فلسفه توسل به امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
فلسفه توسل به امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۲
، ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. '
جز (جایگزینی متن - 'مهدویت]]. {{پایان}} {{پایان}} == پانویس == {{پانویس}}' به 'مهدویت]]. {{پایان منبع جامع}} == پانویس == {{پانویس}}') |
جز (جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. ') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«[[امامان]]، همه [[مقرب]] خدایند و [[توسل]] به هر کدام، میتواند گره مشکلات [[معنوی]] و مادی [[انسان]] را باز کند. [[حجت خدا]] و [[امام]] حاضر و ناظر، در [[عصر غیبت]]، وجود [[نورانی]] [[امام مهدی]]{{ع}} است و فیوضات [[الهی]] از طریق او به موجودات میرسد. وجود وی به عنوان "ولی اللّه" دارای چنین مرکزیتی در [[عالم هستی]] است. | «[[امامان]]، همه [[مقرب]] خدایند و [[توسل]] به هر کدام، میتواند گره مشکلات [[معنوی]] و مادی [[انسان]] را باز کند. [[حجت خدا]] و [[امام]] حاضر و ناظر، در [[عصر غیبت]]، وجود [[نورانی]] [[امام مهدی]]{{ع}} است و فیوضات [[الهی]] از طریق او به موجودات میرسد. وجود وی به عنوان "ولی اللّه" دارای چنین مرکزیتی در [[عالم هستی]] است. | ||
::::::جریان [[شب قدر]] و [[نزول]] [[فرشتگان]] بر [[امام]] و تقدیر امور، در جهت تأثیر [[تکوینی]] [[امام]] بر [[جهان]] [[خلقت]] است<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۲۴۹.</ref>. | ::::::جریان [[شب قدر]] و [[نزول]] [[فرشتگان]] بر [[امام]] و تقدیر امور، در جهت تأثیر [[تکوینی]] [[امام]] بر [[جهان]] [[خلقت]] است<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۲۴۹.</ref>. | ||
در [[توقیع]] آن [[حضرت]]{{ع}} به [[شیخ مفید]] آمده است: "ما از تمام حوادثی که برایتان اتفاق میافتد، آگاهیم و هیچ خبری از [[اخبار]] بر ما پوشیده نیست. ما هرگز از [[سرپرستی]] و رسیدگی به امورتان کوتاهی نکرده و یادتان را از خاطر نبردهایم و اگر جز این بود، دردها و دشواریها از هر سو بر شما فرود میآمد و [[دشمنان]] شما را ریشهکن میکردند. پس از [[خداوند]] [[پروا]] داشته باشید و ما را [[پشتیبانی]] کنید"<ref>طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، ج۲، ص۳۲۳.</ref>. | |||
::::::در باب هفتم [[نجم الثاقب]] میخوانیم: "البته نباید فقط در هنگام [[اضطرار]]، متوجه و [[متوسل]] به آن [[حضرت]] شویم، بلکه باید دایم به [[فکر]] او باشیم. چه انسانهایی که با سوز و گداز به ساحت [[مقدس]] آن [[امام همام]]، [[متوسل]] گردیده، از [[الطاف]] وجودش بهرهمند شدهاند"<ref>نوری، میرزا حسین، نجم الثاقب، ص۲۴۱.</ref>. | |||
در یک [[خانواده]] [[منتظر]] مداومت در [[توسل]] با احساس حضور آن [[حضرت]] و [[علم]] به [[معرفت]] همه جانبه ایشان به [[اعمال]] و کردارشان به گونهای است که [[توسل]] را محدود به زمان [[اضطرار]] و گرفتاری [[خانواده]] و بروز مشکلات و حوادث ناگوار نمیکند. | |||
::::::در باب هفتم [[نجم الثاقب]] میخوانیم: "البته نباید فقط در هنگام [[اضطرار]]، متوجه و [[متوسل]] به آن [[حضرت]] شویم، بلکه باید دایم به [[فکر]] او باشیم. چه انسانهایی که با سوز و گداز به ساحت [[مقدس]] آن [[امام همام]]، [[متوسل]] گردیده، از [[الطاف]] وجودش بهرهمند شدهاند"<ref>نوری، میرزا حسین، نجم الثاقب، ص۲۴۱.</ref>. | |||
آن جناب [[فریادرس]] خلق است، چنان که در زیارتی که از حضرتش [[روایت]] گردیده، آمده است: [[دادرس]] کسی است که از او دادخواهی کند<ref>موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، مکیال المکارم، ج۲، ص۳۸۵.</ref>. | |||
در "[[زیارت جامعه]]" چنین آمده است: "هر کس به شما [[تمسک]] جست [[رستگار]] و پیروز شد و هر کس به شما [[پناه]] آورد از کجروی و [[بدبختی]] ایمن گشت" <ref>{{متن حدیث|فَازَ مَنْ تَمَسَّكَ بِكُمْ وَ أَمِنَ مَنْ لَجَأَ إِلَيْكُمْ}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۱۳۰.</ref>»<ref>[[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر]]، ص۸۲.</ref>. | |||
}} | }} | ||