قناعت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخلهای وابسته}} +{{مدخل وابسته}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[قناعت در قرآن]] - [[قناعت در حدیث]] - [[قناعت در نهج البلاغه]] - [[قناعت در اخلاق اسلامی]] - [[قناعت در معارف و سیره نبوی]] - [[قناعت در معارف دعا و زیارات]] - [[قناعت در معارف و سیره سجادی]] - [[قناعت در معارف و سیره رضوی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[قناعت در لغت]] - [[قناعت در قرآن]] - [[قناعت در حدیث]] - [[قناعت در نهج البلاغه]] - [[قناعت در اخلاق اسلامی]] - [[قناعت در معارف و سیره نبوی]] - [[قناعت در معارف دعا و زیارات]] - [[قناعت در معارف و سیره سجادی]] - [[قناعت در معارف و سیره رضوی]]</div> | ||
'''قناعت''' یکی از صفات [[نیک]] انسانی است، یعنی نداشتن [[حرص]] و [[طمع]]، بسنده کردن به آنچه هست، به آنچه [[خداوند]]، روزی قرار میدهد [[راضی]] بودن. قناعت در [[روایات]] به عنوان یک [[فضیلت]] [[اخلاقی]] و یک "[[سرمایه]] بیپایان" به شمار آمده است. کسی که قانع نباشد، هر چه [[اموال]] به دست آورد باز هم بیشتر میطلبد، اما قانع، به آنچه دارد اکتفا میکند و بیش از گذراندن [[زندگی]] و آنچه مورد [[نیاز]] و [[ضرورت]] است، به افزونطلبی نمیگراید و [[مصرف]] زده نمیشود. هر که قانع باشد، [[عزیز]] میگردد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۸۵.</ref>. | '''قناعت''' یکی از صفات [[نیک]] انسانی است، یعنی نداشتن [[حرص]] و [[طمع]]، بسنده کردن به آنچه هست، به آنچه [[خداوند]]، روزی قرار میدهد [[راضی]] بودن. قناعت در [[روایات]] به عنوان یک [[فضیلت]] [[اخلاقی]] و یک "[[سرمایه]] بیپایان" به شمار آمده است. کسی که قانع نباشد، هر چه [[اموال]] به دست آورد باز هم بیشتر میطلبد، اما قانع، به آنچه دارد اکتفا میکند و بیش از گذراندن [[زندگی]] و آنچه مورد [[نیاز]] و [[ضرورت]] است، به افزونطلبی نمیگراید و [[مصرف]] زده نمیشود. هر که قانع باشد، [[عزیز]] میگردد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۸۵.</ref>. |