دعا در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

===برآورده شدن خواست‌ها===

به دلیل تأثیر دعا در برآوردن خواست‌ها است که [[امام]] در وصایایش، از فرزندش [[امام حسن]]{{ع}} می‌خواهد که «[[حاجت]] خود را نزد او آر... و از اندوه‌هایت بدو [[شکایت]] بر، و برای گره‌گشایی کارهایت او را بطلب و برای کارهایت از او [[یاری]] جوی، و از [[گنجینه‌های رحمت]] او، آن را بخواه که بخشیدنش از غیر او برنیاید: از افزودن مدت زندگانی، تندرستی‌ها و [[فراوانی روزی]]»<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱.</ref>. امام در ادامه این [[وصیت]] [[راهنمایی]] می‌کند که چگونه و در چه [[زمان]] و با رعایت چه موازینی دعا کنیم. [[معتقد]] است که اگر [[توفیق]] دعا به کسی ارزانی شود، از [[اجابت]] [[الهی]] محروم نخواهد بود<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۳۵؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۷، ص۲۷.</ref>. خود بارها [[شاهد]] تأثیر دعای [[رسول اکرم]]{{صل}} و خود بوده است. هنگامی که از سوی [[پیامبر]] [[مأمور]] شد تا برای [[هدایت]] و [[قضاوت]] به میان [[مردم]] منطقه‌ای برود، به پیامبر گفت که من جوانم و قضاوت نمی‌دانم. رسول اکرم{{صل}} با دست به سینه‌اش زد و می‌فرمود: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ اهْدِ قَلْبِهِ وَ ثَبِّتْ لِسَانَهُ‌}}؛ «خداوندا، قلبش را هدایت و زبانش را [[استواری]] بخش». امام می‌فرماید: «با [[دعای پیامبر]] سینه‌ام لبالب از [[دانش]] [[دین]] شد و هرگز در قضاوت میان دو کس تردید نکردم»<ref>سنن ابن ماجه، ج۲، ص۷۷۴؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۴، ص۹۵؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۳۸۸.</ref>.<ref>[[محمد حسین ساکت|ساکت، محمد حسین]]، [[کرامت انسان - ساکت (مقاله)| مقاله «کرامت انسان»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۴، ص ۳۲۷.</ref>

== جستارهای وابسته ==