ابراهیم ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سعید بن هلال بن عاصم بن سعد بن مسعود ثقفی اصفهانی کوفی مدینی رقّی]]. وی از [[نسل]] [[سعد بن مسعود]]، عموی [[مختار ثقفی]] است که [[امام علی]]{{ع}} او را بر [[مدائن]] گماشته بود و در [[روز]] [[ساباط]]، [[امام حسن]]{{ع}} نیز بر وی وارد شد.<ref>رجال النجاشی ۱/۹۰.</ref> [[تاریخ]] دقیق ولادت وی معلوم نیست اما از آنجا که از [[علی بن قادم]]<ref>الغارات ۱۹.</ref> و [[اسماعیل بن ابان]]<ref>الکافی ۲/۲۰۷.</ref> استماع [[حدیث]] کرده، باید ولادت وی پیش از سال ۲۰۰ هـ باشد. ثقفی از [[عالمان]] [[زیدی]] [[مذهب]] [[کوفه]] بود که به [[امامیه]] گروید و در اواخر [[عمر]] به [[اصفهان]] کوچید. علت رفتن او از کوفه آن بود که وی کتابی به نام المعرفه نگاشته و در آن، [[فضایل]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} و مثالب مخالفانش را گرد آورده بود. [[کوفیان]] آن را بزرگ داشته و گویا چون بر جانش [[بیم]] داشتند، از او خواستند کوفه را ترک کند، ولی کتاب را با خود [[نبرد]]. | [[ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سعید بن هلال بن عاصم بن سعد بن مسعود ثقفی اصفهانی کوفی مدینی رقّی]]. وی از [[نسل]] [[سعد بن مسعود]]، عموی [[مختار ثقفی]] است که [[امام علی]]{{ع}} او را بر [[مدائن]] گماشته بود و در [[روز]] [[ساباط]]، [[امام حسن]]{{ع}} نیز بر وی وارد شد.<ref>رجال النجاشی ۱/۹۰.</ref> [[تاریخ]] دقیق ولادت وی معلوم نیست اما از آنجا که از [[علی بن قادم]]<ref>الغارات ۱۹.</ref> و [[اسماعیل بن ابان]]<ref>الکافی ۲/۲۰۷.</ref> استماع [[حدیث]] کرده، باید ولادت وی پیش از سال ۲۰۰ هـ باشد. ثقفی از [[عالمان]] [[زیدی]] [[مذهب]] [[کوفه]] بود که به [[امامیه]] گروید و در اواخر [[عمر]] به [[اصفهان]] کوچید. علت رفتن او از کوفه آن بود که وی کتابی به نام المعرفه نگاشته و در آن، [[فضایل]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} و مثالب مخالفانش را گرد آورده بود. [[کوفیان]] آن را بزرگ داشته و گویا چون بر جانش [[بیم]] داشتند، از او خواستند کوفه را ترک کند، ولی کتاب را با خود [[نبرد]]. | ||
ابواسحاق که بر خطرات [[آگاه]] بود و آنها را بر [[جان]] می‌‌خرید، از شهری که بیش از همه جا از [[تفکرات]] و [[باورهای شیعی]] دورتر باشد، جویا شد و چون اصفهان این گونه [[شهرت]] داشت، ثقفی برای [[ترویج]] [[عقاید شیعه]] و [[تدریس]] کتاب خود راهی این [[شهر]] شد. گروهی از علمای [[قم]] همچون [[احمد بن محمد بن خالد برقی]] پس از [[آگاهی]] از عزیمت وی، به اصفهان رفته و خواستار آمدنش به قم شدند اما ثقفی نپذیرفت.<ref>رجال النجاشی ۱/۹۰ معجم الادباء ۱/۲۳۳.</ref> علاوه بر دو تن از اساتید و [[مشایخ]] وی که یاد شد، [[یونس بن عبید]]،<ref>میزان الاعتدال ۱/۶۲.</ref> [[هشام بن ابی هشام]]<ref>الجرح و التعدیل ۱/۱/۱۲۷.</ref> و [[ابونعیم فضل بن دکین]]<ref>الانساب ۱/۵۱۱.</ref> هم از اساتید او به شمار می‌‌آیند. از [[شاگردان]] ثقفی نیز می‌‌توان به افرادی همچون سعید بن ایوب<ref>الجرح و التعدیل، ۱/۱/۱۲۷.</ref> و [[احمد بن اسود]]<ref>تاریخ الاسلام ۲۱/۱۱۳.</ref> اشاره کرد. گفته رجال‌‌شناسان درباره وی و روایاتی که نقل کرده، یکسان نیست. [[رجال]] شناسان [[اهل سنت]] او را از [[غالیان]] [[شیعه]]<ref>ذکر اخبار اصبهان ۱/۱۸۷ الانساب، ۱/۵۱۱.</ref> و [[متروک الحدیث]]،<ref>ذکر أخبار اصبهان، ۱/۱۸۷.</ref> و افرادی چون [[ابوحاتم]] و [[ذهبی]] او را مجهول دانسته‌اند.<ref>الجرح و التعدیل، ۱/۱/۱۲۷ میزان الاعتدال ۱/۶۲.</ref> در مقابل، برخی از اهل سنت و اکثر [[علمای امامیه]] او را فردی [[موثق]] و مورد [[اعتماد]] خوانده‌اند.<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۹ تنقیح المقال ۱/۳۱.</ref> [[آیت الله]] [[سید ابوالقاسم خویی]] می‌‌گوید: در [[وثاقت]] ثقفی همین بس که وی در اسناد [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم قمی]] و در طریق [[روایات]] [[ابن قولویه]] و [[ابن بابویه]] قرار دارد.<ref>معجم رجال الحدیث ۱/۲۸۲.</ref> | ابواسحاق که بر خطرات [[آگاه]] بود و آنها را بر [[جان]] می‌‌خرید، از شهری که بیش از همه جا از [[تفکرات]] و [[باورهای شیعی]] دورتر باشد، جویا شد و چون اصفهان این گونه [[شهرت]] داشت، ثقفی برای [[ترویج]] [[عقاید شیعه]] و [[تدریس]] کتاب خود راهی این [[شهر]] شد. گروهی از علمای [[قم]] همچون [[احمد بن محمد بن خالد برقی]] پس از [[آگاهی]] از عزیمت وی، به اصفهان رفته و خواستار آمدنش به قم شدند اما ثقفی نپذیرفت.<ref>رجال النجاشی ۱/۹۰ معجم الادباء ۱/۲۳۳.</ref> علاوه بر دو تن از اساتید و [[مشایخ]] وی که یاد شد، [[یونس بن عبید]]،<ref>میزان الاعتدال ۱/۶۲.</ref> [[هشام بن ابی هشام]]<ref>الجرح و التعدیل ۱/۱/۱۲۷.</ref> و [[ابونعیم فضل بن دکین]]<ref>الانساب ۱/۵۱۱.</ref> هم از اساتید او به شمار می‌‌آیند. از [[شاگردان]] ثقفی نیز می‌‌توان به افرادی همچون سعید بن ایوب<ref>الجرح و التعدیل، ۱/۱/۱۲۷.</ref> و [[احمد بن اسود]]<ref>تاریخ الاسلام ۲۱/۱۱۳.</ref> اشاره کرد. گفته رجال‌‌شناسان درباره وی و روایاتی که نقل کرده، یکسان نیست. [[رجال]] شناسان [[اهل سنت]] او را از [[غالیان]] [[شیعه]]<ref>ذکر اخبار اصبهان ۱/۱۸۷ الانساب، ۱/۵۱۱.</ref> و [[متروک الحدیث]]،<ref>ذکر أخبار اصبهان، ۱/۱۸۷.</ref> و افرادی چون [[ابوحاتم]] و [[ذهبی]] او را مجهول دانسته‌اند.<ref>الجرح و التعدیل، ۱/۱/۱۲۷ میزان الاعتدال ۱/۶۲.</ref> در مقابل، برخی از اهل سنت و اکثر [[علمای امامیه]] او را فردی [[موثق]] و مورد [[اعتماد]] خوانده‌اند.<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۹ تنقیح المقال ۱/۳۱.</ref> [[آیت الله]] [[سید ابوالقاسم خویی]] می‌‌گوید: در [[وثاقت]] ثقفی همین بس که وی در اسناد [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم قمی]] و در طریق [[روایات]] [[ابن قولویه]] و [[ابن بابویه]] قرار دارد.<ref>معجم رجال الحدیث ۱/۲۸۲.</ref> | ||