اَبدال: تفاوت میان نسخهها
←ابدال در روایت امام رضا {{ع}}
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
در همه نقلهای مذکور کوشیدهاند که ضمن بیان [[ارتباط]] واژه [[ابدال]] با جماعتی که بدین نام خوانده میشوند، تعریفی از آن بیان کنند که البته تعریفی است شرح الاسمی. رو آوردن به چنین تعاریفی به جهت پنهان بودن [[هویت]] و ماهیت این افراد است و در چنین مواردی ارائه تعریف [[حقیقی]] امکانپذیر نیست. از این رو، اگر تعریف و تحدیدی در آثار [[صوفیه]] ملاحظه گردد، صرفاً به تشریح برخی امور مخصوص بدیشان منحصر میشود. تنها روایتی که از [[امام رضا]]{{ع}} در منابع درباره ابدال موجود است، نیز چنین شیوهای را در تعریف ابدال دنبال میکند<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[اَبدال - کمپانی زارع (مقاله)|مقاله «اَبدال»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ص ۲۹۱.</ref>. | در همه نقلهای مذکور کوشیدهاند که ضمن بیان [[ارتباط]] واژه [[ابدال]] با جماعتی که بدین نام خوانده میشوند، تعریفی از آن بیان کنند که البته تعریفی است شرح الاسمی. رو آوردن به چنین تعاریفی به جهت پنهان بودن [[هویت]] و ماهیت این افراد است و در چنین مواردی ارائه تعریف [[حقیقی]] امکانپذیر نیست. از این رو، اگر تعریف و تحدیدی در آثار [[صوفیه]] ملاحظه گردد، صرفاً به تشریح برخی امور مخصوص بدیشان منحصر میشود. تنها روایتی که از [[امام رضا]]{{ع}} در منابع درباره ابدال موجود است، نیز چنین شیوهای را در تعریف ابدال دنبال میکند<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[اَبدال - کمپانی زارع (مقاله)|مقاله «اَبدال»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ص ۲۹۱.</ref>. | ||
==ابدال در روایت امام رضا {{ع}}== | ==ابدال در روایت [[امام رضا]] {{ع}}== | ||
ایشان در [[روایت]] مذکور در ابتدا وجود ابدال را [[تصدیق]] میکند و سپس میفرماید ابدال همان اوصیایی هستند که [[خداوند]] ایشان را بدل ([[جانشینان]]) [[پیامبران]]{{عم}} در [[زمین]] قرار داده است و این همواره در عصر همه پیامبران{{عم}} از ابتدا تا انتها بوده است<ref>الاحتجاج، ج۲، ص۴۳۷؛ بحار الأنوار، ج۲۷، ص۴۸.</ref>. | ایشان در [[روایت]] مذکور در ابتدا وجود ابدال را [[تصدیق]] میکند و سپس میفرماید ابدال همان اوصیایی هستند که [[خداوند]] ایشان را بدل ([[جانشینان]]) [[پیامبران]]{{عم}} در [[زمین]] قرار داده است و این همواره در عصر همه پیامبران{{عم}} از ابتدا تا انتها بوده است<ref>الاحتجاج، ج۲، ص۴۳۷؛ بحار الأنوار، ج۲۷، ص۴۸.</ref>. | ||