بنی‌مدلج در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[قبیله]] همچنین در سال‌‌۲۳ قمری همراه [[عمرو بن عاص]] در [[فتح]] طرابلس [[غرب]] شرکت کردند.<ref> فتوح مصر و اخبارها، ص ۲۹۵؛ معجم البلدان، ج ۴، ص ۲۵.</ref> [[قتل عثمان]] برای مدلجیان ناگوار بود، از این رو از طریق [[یزید بن حارث مدلجی]] به [[قیس ‌‌بن سعد]] [[والی]] [[امیرمؤمنان]]، [[امام علی]]{{ع}} بر مصر، [[پیام]] رساندند که با وی سر [[ستیز]] ندارند؛ اما از وی خواستند همچون دوره [[رسول خدا]]{{صل}}، آنان را تا مشخص شدن سرانجام کار به حال خود واگذارد.<ref> الغارات، ج ۱، ص ۲۱۲؛ تاریخ طبری، ج ۳، ص ۵۵۱.</ref> قیس‌‌ بن‌‌ سعد هنگامی که کارگزاری مصر را به محمدبن ابی بکر واگذاشت بدو سفارش کرد تا مدلجیان را به حال خود رها سازد، زیرا آنان برای وی مشکل‌‌ساز نخواهند بود.<ref> الولاة و کتاب القضاة، ص ۲۷.</ref> پلی به نام قنطره بنی‌‌مدلج در دمشق ‌‌نیز نشان از حضور مدلجیان در منطقه [[شامات]] دارد.<ref>معجم البلدان، ج ۵، ص ۳۳۰.</ref> بنی‌‌مدلج در ناآرامی‌های دوره [[مأمون]] در اسکندریه مصر نقش برجسته‌‌ای داشتند <ref>الولاة و کتاب القضاة، ص ۱۴۹ - ۱۵۳؛ تاریخ یعقوبی، ج ۲، ۴۴۶.</ref> و در نهایت [[سرکوب]] شدند.<ref>تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۴۴۶؛ الولاة و کتاب القضاة، ص ۱۶۴.</ref> آنان در دوره [[تسلط]] ترکان بر [[دستگاه خلافت]]، بر اثر فشارهای [[والیان]] ترک آن مناطق سر به [[شورش]] برداشتند.<ref>الولاة و کتاب القضاة، ص ۱۵۳.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[بنی مُدْلِج (مقاله)|مقاله «بنی مُدْلِج»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.

== منابع ==