احمد بن ابی‌عبدالله برقی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد بن عبدالرحمن بن محمد بن علی برقی]]، از [[راویان حدیث]] و از فقهای بزرگ [[شیعه]]<ref>هدیة العارفین، ج۱، ص۶۷.</ref> و از [[یاران]] [[ائمه اطهار]]{{عم}} به شمار آمده است. وی برابر دسته‌ای از [[اخبار]]، در اواخر [[قرن دوم]] قمری، در یکی از روستاهای [[شهر قم]] به نام برق رود و در یک [[خانواده]] سرشناس [[شیعی]] و [[دوستدار اهل بیت]]{{عم}} به [[دنیا]] آمد<ref>کتاب الرجال، ابن داود، ص۴۲۱؛ الکنی و الألقاب، ج۲، ص۷۸.</ref>. البته درباره سال [[تولد]] وی در متون رجالی و [[تاریخی]] مطلبی به چشم نمی‌خورد. وی بر اساس پاره‌ای از اخبار دارای اصالت [[کوفی]] است<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۲۶۲.</ref>. جد بزرگ او [[محمد بن علی]] از یاران [[زید بن علی بن حسین]]{{ع}} بود که در برابر [[حکومت ستمگر]] [[بنی‌امیه]] [[قیام]] کرد و در [[زندان]] [[یوسف بن مر]] پس از [[تحمل]] [[رنج]] و [[سختی]] بسیار به [[شهادت]] رسید. پس از این حادثه، [[عبدالرحمن]]، فرزند محمد بن علی، به همراه فرزند خردسالش [[خالد]] از [[کوفه]] به [[ایران]] [[هجرت]] کرد و سپس به یکی از روستاهای شهر قم به نام برق رود رفت و در همانجا ساکن شد<ref>رجال النجاشی، ص۷۶؛ الکنی و الألقاب، ج۲، ص۷۸- ۷۹؛ أصل الشیعة و أصولها، ص۳۲۸؛ هدایة الأمة، ج۸ ص۵۵۵.</ref>. پس از گذشت سال‌ها [[احمد بن ابی‌عبدالله]] در همان منطقه چشم به [[جهان]] گشود. البته احتمال دارد نسبت “برقی” که به وی داده شده، به همین علت باشد که او از اهالی برق رود [[قم]] بوده است<ref>کتاب السرائر، ج۳، ص۶۰۳.</ref>.