پرش به محتوا

اسماعیل بن علیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴٬۲۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ مارس ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[مفسر]]، [[محدّث]]، [[فقیه]]، [[وفات]] کرده در [[بغداد]]، دارای تألیفاتی از جمله کتاب التفسیر<ref>ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۲؛ معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۸۳.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۱.</ref>
[[ابوبشر اسماعیل بن ابراهیم بن شهم بن مقسم اسدی بصری کوفی]]. معروف به [[ابن علیه|ابن عُلَیّه]]، وابسته به [[عبدالرحمان بن قطبه اسدی]] و از اهالی [[کوفه]] بود. جد او مقسم از اسرای قیقانیه ما بین [[خراسان]] و زابلستان، و پدرش ابراهیم از تاجران کوفه بود که برای [[تجارت]] به [[بصره]] رفت و آمد می‌‌کرد و از این طریق با عُلَیّه، دختر «حسان» که زنی [[عاقل]] و عالم بود، [[ازدواج]] کرد<ref>الطبقات الکبری ۷/۳۲۵ تاریخ بغداد ۶/۲۲۹ ـ ۲۴۰.</ref> و اسماعیل در سال ۱۱۶<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۳.</ref> یا ۱۱۰ هـ (سال [[مرگ]] [[حسن بصری]])<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۱۰۷ ـ ۱۲۰ تاریخ بغداد ۶/۲۳۰.</ref> متولد شد.
 
او اصالتاً کوفی بود، ولی در بصره و [[بغداد]] می‌‌زیست. اسماعیل با نام مادرش به ابن عُلَیّه مشهور شد، اما آن را نمی‌پسندید و [[دشنام]] می‌‌دانست. عُلَیّه فرزندش را مدتی به عبدالوارث سپرد تا به [[اخلاق]] وی درآید.<ref>تاریخ بغداد ۶/۲۲۹ ـ ۲۴۰.</ref>
 
ابن علیّه از [[فقها]] و [[محدثان]] [[حنبلی]] [[مذهب]] می‌‌باشد.<ref>طبقات الحنابله ۱/۹۹.</ref> رجال‌‌شناسان [[اهل سنت]] وی را [[فقیه]]، مفتی، باتقوا، [[حجت]] در [[حدیث]]، مورد [[اعتماد]] و از حفاظ چهارگانه شمرده‌اند. در خبری نیز متهم به [[شرب خمر]] شده است که برخی آن را مردود دانسته‌اند. در مورد [[کلام خدا]] هم، قائل به غیر [[مخلوق بودن]] [[قرآن]] بوده است. زمانی متولی [[صدقات]] بصره و مدتی [[قاضی]] بغداد بود که با [[هشدار]] [[عبدالله بن مبارک]] از [[منصب قضاوت]] یا تولیت صدقات [[کناره‌گیری]] کرد.
 
وی پس از [[زندگی]] در بصره به همراه [[پدر]] به بغداد رفت و خانه‌ای خرید و در ایام [[خلافت]] [[هارون الرشید]] متولی امور [[مظالم]] شد و تا آخر [[عمر]] در این [[منصب]] ماند. ابن علیّه با [[محمد امین]]، پسر هارون الرشید هم ملاقاتی داشته است و [[امین]] [[عقیده]] او را در مورد قرآن [[نکوهش]] می‌‌کند. از افرادی همچون [[ایوب سختیانی]]، [[عبدالعزیز بن صهیب]]، [[داود بن ابی هند]]، [[حمید طویل]] و [[محمد بن منکدر]] [[روایت]] کرده است.<ref>تاریخ بغداد ۶/۲۲۹ ـ ۲۴۰ سیر اعلام النبلاء ۹/۱۰۷ ـ ۱۲۰.</ref> [[حماد بن زید]]، [[عبدالرحمن بن مهدی]]، [[احمد بن حنبل]]، [[بندار بن بشار]]، [[شعبة بن حجاج]] و [[ابن جریج]] از [[راویان]] ابن عُلَیّه می‌‌باشند.<ref>تهذیب التهذیب ۱/۲۴۱.</ref> «کتاب المناسک»، «کتاب الطهارة»، «کتاب الصلوة» و «تفسیر قرآن»<ref>ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۲؛ معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۸۳.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۱.</ref> از آثار اوست.
 
سرانجام، اسماعیل پس از ۸۳ سال و چند ماه [[عمر]]<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۳.</ref> در [[روز]] سه [[شنبه]] ۱۳ [[ذی قعده]] [[سال]] ۱۹۳ در [[بغداد]] درگذشت. فرزندش [[ابراهیم اسماعیل بن علیه|ابراهیم]] بر وی [[نماز]] گزارد و روز بعد یعنی چهارشنبه و به قولی پنج یا شش روز مانده از ذی قعده در [[مقبره]] [[عبدالله بن مالک]] [[دفن]] شد<ref>تاریخ بغداد ۶/۲۲۹ ـ ۲۴۰.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۱۷۶-۱۷۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
*[[تفسیر ابن علیه ]]


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش