حدیث غدیر در سیره و معارف معصومان: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[اهل‌بیت]] و حدیث غدیر==

پس از پیامبر اکرم{{صل}} [[اهل‌بیت]] [[معصوم]] او به تبلیغ و نشر حدیث غدیر پرداختند. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} این کار را آغاز کرد و [[صدیقه طاهره]]{{س}} نیز در این باره به [[یاری]] او شتافت. امیرالمؤمنین{{ع}} چه در دوران قبل و چه بعد از [[خلافت ظاهری]]، حدیث غدیر را تبلیغ کرد. [[امام]]{{ع}} در سخنانی که در شورای شش نفره‌ای- که از سوی [[عمر]] برای [[تعیین جانشین]] او تشکیل شده بود- ایراد کرد، [[فضائل]] و [[مناقب]] خود را بیان فرمود که حدیث غدیر از آن جمله است<ref>المناقب خوارزمی، ص۳۱۳، حدیث ۳۱۴.</ref>. همچنین در جمع عده‌ای از مسلمانان در [[مسجد پیامبر]]{{صل}} در دوران [[خلافت عثمان]] حدیث غدیر را به آنان یادآور شد<ref>فرائد السمطین، جوینی، ج۱، ص۳۱۲، حدیث ۲۵۰.</ref>.

#از [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] شده که پس از [[تلاوت]] [[آیه]] {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم» سوره مائده، آیه ۳.</ref> فرمود: “امر امامت از تمامیت [[دین]] است و پیامبر{{صل}} از بین [[امت]] نرفت، مگر اینکه [[علی]]{{ع}} را به عنوان امام و راهنمای آنان [[منصوب]] کرد”<ref>اصول کافی، ج۱، ص۵۱۴؛ باب نادر جامع فی فضل الامام و صفاته، حدیث اول.</ref>. روشن است که سخن امام رضا{{ع}} ناظر به واقعه و [[حدیث غدیر]] است.

[[روایات]] [[اهل‌بیت]]{{عم}} درباره [[دلالت حدیث]] [[غدیر]] بر [[امامت امیرالمؤمنین]]{{ع}} بسیار است و به ذکر نمونه‌های بیشتری نیازی نیست، چنان که [[احتجاج‌ها]] و استدلال‌های [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به حدیث غدیر بر امامت خود نیز از مسلمات [[تاریخ]] است<ref>ر.ک: الغدیر، ج۱، ص۳۲۷-۳۹۶.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۲۴۳.</ref>