب]] من [[سختگیری]] کن. اگر قرضش را داد که هیچ و الا خانه‌اش را بفروش و طلب مرا بردار. مروان [[پیام]] معاویه را به کثیر رسانیده و به او گفت: "سه [[روز]] مهلت داری، اگر [[مالی]] را که معاویه از تو طلبکار است، نپردازی خانه‌ات را می‌فروشم". جویره گوید: کثیر [[اموال]] خود را جمع کرد اما سی هزار درهم کم آورد و از [[مردم]] کمک خواست. به یاد [[قیس بن سعد]] افتاد و به نزد وی رفت و از او کمک خواست. [[قیس]] هم سی هزار [[درهم]] را به او داد. [[مروان]] وقتی پول‌ها را دید، خانه‌اش را به او برگردانده، پول‌ها را نیز از او نگرفت. پس کثیر پول‌ها را نزد قیس آورد تا به او بازگرداند. قیس گفت: "من [[پول]] را به تو بخشیده‌ام و از تو پس نمی‌گیرم"<ref>الغدیر، علامه امینی، ج۲، ص۸۶.</ref>.

هم‌چنین نقل شده، قیس ظرف بزرگی داشت که همیشه همراه او بود و هر وقت می‌خواست [[غذا]] بخورد، منادیانش فریاد می‌زدند: ای مردم! بیائید و در خوردن غذا با قیس [[شریک]] شوید. پدر و جدش نیز قبلا همین روش را داشتند <ref>البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۸، ص۱۰۰.</ref>.