کرامت انسان در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[پیامبر اسلام]] با [[ | [[پیامبر اسلام]] با تشکیل [[حکومت]] و به دست گرفتن قدرت سیاسی، به سلب موانع برخورداری [[انسان]] از [[کرامت]] ذاتی و [[اثبات]] آنچه [[کرامت انسان]] را به ارمغان میآورد [[اقدام]] کرد. پیامبر اسلام{{صل}} [[پیام]] [[دعوت]] خود را در پاسخ به سؤال مفروق ـ یکی از بزرگان «بنی شیبان» ـ چنین معرفی میکند: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ}}<ref>«به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن و ادای (حقّ) خویشاوند، فرمان میدهد و از کارهای زشت و ناپسند و افزونجویی، باز میدارد؛ به شما اندرز میدهد باشد که شما پند گیرید» سوره نحل، آیه ۹۰.</ref>. مفروق گفت: «به [[خدا]] که تو به تمامی [[اخلاق]] و [[اعمال نیک]]، دعوت کردی. مردمی که از [[حق]] رو گرداندند و تو را [[تکذیب]] کردند و با تو [[دشمنی]] ورزیدند، سخت گمراهند»<ref>علی بن برهان حلبی، سیره حلبیه (بیروت: دار احیاء التراث العربی) ج۲، ص۵.</ref>. | ||
[[علی]]{{ع}} در [[نهج البلاغه]] این مبنای [[سیره]] حضرت را چنین میفرماید: «[[پیامبر]]{{صل}} [[مردم]] [[جاهلی]] را تا به جایگاه [[کرامت انسانی]] پیش برد و به [[رستگاری]] رساند»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳۳، ص۸۵.</ref>. | [[علی]]{{ع}} در [[نهج البلاغه]] این مبنای [[سیره]] حضرت را چنین میفرماید: «[[پیامبر]]{{صل}} [[مردم]] [[جاهلی]] را تا به جایگاه [[کرامت انسانی]] پیش برد و به [[رستگاری]] رساند»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳۳، ص۸۵.</ref>. |