توبه در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

موقف دوم که توبه پذیرفته نمی‌شود، [[جهان آخرت]] است. همین که [[آدمی]] به آن [[جهان]] رفت، دیگر توبه و [[پشیمانی]] سودی ندارد، نه تنها بدان جهت که در آنجا آدمی [[کیفر]] را حاضر و مشهود می‌بیند، بلکه بدان جهت که در آنجا دیگر عمل و [[تغییر]] [[تصمیم]] و حرکت و [[تکامل]] معنا ندارد. هر کس در آنجا به هرحالت و با هر درجه و هر [[مقام]] که رفت، برای همیشه در همان حالت باقی است و نمی‌تواند در خودش تغییر ایجاد کند. در آنجا هم توبه و انصراف [[واقعی]] پیدا نمی‌شود، نه اینکه انصراف واقعی پیدا می‌شود و مورد قبول واقع نمی‌گردد»<ref>مرتضی مطهری، حکمت‌ها و اندرزها، ص۷۹-۸۳.</ref>.<ref>[[حسن اردشیری لاجیمی|اردشیری لاجیمی، حسن]]، [[سیره نبوی از نگاه استاد مطهری (کتاب)|سیره نبوی از نگاه استاد مطهری]] ص ۵۷.</ref>.

== منابع ==