جهاد سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
یکی دیگر از اقسام [[جهاد]] [[اسلامی]]، جهاد سیاسی است که در [[منابع اسلامی]] بر آن تأکید شده است. منظور از این جهاد [[مبارزه سیاسی]] هدف‌دار در راستای [[ایجاد حکومت اسلامی]] است<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۱۸/۵/۱۳۶۳.</ref>؛ به عبارتی لازمه تحقق [[حکومت اسلامی]]، جهاد سیاسی در جهت رفع موانع است. چنانکه مبارزه سیاسی [[عالمان]] در برابر [[ظالمان]] و کوتاه نیآمدن در برابر [[ظلم]] آنان، به عنوان عهدی معرفی شده که [[خداوند تعالی]] از عالمان گرفته است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳ (۵۰).</ref>. [[امام حسین]]{{ع}} در تبیین اهداف [[قیام]] خود، به [[اصلاح]] امر [[امت]]<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۴، ص۳۲۹.</ref> و [[سکوت]] ننمودن در مقابل ستم‌های [[سلطان جائر]] اشاره می‌کند<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۴، ص۳۸۲.</ref>، ازاین رو جهاد سیاسی دارای پشتوانه‌ای [[غنی]] در [[فرهنگ اسلامی]] است. این بعد از جهاد در [[سیره ائمه اطهار]]{{عم}} در مدت حضور ایشان پیوسته وجود داشته است<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۵۲۱؛ آیت‌الله خامنه‌ای، ۱۸/۵/۱۳۶۳.</ref>. [[آیت‌الله خامنه‌ای]] در تحلیلی [[تاریخی]]، مبارزه سیاسی حاد را در همه برهه‌های [[زندگی]] [[ائمه]]{{عم}} در طول این دویست و پنجاه سال حضور، به عنوان خطی ممتد دانسته‌اند<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۱۸/۵/۱۳۶۳.</ref>، گرچه بر اساس مقتضیات و تعقیب اهداف کوتاه، متوسط و یا بلندمدت، نوع رویکرد ائمه به ظاهر متفاوت بوده است، اما در تمام این دوران این خط ممتد، یعنی زمینه‌سازی جهت [[تشکیل حکومت اسلامی]] دنبال شده است به طوری که سایر تلاش‌ها و مجاهدت‌های ایشان در پرتو آن [[هدف]] تعقیب می‌شد<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۱۸/۵/۱۳۶۳.</ref>. مصادیق متعددی از جهاد سیاسی را می‌توان نام برد که [[انقلاب اسلامی]] نقش بارزی در احیای آن داشته است مانند [[مبارزه با طاغوت]] و [[اقامه حکومت اسلامی]]<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۰۷؛ آیت‌الله خامنه‌ای، مکتوبات، ۱۴/۲/۱۳۶۸.</ref>. جهاد سیاسی در مبارزه‌ای که [[امام خمینی]] از سال ۱۳۴۱ آغاز کرد اهمیت ویژه‌ای داشت. بعد از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] نیز بحث صدور انقلاب اسلامی به عنوان راه‌حلی برای [[نجات]] [[ملل]] اسلامی دیگر مطرح بوده است<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۱۸۰ -۱۸۱.</ref> که در [[حقیقت]]، [[انقلاب اسلامی]] به عنوان الگویی در زمینه جهاد سیاسی، برای سایر [[مسلمانان]] مطرح گردید. [[مراسم]] [[برائت از مشرکین]] در [[حج]]، یکی از این موارد بوده است<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۷۴ -۱۰۱؛ آیت‌الله خامنه‌ای، مکتوبات، ۱۴/۴/۱۳۶۸.</ref>، تا [[فرمان الهی]] را در ابراز [[برائت]] از [[شرک]] و [[بت‌پرستی]]<ref>{{متن قرآن|وَأَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ}} «و (این) اعلامی از سوی خداوند و پیامبر او در روز حجّ اکبر به مردم است که خداوند و پیامبرش از مشرکان بیزارند پس اگر توبه کنید برای شما بهتر است و اگر روی بگردانید بدانید که شما خداوند را به ستوه نمی‌توانید آورد و کافران را به عذابی دردناک نوید ده!» سوره توبه، آیه ۳.</ref> به عنوان سنتی کهنه ناشدنی به‌کار بسته<ref>{{متن قرآن|قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَمَنْ بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَى قُلْ لَا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ}} «بگو: چه چیزی در گواهی بزرگ‌تر است؟ بگو: خداوند که میان من و شما گواه است و به من این قرآن وحی شده است تا با آن به شما و به هر کس که (این قرآن به او) برسد، هشدار دهم، آیا شما گواهی می‌دهید که با خداوند خدایان دیگری هست؟ بگو: من گواهی نمی‌دهم؛ بگو: من گواهی نمی‌دهم؛ بگو: تنها او خدایی یگانه است و من از شرکی که می‌ورزید بیزارم» سوره انعام، آیه ۱۹.</ref>، برائت از شرک<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۷۴-۱۰۱.</ref> را با ابراز برائت از بت‌های [[جهان]] امروز یعنی [[حاکمیت]] طاغوتی و قدرت‌های استکباری و [[الحاد]] [[احیا]] نماید<ref>محمدی ری‌شهری، محمد و دیگران، حکمت‌نامه پیامبر اعظم{{صل}}، ج۱۱، ص۴۴۷.</ref>. این نگرش رهیافتی بر اساس توجه به عمق [[پیام]] [[حج]] و ملاحظه [[فلسفه وجودی]] آن بوده<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۳۱۴ - ۳۱۸؛ آیت‌الله خامنه‌ای، مکتوبات، ۱۴/۴/۱۳۶۸.</ref> تا با حسن استفاده از [[اجتماع]] میلیونی [[مسلمانان]] [[جهان]] در [[شهر مقدس مکه]] به تنویر [[افکار]] آنان و آزادسازی انرژی متراکم [[جهان اسلام]] بپردازد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۸۰.</ref>. | یکی دیگر از اقسام [[جهاد]] [[اسلامی]]، جهاد سیاسی است که در [[منابع اسلامی]] بر آن تأکید شده است. منظور از این جهاد [[مبارزه سیاسی]] هدف‌دار در راستای [[ایجاد حکومت اسلامی]] است<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۱۸/۵/۱۳۶۳.</ref>؛ به عبارتی لازمه تحقق [[حکومت اسلامی]]، جهاد سیاسی در جهت رفع موانع است. چنانکه مبارزه سیاسی [[عالمان]] در برابر [[ظالمان]] و کوتاه نیآمدن در برابر [[ظلم]] آنان، به عنوان عهدی معرفی شده که [[خداوند تعالی]] از عالمان گرفته است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳ (۵۰).</ref>. [[امام حسین]]{{ع}} در تبیین اهداف [[قیام]] خود، به [[اصلاح]] امر [[امت]]<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۴، ص۳۲۹.</ref> و [[سکوت]] ننمودن در مقابل ستم‌های [[سلطان جائر]] اشاره می‌کند<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۴، ص۳۸۲.</ref>، ازاین رو جهاد سیاسی دارای پشتوانه‌ای [[غنی]] در [[فرهنگ اسلامی]] است. این بعد از جهاد در [[سیره ائمه اطهار]]{{عم}} در مدت حضور ایشان پیوسته وجود داشته است<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۵۲۱؛ آیت‌الله خامنه‌ای، ۱۸/۵/۱۳۶۳.</ref>. [[آیت‌الله خامنه‌ای]] در تحلیلی [[تاریخی]]، مبارزه سیاسی حاد را در همه برهه‌های [[زندگی]] [[ائمه]]{{عم}} در طول این دویست و پنجاه سال حضور، به عنوان خطی ممتد دانسته‌اند<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۱۸/۵/۱۳۶۳.</ref>، گرچه بر اساس مقتضیات و تعقیب اهداف کوتاه، متوسط و یا بلندمدت، نوع رویکرد ائمه به ظاهر متفاوت بوده است، اما در تمام این دوران این خط ممتد، یعنی زمینه‌سازی جهت [[تشکیل حکومت اسلامی]] دنبال شده است به طوری که سایر تلاش‌ها و مجاهدت‌های ایشان در پرتو آن [[هدف]] تعقیب می‌شد<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۱۸/۵/۱۳۶۳.</ref>. مصادیق متعددی از جهاد سیاسی را می‌توان نام برد که [[انقلاب اسلامی]] نقش بارزی در احیای آن داشته است مانند [[مبارزه با طاغوت]] و [[اقامه حکومت اسلامی]]<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۰۷؛ آیت‌الله خامنه‌ای، مکتوبات، ۱۴/۲/۱۳۶۸.</ref>. جهاد سیاسی در مبارزه‌ای که [[امام خمینی]] از سال ۱۳۴۱ آغاز کرد اهمیت ویژه‌ای داشت. بعد از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] نیز بحث صدور انقلاب اسلامی به عنوان راه‌حلی برای [[نجات]] [[ملل]] اسلامی دیگر مطرح بوده است<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۱۸۰ -۱۸۱.</ref> که در [[حقیقت]]، [[انقلاب اسلامی]] به عنوان الگویی در زمینه جهاد سیاسی، برای سایر [[مسلمانان]] مطرح گردید. [[مراسم]] [[برائت از مشرکین]] در [[حج]]، یکی از این موارد بوده است<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۷۴ -۱۰۱؛ آیت‌الله خامنه‌ای، مکتوبات، ۱۴/۴/۱۳۶۸.</ref>، تا [[فرمان الهی]] را در ابراز [[برائت]] از [[شرک]] و [[بت‌پرستی]]<ref>{{متن قرآن|وَأَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ}} «و (این) اعلامی از سوی خداوند و پیامبر او در روز حجّ اکبر به مردم است که خداوند و پیامبرش از مشرکان بیزارند پس اگر توبه کنید برای شما بهتر است و اگر روی بگردانید بدانید که شما خداوند را به ستوه نمی‌توانید آورد و کافران را به عذابی دردناک نوید ده!» سوره توبه، آیه ۳.</ref> به عنوان سنتی کهنه ناشدنی به‌کار بسته<ref>{{متن قرآن|قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَمَنْ بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَى قُلْ لَا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ}} «بگو: چه چیزی در گواهی بزرگ‌تر است؟ بگو: خداوند که میان من و شما گواه است و به من این قرآن وحی شده است تا با آن به شما و به هر کس که (این قرآن به او) برسد، هشدار دهم، آیا شما گواهی می‌دهید که با خداوند خدایان دیگری هست؟ بگو: من گواهی نمی‌دهم؛ بگو: من گواهی نمی‌دهم؛ بگو: تنها او خدایی یگانه است و من از شرکی که می‌ورزید بیزارم» سوره انعام، آیه ۱۹.</ref>، برائت از شرک<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۷۴-۱۰۱.</ref> را با ابراز برائت از بت‌های [[جهان]] امروز یعنی [[حاکمیت]] طاغوتی و قدرت‌های استکباری و [[الحاد]] [[احیا]] نماید<ref>محمدی ری‌شهری، محمد و دیگران، حکمت‌نامه پیامبر اعظم{{صل}}، ج۱۱، ص۴۴۷.</ref>. این نگرش رهیافتی بر اساس توجه به عمق [[پیام]] [[حج]] و ملاحظه [[فلسفه وجودی]] آن بوده<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۳۱۴ - ۳۱۸؛ آیت‌الله خامنه‌ای، مکتوبات، ۱۴/۴/۱۳۶۸.</ref> تا با حسن استفاده از [[اجتماع]] میلیونی [[مسلمانان]] [[جهان]] در [[شهر مقدس مکه]] به تنویر [[افکار]] آنان و آزادسازی انرژی متراکم [[جهان اسلام]] بپردازد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۸۰.</ref>. | ||