مداهنه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
مداهنه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۴۲
، ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲ربات: جایگزینی خودکار متن (-رده:پرسش +رده:پرسش)؛ زیباسازی
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{منبعشناسی جامع}} +{{منبع جامع}})) |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
}} | }} | ||
'''مداهنه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟''' یکی از پرسشهای مرتبط به بحث '''[[سیره اجتماعی معصومان (پرسش)|سیره اجتماعی معصومان]]''' است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[سیره اجتماعی معصومان]]''' مراجعه شود. | '''مداهنه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟''' یکی از پرسشهای مرتبط به بحث '''[[سیره اجتماعی معصومان (پرسش)|سیره اجتماعی معصومان]]''' است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[سیره اجتماعی معصومان]]''' مراجعه شود. | ||
== پاسخ نخست == | == پاسخ نخست == | ||
[[پرونده:Pic4216.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:Pic4216.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[مصطفی دلشاد تهرانی]]]] | ||
آقای دکتر '''[[مصطفی دلشاد تهرانی]]''' در کتاب ''«[[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]»'' در اینباره گفته است: | آقای دکتر '''[[مصطفی دلشاد تهرانی]]''' در کتاب ''«[[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«واژه [[مداهنه]] از دهن گرفته شده است و مانند [[ادهان]] و تدهین به معنای مصانعه و سازشکاری در [[حق]] به کار میرود<ref>المفردات، ص۱۷۲؛ لسان العرب، ج۴، ص۴۳۴.</ref>. دهن به معنای روغن و «ادهان» به معنای روغن [[مالی]] و به اصطلاح [[فارسی]] ماست مالی است، که کنایه از [[روی خوش]] نشان دادن و [[نرمی]] کردن در جایی است که نباید روی خوش نشان داد و نرمی کرد<ref>ر.ک: تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۳۴؛ تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱.</ref>، و معمولا در مورد انعطافهای [[مذموم]] و منافقانه به کار میرود<ref>التفسیر الکبیر، ج۳۰، ص۸۳؛ تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۳۸۵.</ref>. «ادهان» به معنای کوتاه آمدن در حق، [[سازش]] کردن، همرنگ [[جماعت]] شدن، [[عوام]] زده شدن، پیرو و همراه جریانها شدن و تن به [[باطل]] دادن است؛ و بیگمان در جایی که مداهنه [[حاکم]] باشد حقی برپا نمیشود و چیزی به [[درستی]] سامان نمییابد، بلکه [[جامعه]] گرفتار [[ریاکاری]] و عوامزدگی، و سازشکاری و باطلپذیری میشود. [[خدای سبحان]] در [[آیه]] نهم [[سوره قلم]] خطاب به [[پیامبر اکرم]] میفرماید که [[منکران]] [[حق دوست]] دارند که مداهنه کنی و از حق [[عدول]] نمایی، و سازش کنی و با باطل آنان همنوا شوی، و برای این کار پیشنهاد میکنند که قدری تو از دینت مایه بگذاری و از حق دور شوی، و قدری آنان؛ چنان که نقل شده است سران [[مکه]]، [[رسول خدا]]{{صل}} را به سازش با [[آیین]] نیاکان و [[شرک]] و [[بتپرستی]] [[دعوت]] کردند و [[خداوند]] او را از [[اطاعت]] آنان [[نهی]] فرمود<ref>التفسیر الکبیر، ج۳۰، ص۸۳.</ref>»<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲ ص ۹۵.</ref> | «واژه [[مداهنه]] از دهن گرفته شده است و مانند [[ادهان]] و تدهین به معنای مصانعه و سازشکاری در [[حق]] به کار میرود<ref>المفردات، ص۱۷۲؛ لسان العرب، ج۴، ص۴۳۴.</ref>. دهن به معنای روغن و «ادهان» به معنای روغن [[مالی]] و به اصطلاح [[فارسی]] ماست مالی است، که کنایه از [[روی خوش]] نشان دادن و [[نرمی]] کردن در جایی است که نباید روی خوش نشان داد و نرمی کرد<ref>ر.ک: تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۳۴؛ تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱.</ref>، و معمولا در مورد انعطافهای [[مذموم]] و منافقانه به کار میرود<ref>التفسیر الکبیر، ج۳۰، ص۸۳؛ تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۳۸۵.</ref>. «ادهان» به معنای کوتاه آمدن در حق، [[سازش]] کردن، همرنگ [[جماعت]] شدن، [[عوام]] زده شدن، پیرو و همراه جریانها شدن و تن به [[باطل]] دادن است؛ و بیگمان در جایی که مداهنه [[حاکم]] باشد حقی برپا نمیشود و چیزی به [[درستی]] سامان نمییابد، بلکه [[جامعه]] گرفتار [[ریاکاری]] و عوامزدگی، و سازشکاری و باطلپذیری میشود. [[خدای سبحان]] در [[آیه]] نهم [[سوره قلم]] خطاب به [[پیامبر اکرم]] میفرماید که [[منکران]] [[حق دوست]] دارند که مداهنه کنی و از حق [[عدول]] نمایی، و سازش کنی و با باطل آنان همنوا شوی، و برای این کار پیشنهاد میکنند که قدری تو از دینت مایه بگذاری و از حق دور شوی، و قدری آنان؛ چنان که نقل شده است سران [[مکه]]، [[رسول خدا]]{{صل}} را به سازش با [[آیین]] نیاکان و [[شرک]] و [[بتپرستی]] [[دعوت]] کردند و [[خداوند]] او را از [[اطاعت]] آنان [[نهی]] فرمود<ref>التفسیر الکبیر، ج۳۰، ص۸۳.</ref>»<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲ ص ۹۵.</ref> | ||
== [[:رده:آثار سیره اجتماعی معصومان|منبعشناسی جامع سیره اجتماعی معصومان]] == | |||
==[[:رده:آثار سیره اجتماعی معصومان|منبعشناسی جامع سیره اجتماعی معصومان]]== | |||
{{منبع جامع}} | {{منبع جامع}} | ||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای سیره اجتماعی معصومان|کتابشناسی سیره اجتماعی معصومان]]؛ | * [[:رده:کتابشناسی کتابهای سیره اجتماعی معصومان|کتابشناسی سیره اجتماعی معصومان]]؛ | ||
خط ۳۲: | خط ۲۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسمان سیره اجتماعی معصومان]] | [[رده:پرسمان سیره اجتماعی معصومان]] | ||
[[رده:(اا): پرسشهایی با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسشهایی با ۱ پاسخ]] | ||
[[رده:(اا): پرسشهای سیره اجتماعی معصومان با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسشهای سیره اجتماعی معصومان با ۱ پاسخ]] |