پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle">'''[[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین علیه‌السلام]]'''</div>
<div class="boxTitle">'''[[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد علیه‌السلام]]'''</div>
[[پرونده: IM010034.jpg|بی‌قاب|150px|left|link= امام حسین علیه‌السلام]]
[[پرونده: IM010050.jpg|بی‌قاب|150px|left|link= امام سجاد علیه‌السلام]]
[[امام حسین]]{{ع}} سومین پیشوای [[مسلمانان]] و دومین فرزند امام علی{{ع}} و [[فاطمه]]{{س}} در سوم [[شعبان]] [[سال سوم هجری]] در [[مدینه]] متولد شد. پس از تولد، [[رسول خدا]]{{صل}} در گوش او [[اذان]] و اقامه گفت و پیوسته به ایشان عنایتی ویژه داشت و برایش عقیقه کرد. کنیه [[امام حسین]]{{ع}} [[ابا عبدالله]] است و دارای [[القاب]] فراونی است که یکی از لقب‌‌های مشهور ایشان [[سیدالشهداء]] است.
[[امام سجاد]] {{ع}} دومین [[فرزند]] [[امام حسین]] {{ع}} پنجم [[شعبان]] سال ۳۸ ﻫ. در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. مادر گرامی‌اش شهربانو، دختر یزدگرد سوم ـ [[پادشاه ایران]] ـ است. نام ایشان [[علی]] است. پنجاه و هفت سال در [[دنیا]] زندگی کردند. دو سال در روزگار [[امامت]] جدش [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}، ده سال در [[عهد امامت]] عمویش [[حسن بن علی]]{{ع}} و یازده سال در زمان [[امامت]] پدر والامقامش و سی و چهار سال [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده داشت. در [[حادثه کربلا]] آن حضرت [[ازدواج]] کرده و دارای [[فرزند]] بود و فرزند خردسالش [[امام باقر]]{{ع}} هم در [[کربلا]] بوده است.


[[علم]]، [[بخشش]]، [[بزرگواری]]، [[فصاحت]]، [[شجاعت]]، [[تواضع]]، دستگیری از بینوایان، [[عفو]]، [[حلم]] و... از صفات برجسته این [[حجّت الهی]] بود. فداکاری و پاکبازی او برای احیای دین و گذشتن از همۀ هستی خویش برای [[فرمانبرداری]] [[خدای متعال]]، در [[تاریخ]] [[انسانی]] بی‌نظیر است.
از القاب شریف [[امام سجاد]] {{ع}}، زین‌العابدین و [[سجاد]] و کنیه ایشان [[ابوالحسن ثانی]]، [[ابوالحسن]] و [[ابومحمد]] است. از آشکارترین [[ویژگی‌های اخلاقی]] امام سجاد{{ع}}، [[عبادت]] و [[طاعت]] فراوان اوست و بدین دلیل، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} او را زینت عابدان [[بهشت]] (زین‌العابدین) خوانده است.


[[امام حسین]]{{ع}} شش سال از دوران زندگیشان را با جد بزرگوارش سپری کرد و در این مدت همیشه در کنار [[رسول خدا]]{{صل}} بوده و حتی در وقت [[نماز]] از آن حضرت جدا نمی‌شد. [[رسول خدا]]{{صل}} با جملاتی که دربارۀ [[امام حسین]] فرموده گوشه‌ای از [[فضائل]] او و برادرش را به [[مردم]] بازگو نمود. [[پیامبر]] علاقه بسیاری به [[امام حسین]]{{ع}} داشت و پیوسته در گفتار و [[رفتار]]، از مهر زیاد خویش به [[فرزند]] دخترش پرده برمی‌داشت.  
امام سجاد{{ع}} در دوران [[خلافت یزید]] به [[امامت]] رسید. آغاز امامت [[حضرت سجاد]]{{ع}} با شدت یافتن [[انحراف]] [[خاندان]] [[بنی امیه]] همراه بود و از این رو، روزگار آن امام همام{{ع}} را می‌توان دارای حساسیتی ویژه دانست. [[امام]]{{ع}} [[با تدبیر]] و سیاستی ویژه [[تعالیم]] [[راستین]] [[اسلام]] را بیان می‌کرد و برای [[حفظ]] [[مکتب]] از چند راه وارد شد:
#بیان حقایق [[دین]] در قالبی نوین و شرح و [[تبیین معارف الهی]] در قالب [[دعا]] که حاصل آن کتاب [[صحیفه سجّادیه]] و ... است؛
#[[حفظ]] دستاوردهای [[قیام]] [[عاشورا]] و زنده نگه داشتن خاطره [[شهدا]] به ویژه [[سید الشهداء]]؛
#جلوگیری از وقوع [[انحرافات]] اساسی در اصول و مبانی [[فرهنگ]] [[اسلام]] و [[پاسخ‌گویی به شبهات]] وارده از سوی [[دشمنان]] و شرح و تبیین [[معارف قرآنی]] و [[تربیت]] شاگردانی والامرتبه.


[[زندگی]] [[سیاسی]] ـ [[اجتماعی]] [[امام حسین]]{{ع}} پیش از [[امامت]] ایشان را می‌‌توان در دو دوران مورد بررسی قرار داد. یکی روزگار [[امام علی]]{{ع}} و دیگری دوران [[امام حسن]]{{ع}}. در دوران اول همواره کنار پدر بود و در دوران [[زمامداری]] [[امام علی]]{{ع}} در [[امور سیاسی]]، [[اجتماعی]]، [[فرهنگی]] و نظامی شرکت داشت مانند: جنگ‌های [[جمل]]، [[صفین]] و [[نهروان]] و در دوران دوم همواره مطیع و همراه برادر بودند.
از [[امام علی بن الحسین]]{{ع}}، غیر از [[صحیفه سجادیه]]، آثار [[ارزشمند]] دیگری در [[میراث]] مکتوب [[شیعه]] وجود دارد، [[رساله حقوق]]، دعای [[ابوحمزه ثمالی]]، مناجات [[خمس]] [[عشر]]، [[زیارت امین‌الله]] و [[خطبه امام سجاد]]{{ع}} در [[شام]] از جمله این [[معارف]] ارجمند است.


بعد از به [[امامت]] رسیدن آن حضرت و فوت [[معاویه]] و زمانی که [[یزید]] به [[حکومت]] رسید، [[امام]] با او [[بیعت]] نکرد و ابتدا به سمت [[مکه]] رفته و چند ماه در آنجا سکونت داشت. در ذی‌حجه همان سال حوادثی در [[مکه]] روی داد که [[امام]]{{ع}} ادامه ماندن در آنجا را مناسب ندانست و در پی دعوت کوفیان، راهی آن شهر شدند، اما در پی شهادت [[مسلم بن عقیل]] و پس از آنکه اوضاع برای [[امام]] روشن شد، در سخنانی برای همراهان خود، وضعیت را به اطلاع آنان رساند و اجازه داد او را ترک گویند و بیشتر کسانی که در راه به او پیوسته بودند، جدا شدند.  
شیوه کارساز [[امام]]{{ع}} در [[مبارزه]] با [[حکومت]]، [[امویان]] را واداشت تا برای بقای خویش چاره‌ای بیندیشند و ناجوانمردانه آن امام همام{{ع}} را مسموم سازند. شهادت امام سجاد{{ع}} در روز ۱۲ یا ۲۵ [[محرم]] سال ۹۵ ه‍  واقع شده است و عاملان [[ولید بن عبدالملک]]، آن حضرت را در پنجاه و هفت سالگی به [[شهادت]] رساندند. [[امام باقر]]{{ع}} او را [[غسل]] داد و کفن نمود و در [[قبرستان بقیع]] [[مدینه]] در کنار [[تربت]] [[پاک]] عمویش [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} به خاک سپرد.


پس از آن بود که نیروهای حر، آن حضرت را محاصره کردند، تا نزد [[ابن زیاد]]، والی کوفه ببرند؛ ولی [[امام]] [[تسلیم]] خواسته حر نشد و توافق شد حضرت جز مسیر [[کوفه]] یا [[مدینه]]، به هر سمت که می‌خواهد برود، تا حر پاسخ نامه خود به [[ابن زیاد]] را دریافت کند. به [[دستور]] ابن زیاد ، حضرت در دوم [[محرم]]، ۲۴ روز پس از حرکت کاروان در منطقه‌ای خشک و دور از قلعه‌ها و برج‌هایی که روستاها از آن برخوردار بودند متوقف شد. و در روز دهم محرم بعد از نبردی نابرابر امام و تمام یارانشان به [[شهادت]] رسیدند.
<div class="readmoreButton">[[امام سجاد علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
 
<div class="readmoreButton">[[ امام حسین علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
۱۱۵٬۷۰۵

ویرایش