آداب زیارت امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[زیارت قبر سید الشهدا]]{{ع}} [[آداب]] ویژه‌تری دارد، از قبیل: [[نماز خواندن]]، [[حاجت]] خواستن، بی آلایش و [[غمگین]] و غبار آلود، راه [[زیارت]] را پیمودن، پیاده رفتن، [[غسل زیارت]] کردن، [[تکبیر]] گفتن، [[وداع]] کردن.<ref>بحار ج۹۸ ص ۱۴۰</ref>[[شهید ثانی]] در کتاب دروس، چهارده [[آداب]] برای [[زیارت]] می‌شمارد که خلاصه آنها چنین است: اول: [[غسل]]، پیش از ورود به [[حرم]]، با [[طهارت]] بودن و با [[لباس تمیز]] و [[خشوع]] وارد شدن. دوم: بر آستانه [[حرم]] ایستادن، [[دعا خواندن]] و [[اذن]] ورود‌طلبیدن. سوم: کنار [[ضریح]] [[مطهر]] ایستادن و خود را به [[قبر]] نزدیک ساختن. چهارم: رو به [[حرم]] و پشت به [[قبله]] ایستادن در حال [[زیارت]]، سپس صورت بر [[قبر]] نهادن سپس به بالای سر رفتن. پنجم: زیارت‌های وارده را خواندن و [[سلام]] گفتن. ششم: پس از [[زیارت]]، دو رکعت [[نماز خواندن]]. هفتم: پس از [[نماز]]، [[دعا کردن]] و [[حاجت]] خواستن. هشتم: کنار [[ضریح]] مقداری [[قرآن]] خواندن و [[ثواب]] آن را هدیه به [[امام]] کردن. نهم: در همه حال، [[حضور قلب]] داشتن و [[استغفار]] کردن از [[گناه]]. دهم: به نگهبانان و [[خادمان]] [[حرم]] [[احسان]] و [[احترام]] کردن. یازدهم: پس از بازگشت به [[خانه]]، دوباره به [[حرم]] و [[زیارت]] رفتن و در آخرین [[زیارت]]، دعای [[وداع]] خواندن. دوازدهم: پس از [[زیارت]]، بهتر از قبل از [[زیارت]] بودن. سیزدهم: بعد از تمام شدن [[زیارت]]، زود از [[حرم]] بیرون آمدن تا [[شوق]]، افزون‌تر شود، وهنگام خروج، عقب عقب بیرون آمدن. چهاردهم: [[صدقه دادن]] به [[نیازمندان]] آن [[شهر]] و آستانه، به‌ویژه به تنگدستان از دودمان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] [[احسان]] کردن.<ref>بحار ج۹۷ ص ۱۳۴</ref> رعایت این [[آداب]]، [[قرب روحی]] و [[معنوی]]  می‌آورد و [[سازندگی]] [[زیارت]] را افزون می‌سازد و [[فلسفه]] [[تشریع]] [[زیارت]] نیز، همین بهره‌وری از معنویات مزارات [[اولیاء]] خداست.<ref>در این زمینه ر.ک. زیارت به قلم مؤلف</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۵.</ref>

* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]