صفات حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها
←جستارهای وابسته
(←منابع) |
|||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
#[[وجوب محبت]] و [[مودت]] به [[حضرت فاطمه]]{{س}} در کنار سایر [[معصومین]] به و تصریح کریمه [[قرآنی]]: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> | #[[وجوب محبت]] و [[مودت]] به [[حضرت فاطمه]]{{س}} در کنار سایر [[معصومین]] به و تصریح کریمه [[قرآنی]]: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> | ||
#حضور در [[مباهله]] و تصریح رسول الله که [[اهل بیت]] خود را [[مستجاب الدعوه]] می‌دانست؛ آنان نزدیک‌ترین و [[پاک‌ترین]] [[بندگان]] به [[خدای سبحان]] هستند. اگر غیر از این [[پنج تن]]، کسان دیگری هم داخل در مسمای [[آل عبا]] بودند، به طور [[یقین]] [[رسول خدا]] آنان را نیز با [[خویشان]] خود همراه می‌ساخت. از میان [[زنان]] تنها [[زهرای مرضیه]]{{س}} است که منتخب [[خدای تعالی]] است<ref>سیمای حضرت فاطمه{{س}} در قرآن کریم (تحفة فاطمیه)، عبدالحسین قدسی، ص۲۱۲ - ۲۲۲.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۲۱۱.</ref> | #حضور در [[مباهله]] و تصریح رسول الله که [[اهل بیت]] خود را [[مستجاب الدعوه]] می‌دانست؛ آنان نزدیک‌ترین و [[پاک‌ترین]] [[بندگان]] به [[خدای سبحان]] هستند. اگر غیر از این [[پنج تن]]، کسان دیگری هم داخل در مسمای [[آل عبا]] بودند، به طور [[یقین]] [[رسول خدا]] آنان را نیز با [[خویشان]] خود همراه می‌ساخت. از میان [[زنان]] تنها [[زهرای مرضیه]]{{س}} است که منتخب [[خدای تعالی]] است<ref>سیمای حضرت فاطمه{{س}} در قرآن کریم (تحفة فاطمیه)، عبدالحسین قدسی، ص۲۱۲ - ۲۲۲.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۲۱۱.</ref> | ||
==نام‌ها و ویژگی‌های حضرت زهرا== | |||
از جمله نام‌های مبارک آن حضرت صدّیقه است یعنی کسی‌که [[زیاد]] [[تصدیق]] می‌کند،؛ چراکه زهرای مرضیّه{{س}} پدر بزرگوارش را تصدیق نمود و در گفتارش با [[صداقت]] و [[راستگو]] و در [[رفتار]] و وفایش بسیار صادقانه عمل می‌کرد و به [[راستی]] که صدّیقه کبری برازنده وی بود و به گفته نواده‌اش [[امام صادق]]{{ع}} روزگاران بر محور [[شناخت]] [[شخصیت فاطمه]] در گردش بوده است<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۰۵؛ مناقب، ج۳، ص۲۳۳.</ref>. | |||
نام دیگرش به اعتبار خیر و [[برکات]] فراوانی که از ناحیه او پدید می‌آید [[مبارکه]] بود و [[قرآن کریم]] بدین جهت که [[نسل]] [[نبیّ اکرم]]{{صل}} تنها از ناحیه وجود [[مقدس]] زهرا{{س}} [[استمرار]] یافته، از وی به [[کوثر]] یاد کرده است. او، مام [[ائمه اطهار]] و [[مادر]] [[دودمان پاک رسول خدا]]{{صل}} به‌شمار می‌آید. وی از [[رسالت پیامبر]] [[اکرم]]{{صل}} [[دفاع]] نمود و دشواریهایی را که در مسیر [[پایداری]] و [[ایستادگی]] در برابر ستم‌پیشگان و [[منحرفان]] از خط [[رسالت]] دید، به [[جان]] خرید. [[دودمان]] فراوان، همان خیر و برکات فراوان و یا مهم‌ترین مصادیق برکات فراوانی است که [[خداوند]] به [[رسول]] گرامی‌اش عطا نموده و در [[سوره کوثر]] بدان تصریح کرده است. | |||
از [[ابن عباس]] [[روایت]] شده که [[رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: دخترم [[فاطمه]] حوریه‌ای در چهره [[آدمیان]] است، او هیچ‌گاه [[خون]] ندید و مردی با او تماس نگرفت و خداوند بدین سبب او را فاطمه نامید که او و دوستدارانش را از [[آتش دوزخ]] [[رهایی]] بخشید<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۳۱، حدیث ۶۷۷۲؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۱۰۹.</ref>. هم‌چنین از آن حضرت روایت شده که فرمود: {{متن حدیث|أن فاطمة حوراء إنسيّة كلّما اشتقت إلى الجنّة قبّلتها}}<ref>تاریخ بغداد، ج۵، ص۸۷؛ الغدیر، ج۳، ص۱۸.</ref>؛ فاطمه حوریه‌ای در چهره [[انسان]] است، هرگاه [[مشتاق]] [[بهشت]] می‌شوم او را می‌بوسم. | |||
مادر [[أنس بن مالک]] می‌گوید: [[فاطمه زهرا]]{{س}} سیمایی چون ماه شب چهارده و یا سفید و [[نورانی]] چونان خورشیدی که از پشت [[ابر]] برون آید، داشت دارای گیسوانی مشکین‌فام بود و بیش از همه [[مردم]] به [[رسول خدا]]{{س}} شباهت داشت<ref>مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۶۱.</ref>. | |||
[[حضرت زهرا]]{{س}} به دلیل پیراسته بودن از هرگونه [[پلیدی]] و [[آلودگی]]، [[طاهره]] [[لقب]] یافت. به گفته [[امام باقر]]{{ع}} فاطمه هیچ‌گاه خون حیض و نفاس ندید<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۹.</ref> و قرآن کریم در [[آیه تطهیر]] به [[پیراستگی]] او از هرگونه [[آلودگی]] [[گواهی]] داده است. | |||
[[فاطمه]]{{س}} به [[تلخی‌ها]] و [[دشواری‌ها]] و [[مصیبت‌ها]] و پاداش‌هایی که [[خداوند]] در [[دنیا]] برایش مقدّر ساخته بود، [[رضایت]] داشت و مورد [[رضایت پروردگار]] خویش نیز بود، چنان‌که [[قرآن کریم]] در [[سوره دهر]] آن‌گاه که خداوند از عملکرد وی رضایت یافت و او را از [[بیم]] بزرگ [[روز قیامت]] مصونیّت بخشید، از آن خبر داده است. | |||
[[فاطمه زهرا]]{{س}} از مصادیق [[آیه]] [[شریف]] {{متن قرآن|رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}}<ref>«خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند» سوره مائده، آیه ۱۱۹.</ref> است، آن‌گونه که در [[رفتار]] آن مخدّره ملاحظه می‌کنیم بی‌تردید وی از بیم [[عذاب]] [[پروردگار]] خویش ترسان بوده است. | |||
او محدّثه بود زیرا [[فرشتگان]] با او سخن می‌گفتند، همان‌گونه که با [[مریم]] دخت [[عمران]] و [[مادر موسی]] و [[ساره]] [[همسر]] [[ابراهیم]]{{ع}} که او را به تولّد [[اسحاق]] و پس از او [[یعقوب]] مژده دادند، گفت و گو می‌کردند. | |||
[[رسول اکرم]]{{صل}} به جهت [[ارج]] و [[احترام]] و [[مقام]] زهرا{{س}} او را «امّ أبیها»؛ مادر [[پدر]] [[کنیه]] داد؛ زیرا هیچ‌کس به پایه زهرا، مورد [[محبّت]] [[رسول خدا]]{{صل}} قرار نگرفت و از جایگاه برجسته‌ای مانند فاطمه نزد [[پیامبر]] برخوردار نبود. [[نبیّ اکرم]]{{صل}} به‌سان [[فرزندی]] به مادر خود، با [[زهرا]] رفتار می‌کرد، همان‌گونه که فاطمه نیز همانند [[مادری]] نسبت به فرزند خویش با پدر بزرگوارش [[همگرایی]] داشت، همواره پدر را در آغوش می‌گرفت و زخم‌های [[بدن]] مبارکش را مرهم می‌نهاد و از درد و [[رنج]] پدر می‌کاست. | |||
وی از کنیه امّ الائمة نیز برخوردار بود؛ زیرا رسول خدا{{صل}} خبر داده بود که [[ائمه]]{{عم}} از [[فرزندان]] زهرا بوده و [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[نسل]] آن بزرگ بانو به وجود خواهد آمد<ref>ینابیع الموده، ج۲، ص۸۳؛ منتخب الأثر، ص۱۹۲؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۱۰۵.</ref>.<ref> [[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۳ (کتاب)|پیشوایان هدایت]] ج۳ ص ۷۶.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||