ابودخان هذلی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی منسوب به [[قبیله هذیل]] از [[قبایل عدنانی]] است<ref>ر.ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۸.</ref>. [[کنیه]] وی «ابودخان» است که با توجه به نام فرزندش «دخان» برای وی ساخته شده است. [[حدیث]] او را نواده‌اش، [[شعبة بن دخان بن توأم]] نقل می‌کند. براساس این [[حدیث]]، [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: «[[شعر]] سخن موزون [[عرب]] است»<ref>أبونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۴۶۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۳۵.</ref>. [[ابن منده]] سند این [[روایت]] را مجهول دانسته<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۹۳.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۸.</ref> اظهار داشته که این حدیث، از طریق دیگری نیز نقل شده که آن طریق درست است. [[ابن قانع]] حدیث دیگری بدین مضمون که «[[حلف]] و پیمانی در [[اسلام]] نیست» برای وی نقل کرده و گفته است که انتساب این روایت به وی صحیح نیست و روایت از شعبه از [[قیس بن عاصم]] است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۹۳.</ref> نه از شعبه از [[دخان بن توأم]]<ref>ر.ک: قضاعی، محمد بن سلامه، مسند الشهاب، ج۲، ص۴۰.</ref>. این روایت مشهور از افراد دیگری نیز نقل شده است<ref>عبدالرزاق بن همام، مصنف، ج۱۰، ص۳۰۷.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ابودخان هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص: ۲۹۰.</ref>