پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle">'''[[حضرت خدیجه|حضرت خدیجه]]'''</div>
<div class="boxTitle">'''[[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن مجتبی علیه‌السلام]]'''</div>
[[پرونده: IM010131.jpg|بی‌قاب|150px|left|link= حضرت خدیجه]]
[[پرونده: IM010146.jpg|بی‌قاب|150px|left|link= امام حسن مجتبی علیه‌السلام]]
[[خدیجه بنت خویلد]]، [[همسر رسول خدا]]{{صل}}، [[ام المؤمنین]] و یکی از چهار [[زن]] باعظمت دنیاست. بنابر روایتی پانزده سال پیش از [[عام الفیل]] در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد. او اولین زنی است که به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} گروید و [[اسلام]] آورد و وی اولین [[همسر پیامبر]] [[خدا]]{{صل}} و با فضیلت‌ترین آنهاست. به خاطر [[عفت]] و کمالِ فراوان او در [[دوران جاهلیت]] به او [[طاهره]] می‌گفتند.
[[امام حسن]] {{ع}} پیشوای دوم [[مسلمانان]]، در نیمه [[ماه رمضان]] [[سال سوم هجری]] قمری در [[مدینه]] متولد شد. پدر ایشان [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} و مادرشان [[حضرت زهرا]] {{س}} است. کنیه حضرت، ابومحمد و [[القاب]] فراوانی همانند تقی، زکی و مجتبی به ایشان نسبت داده‌اند. [[امام حسن]]{{ع}} بردبار و [[متین]] بود. در [[گشایش]] [[مشکلات]] دیگران پیشگام بود. با بی‌ادبان به خود، بسیار مناسب [[رفتار]] می‌کرد، به گونه‌ای که مایه [[شرمندگی]] آنان می‌شد. سه بار برای [[خدا]] نیمی از [[دارایی]] خود را به [[فقیران]] بخشید. پیاده بسیار به [[حج]] می‌رفت.


[[خدیجه]]{{س}} از [[زنان]] نامور و ثروتمند [[حجاز]] و زنی [[عاقل]]، دانا و [[شریف]] بود و مردان با [[ثروت]] او [[تجارت]] می‌‎کردند. [[خدیجه]]{{س}} زمانی که [[راستگویی]] و [[امانتداری]] [[رسول خدا]]{{صل}} را شنید از ایشان درخواست کرد تا برای [[تجارت]] به [[شام]] سفر کند و ایشان هم قبول کردند. در این سفر تجاری [[میسره]]، [[غلام]] [[خدیجه]]{{س}} همراه ایشان بود که پس از بازگشت از سفر برای [[خدیجه]]{{س}} اتفاقات پیش آمده را گزارش داد و او هم برای [[پیامبر]]{{صل}} پیغام فرستاد و برای [[ازدواج]] با ایشان ابراز آمادگی کرد، [[پیامبر]]{{صل}} نیز موضوع را با عمو‎‎های خود مطرح کرد و سپس به [[اتفاق]] [[ابوطالب]] و چند تن از عمو‎‎های خود نزد [[ورقة بن نوفل]]، پسر عموی [[خدیجه]]{{س}} رفتند و ایشان را از او خواستگاری کردند.
[[امام حسن]]{{ع}} هشت ساله بود که جد گرامی‌اش از [[دنیا]] رفت. در دوران [[خلافت ابوبکر]] و [[عمر]] از [[امام حسن]]{{ع}} در چندین موضوع یاد شده است. ایشان هنگام به [[خلافت]] رسیدن [[عثمان]] ، نزدیک ۲۰ سال داشت و مواضع [[سیاسی]] حضرت با پدرشان در این ایام همسو بود. هنگامی که [[شورش]] ضد [[عثمان]] اوج گرفت، [[امام حسن]]{{ع}} واسطه میان پدر و [[عثمان]] در پیام رسانی بود. [[امام]]{{ع}} در دوران [[خلافت علی]]{{ع}} در صحنه‌ها حضور یافت و در همه مقاطع، پدر را [[همراهی]] کرد و در هر سه جنگ [[جمل]]، [[صفین]] و [[نهروان]] شرکت کرد. پس از [[شهادت]] پدر، امام حسن{{ع}} بر جنازه ایشان [[نماز]] خواند.


در اینکه حضرت خدیجه اولین زنی است که به [[پیامبر]]{{صل}} [[ایمان]] آورده، [[تردید]] و اختلافی نیست، اما درباره اینکه آیا او اولین شخصی است که به پیامبر{{صل}} ایمان آورده؛ یعنی قبل از [[امیرمؤمنان]] ایمان آورده باشد یا پس از ایشان، [[اختلاف]] است. اسلام آوردن حضرت خدیجه قبل از دیگر زنان مهم است که [[امام حسین]]{{ع}} در سخنرانی خود در [[کارزار]] [[کربلا]]، آن هم دقایقی قبل از [[شهادت]]، با افتخار خود را به حضرت خدیجه منتسب کرده و اول [[مسلمان]] بودن وی را بیان می‌کند.
ایشان هنگام [[پذیرش]] [[خلافت]] ۳۷ سال داشت. عراقیان و حامیان [[امام علی]]{{ع}} با وی [[بیعت]] کردند؛ شمار بیعت‌کنندگان، ۴۰۰۰۰ تن ذکر شده است. زمانی که [[معاویه]] به سوی [[عراق]] حرکت کرد، [[امام حسن]]{{ع}} پس از [[آگاهی]] از این خبر، [[مردم]] را به [[جهاد]] و [[مقاومت]] فرا خواند و از آنها خواست که در لشکرگاه گردهم آیند؛ اما [[مردم]] واکنش مناسبی نشان ندادند. مجموع [[لشکریان]] [[امام حسن]]{{ع}} را ۲۰۰۰۰ تن یاد کرده‌اند که به [[فرماندهی]] [[عبیدالله بن عباس]] برای مقابله با [[سپاه معاویه]] و جلوگیری از پیشروی وی به مَسکِن اعزام شدند. [[سپاه معاویه]] را ۶۰۰۰۰ نفر تخمین زده‌اند. [[معاویه]] توانست با وعده‌هایی، شماری از [[اصحاب امام حسن]]{{ع}} از جمله [[عبیدالله بن عباس]] را به سوی خود بکشاند. ایشان بنا به [[مصالح اسلام]] و شرایط پیش‌آمده با [[معاویه]] [[صلح]] کرد.


برخی از اوصافی که برای حضرت خدیجه{{س}} بیان شده عبارت است از: اولین [[زن]] [[مسلمان]] و اولین [[زن]] [[نمازگزار]]؛ همدلی و حمایت عملی از امر [[رسالت]]؛ حمایت‎های [[اقتصادی]] در امر [[رسالت]]؛ راوی حدیث از [[رسول خدا]]{{صل}}.
پس از [[صلح]]، [[امام]] با مشایعت [[معاویه]] از [[کوفه]] به [[مدینه]] بازگشت و در آنجا بزرگ و [[سرپرست]] [[بنی‌هاشم]] بود و در امور با وی [[مشورت]] می‌شد.
[[خدیجه]]{{س}} زمان کوتاهی پس از محاصرۀ [[اقتصادی]] در سال دهم بعثت در سن ۶۵ سالگی درگذشت. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} او را با دستان خویش [[غسل]] داد و در [[قبر]] نهاد. [[مصیبت]] [[مرگ]] [[خدیجه]]{{س}}، اندک زمانی پس از رحلت [[ابوطالب]]، عموی گرامی پیامبر، سنگینی از [[حزن]] و [[اندوه]] را بر سینۀ [[پیامبر]] فرو آورد از این‎رو آن سال را [[عام الحزن]] نام نهادند.


[[رسول خدا]]{{صل}} مظهر [[صبر]] و [[استقامت]] بود، اما [[غم]] از دست دادن خدیجه{{س}} بر ایشان گران آمد. نقل شده است که پیامبر{{صل}} در آخرین ساعات [[زندگی]] خدیجه{{س}}، با اندوه نزد او رفت و در حالی که با چشمان اشک‌بار به او می‌نگریست، فرمود: «آنچه می‌بینم برایم ناگوار است».
مدت زمانی که از [[صلح امام حسن]]{{ع}} گذشت، [[معاویه]] دریافت مفاد صلحنامه به زیان اوست لذا در پی [[قتل]] امام برآمد و سر انجام جعده ـ همسر امام ـ دختر اشعث را [[فریب]] داد و به قتل امام حسن برانگیخت. جعده به امام [[زهر]] خورانید و امام{{ع}} روز ۲۸ صفر سال ۵۰ یا ۵۱ هجری قمری در چهل و هشت سالگی به [[شهادت]] رسید و در [[قبرستان بقیع]] مدفون شدند.


<div class="readmoreButton">[[ حضرت خدیجه|'''ادامه''']]</div>
<div class="readmoreButton">[[ امام حسن مجتبی علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
۱۱۵٬۷۰۵

ویرایش