آیا طول عمر امکان فلسفی و منطقی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«امر محال تا زمانی که محال بودنش به حد بداهت نرسد، غیر ممکن محسوب نمی‌شود به تعبیر [[فلسفی]] امر محال تا زمانی که در نهایت به اجتماع نقیضین نرسد، کمال محسوب نمی‌شود. ممکن است انسانی برای هزاران سال زنده بماند، این که بقیه [[انسان‌ها]] نمی‌توانند [[طول عمر]] غیرعادی داشته باشند باعث اجتماع نقیضین (دو چیز ضد هم) نمی‌شود اگر دیگران [[عمر]] معمولی دارند، [[دلیل]] نمی‌شود که کسی متفاوت با بقیه نباشد. مثلا فرض اینکه [[علی]] در حال حاضر موجود نیست با فرض این مطلب که [[محمد]] در حال حاضر موجود است، باعث اجتماع نقیضین نمی‌شود؛ زیرا لازمه اجتماع این دو قضیه، اجتماع وجود و عدم در [[انسان]] واحدی نیست چون که موضوع دو قضیه با هم فرق می‌کند در قضیه اول موضوع خالد است و در قضیه دوم موضوع [[محمد]] است.  

::::::'''دیدگاه [[علمی]] مسئله:''' روشن است که در [[علوم]] برای نتیجه دادن قضیه‌ای، باید آن قضیه، تجربه‌پذیر و قابل [[آزمایش]] باشد و چون موضوع تجزیه به شرایط گوناگونی بستگی دارد، نمی‌توان نتیجه یک تجربه را به نَفس آن موضوع و برای بقیه موضوع‌ها گسترش داد؛ زیرا موضوع‌های دیگر دارای شرایط و حالت‌های گوناگونی هستند، یعنی عمومیت دادن این قضیه و مانند آن و گسترش نتیجه در موضوع خاصی صحیح نیست و این از اصول مسلّم و شروط بدیهی نزد [[علما]] و [[دانشمندان]] است. مثلاً وقتی که خالد را [[انسان]] دانستیم برای به دست آوردن زمان عادی [[عمر]] یک [[انسان]] به این نتیجه می‌رسیم که برای چنین انسانی، ممکن نیست که بیشتر از ۱۲۰ سال [[زندگی]] کند؛ اما ما نمی‌توانیم این نتیجه را برای همه انسان‌های دیگر گسترش دهیم در حالی‌که آنها در شرایط و حالت‌های گوناگونی هستند؛ زیرا برای هر [[انسان]] دیگر یا حتی خود خالد، این امکان هست که بیشتر از مدتی که گفته شد، [[زندگی]] کند به شرطی که در شرایطی متفاوتی باشد چنان‌چه به زودی این مطلب را در نتایج بررسی دکتر کارل خواهید دید؛ پس نتیجه این می‌شود، مسئله زنده ماندن [[انسان]] برای مدت طولانی در سالهای متمادی، نه از دیدگاه [[فلسفی]] و نه از دیدگاه [[علمی]]، غیر ممکن نیست»<ref>[[عبدالهادی فضلی|فضلی، عبدالهادی]]، [[در انتظار مهدی موعود (کتاب)|در انتظار مهدی موعود]]، ص 48-49.</ref>.