سفیر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==نکات== | ==نکات== | ||
# [[مخالفان]] [[دعوت توحیدی پیامبر]] [[سفیر]] بودن [[پیامبر]] را ازطرف [[خداوند]] [[انکار]] می‌کنندومی گویند تو [[پیامبر]] نیستی وخداوند به [[پیامبر]] می‌گوید به آنها بگو [[خدا]] [[شهادت]] بررسالت تو می‌دهد وکسانی که [[آگاهی]] به [[علم]] کتا ب‌های [[پیامبران پیشین]] دارند باتوجه به بشارتهائی که درآن کتابها درباره [[پیامبرخاتم]] آمده به [[رسالت]] تو [[گواهی]] می‌دهند (بعضی دیگر آنان گفته‌اند منظور از کتاب، [[قرآن کریم]] است، و معنای آن این است که هر کس این کتاب را فرا گرفته و بدان عالم گشته و در آن تخصص یافته باشد، او [[گواه]] است بر اینکه [[قرآن]] از [[ناحیه]] خداست، و من هم که آورنده آنم فرستاده خدایم، در نتیجه خاتمه [[سوره]] به ابتداء آن برمی‌گردد، که فرموده بود: " {{متن قرآن|تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ}}<ref>«الف، لام، میم، را؛ این آیات کتاب (آسمانی) است و آنچه از پروردگارت بر تو فرو فرستاده شده راستین است اما بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند» سوره رعد، آیه ۱.</ref> "و آخر [[سوره]] به اول آن و همچنین به وسط آن عطف می‌شود که فرمود:" {{متن قرآن|أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}}<ref>«آیا کسی که می‌داند آنچه از پروردگارت بر تو فرو فرستاده شده حقّ است همگون کسی است که کوردل است؟ تنها خردمندان پند می‌پذیرند؛» سوره رعد، آیه ۱۹.</ref>. و این گفتار از [[خدای سبحان]] در [[حقیقت]] [[یاری]] کردن [[قرآن]] و [[دفاع]] از آن است، در قبال توهینی که [[کفار]] از آن کرده، و مکرر گفتند:" {{متن قرآن|لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ}}<ref>«و می‌گویند: چرا نشانه‌ای (دلخواه ما) از سوی پروردگارش برای او فرو فرستاده نشده است؟ بگو که غیب، تنها از آن خداوند است پس چشم به راه دارید که من (نیز) با شما از چشم به راه دارندگانم» سوره یونس، آیه ۲۰.</ref>". البته برای افاده این معنا جا داشت که صریحا متعرض وضع [[قرآن]] شده بفرماید [[قرآن]] بزرگترین آیت بر [[رسالت]] است، و | # [[مخالفان]] [[دعوت توحیدی پیامبر]] [[سفیر]] بودن [[پیامبر]] را ازطرف [[خداوند]] [[انکار]] می‌کنندومی گویند تو [[پیامبر]] نیستی وخداوند به [[پیامبر]] می‌گوید به آنها بگو [[خدا]] [[شهادت]] بررسالت تو می‌دهد وکسانی که [[آگاهی]] به [[علم]] کتا ب‌های [[پیامبران پیشین]] دارند باتوجه به بشارتهائی که درآن کتابها درباره [[پیامبرخاتم]] آمده به [[رسالت]] تو [[گواهی]] می‌دهند (بعضی دیگر آنان گفته‌اند منظور از کتاب، [[قرآن کریم]] است، و معنای آن این است که هر کس این کتاب را فرا گرفته و بدان عالم گشته و در آن تخصص یافته باشد، او [[گواه]] است بر اینکه [[قرآن]] از [[ناحیه]] خداست، و من هم که آورنده آنم فرستاده خدایم، در نتیجه خاتمه [[سوره]] به ابتداء آن برمی‌گردد، که فرموده بود: " {{متن قرآن|تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ}}<ref>«الف، لام، میم، را؛ این آیات کتاب (آسمانی) است و آنچه از پروردگارت بر تو فرو فرستاده شده راستین است اما بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند» سوره رعد، آیه ۱.</ref> "و آخر [[سوره]] به اول آن و همچنین به وسط آن عطف می‌شود که فرمود:" {{متن قرآن|أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}}<ref>«آیا کسی که می‌داند آنچه از پروردگارت بر تو فرو فرستاده شده حقّ است همگون کسی است که کوردل است؟ تنها خردمندان پند می‌پذیرند؛» سوره رعد، آیه ۱۹.</ref>. و این گفتار از [[خدای سبحان]] در [[حقیقت]] [[یاری]] کردن [[قرآن]] و [[دفاع]] از آن است، در قبال توهینی که [[کفار]] از آن کرده، و مکرر گفتند:" {{متن قرآن|لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ}}<ref>«و می‌گویند: چرا نشانه‌ای (دلخواه ما) از سوی پروردگارش برای او فرو فرستاده نشده است؟ بگو که غیب، تنها از آن خداوند است پس چشم به راه دارید که من (نیز) با شما از چشم به راه دارندگانم» سوره یونس، آیه ۲۰.</ref>". البته برای افاده این معنا جا داشت که صریحا متعرض وضع [[قرآن]] شده بفرماید [[قرآن]] بزرگترین آیت بر [[رسالت]] است، و لکن فرمود: {{متن قرآن|قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ}}<ref>«و کافران می‌گویند: تو فرستاده (خداوند) نیستی؛ بگو: میان من و شما خداوند و کسی که دانش کتاب نزد اوست، گواه بس» سوره رعد، آیه ۴۳.</ref>» تا این غرض را ایفاء کرده باشد، و از بزرگترین شواهد این معنایی که برای [[آیه]] کردیم این است که [[آیه شریفه]] مثل بقیه [[آیات]] این [[سوره]] در [[مکه]] نازل شده است. و با همین بیان گفته جمعی که گفته‌اند: [[آیه شریفه]] در [[حق علی]]{{ع}} نازل شده و همچنین روایاتی که در این باره وارد شده [[تأیید]] می‌شود. پس اگر جمله" {{متن قرآن|وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ}}<ref>«و کافران می‌گویند: تو فرستاده (خداوند) نیستی؛ بگو: میان من و شما خداوند و کسی که دانش کتاب نزد اوست، گواه بس» سوره رعد، آیه ۴۳.</ref>" به کسی از گروندگان به [[رسول خدا]]{{صل}} منطبق گردد، قطعا به [[علی]]{{ع}} منطبق خواهد شد، چون او بود که به [[شهادت]] [[روایات]] صحیح و بسیار، از تمامی [[امت]] [[مسلمان]] داناتر به [[کتاب خدا]] بود. و اگر هیچ یک آن [[روایات]] نبود جز [[روایت]] [[ثقلین]] که هم از [[طرق شیعه]] و هم از طرق [[سنی]] بما رسیده در [[اثبات]] این مدعا کافی بود، زیرا در آن [[روایت]] فرمود:" {{متن حدیث| إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ فَانْظُرُوا كَيْفَ تَخْلُفُونِّي فِيهِمَا أَلَا هذا عَذْبٌ فُراتٌ فَاشْرَبُوا وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ فَاجْتَنِبُوا}} من در میان شما دو چیز بس بزرگ می‌گذارم: یکی [[کتاب خدا]]، و یکی عترتم، اهل بیتم، ((ترجمه [[تفسیر]] [[المیزان]] ج ۵۳۰ ۱۱) | ||
# [[مخالفان]] [[دعوت توحیدی پیامبر]] [[رسالت]] وسفیر بودن اورا ازطرف [[خداوند]] منکرمی شدندومی‌گفتند مگر [[پیامبر]] ممکن است از جنس [[بشر]] باشد، و [[همسر]] [[اختیار]] کند و فرزندانی داشته باشد، [[خداوند]] به آنها پاسخ می‌دهد "این امر تازه‌ای نیست ما پیش از تو [[پیامبران]] بسیاری فرستادیم و برای آنها [[همسران]] و [[فرزندان]] قرار دادیم" ({{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّيَّةً}}<ref>«و بی‌گمان پیش از تو پیامبرانی فرستادیم و به آنان همسران و فرزندانی دادیم و هیچ پیامبری را نسزد که معجزه‌ای بیاورد مگر با اذن خداوند؛ هر سرآمدی، زمانی نگاشته دارد» سوره رعد، آیه ۳۸.</ref>) ایراد آنها نشان می‌دهد که یا از [[تاریخ]] [[انبیاء]] بی‌خبرند و یا خود را به [[نادانی]] و بی‌خبری می‌زنند، و گرنه این ایراد را نمی‌کردند. ویا اینکه ازپیامبر [[انتظار]] داشتند برای [[اثبات]] رسالتشان هر معجزه‌ای را پیشنهاد می‌کنند و هر چه هوا و هوسشان اقتضا می‌کند انجام دهد (چه [[ایمان]] بیاورند یا نیاورند) ولی آنها باید بدانند: "هیچ [[پیامبری]] نمی‌تواند معجزه‌ای جز به [[فرمان خداوند]] بیاورد" ({{متن قرآن|وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ}}<ref>«و بی‌گمان پیش از تو پیامبرانی فرستادیم و به آنان همسران و فرزندانی دادیم و هیچ پیامبری را نسزد که معجزه‌ای بیاورد مگر با اذن خداوند؛ هر سرآمدی، زمانی نگاشته دارد» سوره رعد، آیه ۳۸.</ref>). ویا به [[پیامبری]] [[پیامبر]] ایراد می‌گرفتند که چرا [[پیامبر اسلام]] ص آمده و احکامی از [[تورات]] یا [[انجیل]] را دگرگون ساخته، مگر نه این است که اینها [[کتب آسمانی]] است و از طرف [[خدا]] نازل شده؟ مگر ممکن است [[خداوند]] [[فرمان]] خود را نقض کند؟ (این ایراد مخصوصا با آنچه از [[یهود]] معروف است که [[معتقد]] به عدم امکان [[نسخ]] [[احکام]] بودند کاملا هماهنگ است). وخداوند درپاسخ آنها می‌گوید که "برای هر زمانی [[حکم]] و قانونی مقرر شده" (تا [[بشریت]] به مرحله [[بلوغ]] نهایی برسد و آخرین [[فرمان]] صادر شود) ({{متن قرآن|لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ}}<ref>«و بی‌گمان پیش از تو پیامبرانی فرستادیم و به آنان همسران و فرزندانی دادیم و هیچ پیامبری را نسزد که معجزه‌ای بیاورد مگر با اذن خداوند؛ هر سرآمدی، زمانی نگاشته دارد» سوره رعد، آیه ۳۸.</ref>) ([[تفسیر]] نمونه ج ۲۴۰ ۱۰) | # [[مخالفان]] [[دعوت توحیدی پیامبر]] [[رسالت]] وسفیر بودن اورا ازطرف [[خداوند]] منکرمی شدندومی‌گفتند مگر [[پیامبر]] ممکن است از جنس [[بشر]] باشد، و [[همسر]] [[اختیار]] کند و فرزندانی داشته باشد، [[خداوند]] به آنها پاسخ می‌دهد "این امر تازه‌ای نیست ما پیش از تو [[پیامبران]] بسیاری فرستادیم و برای آنها [[همسران]] و [[فرزندان]] قرار دادیم" ({{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّيَّةً}}<ref>«و بی‌گمان پیش از تو پیامبرانی فرستادیم و به آنان همسران و فرزندانی دادیم و هیچ پیامبری را نسزد که معجزه‌ای بیاورد مگر با اذن خداوند؛ هر سرآمدی، زمانی نگاشته دارد» سوره رعد، آیه ۳۸.</ref>) ایراد آنها نشان می‌دهد که یا از [[تاریخ]] [[انبیاء]] بی‌خبرند و یا خود را به [[نادانی]] و بی‌خبری می‌زنند، و گرنه این ایراد را نمی‌کردند. ویا اینکه ازپیامبر [[انتظار]] داشتند برای [[اثبات]] رسالتشان هر معجزه‌ای را پیشنهاد می‌کنند و هر چه هوا و هوسشان اقتضا می‌کند انجام دهد (چه [[ایمان]] بیاورند یا نیاورند) ولی آنها باید بدانند: "هیچ [[پیامبری]] نمی‌تواند معجزه‌ای جز به [[فرمان خداوند]] بیاورد" ({{متن قرآن|وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ}}<ref>«و بی‌گمان پیش از تو پیامبرانی فرستادیم و به آنان همسران و فرزندانی دادیم و هیچ پیامبری را نسزد که معجزه‌ای بیاورد مگر با اذن خداوند؛ هر سرآمدی، زمانی نگاشته دارد» سوره رعد، آیه ۳۸.</ref>). ویا به [[پیامبری]] [[پیامبر]] ایراد می‌گرفتند که چرا [[پیامبر اسلام]] ص آمده و احکامی از [[تورات]] یا [[انجیل]] را دگرگون ساخته، مگر نه این است که اینها [[کتب آسمانی]] است و از طرف [[خدا]] نازل شده؟ مگر ممکن است [[خداوند]] [[فرمان]] خود را نقض کند؟ (این ایراد مخصوصا با آنچه از [[یهود]] معروف است که [[معتقد]] به عدم امکان [[نسخ]] [[احکام]] بودند کاملا هماهنگ است). وخداوند درپاسخ آنها می‌گوید که "برای هر زمانی [[حکم]] و قانونی مقرر شده" (تا [[بشریت]] به مرحله [[بلوغ]] نهایی برسد و آخرین [[فرمان]] صادر شود) ({{متن قرآن|لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ}}<ref>«و بی‌گمان پیش از تو پیامبرانی فرستادیم و به آنان همسران و فرزندانی دادیم و هیچ پیامبری را نسزد که معجزه‌ای بیاورد مگر با اذن خداوند؛ هر سرآمدی، زمانی نگاشته دارد» سوره رعد، آیه ۳۸.</ref>) ([[تفسیر]] نمونه ج ۲۴۰ ۱۰) | ||
# [[خداوند]] به [[پیامبر]] می‌فرماید که برای [[منکران]] [[رسالت]] وسفیر [[الهی]] بودن داستان گذشته گان را مثال بزن که درقریه‌شهری - زمانی که [[پیامبران]] برای آنها فرستادیم {{متن قرآن|وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ}}<ref>«و برای آنان از مردم آن شهر آنگاه که پیامبران به آنجا آمدند مثلی بزن» سوره یس، آیه ۱۳.</ref>» آنها [[تکذیب]] کردند واستدلال می‌کردند که شما جز بشری مثل ما نیستید وبرای دسیبابی به موقعیت [[اجتماعی]] ومنفعت‌طلبی سفیر بودن خودرا ازطرف [[خداوند]] مطرح می‌کنید {{متن قرآن|مَا أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَمَا أَنْزَلَ الرَّحْمَنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ}}<ref>«گفتند: شما جز بشری مانند ما نیستید و (خداوند) بخشنده، چیزی فرو نفرستاده است و شما جز دروغ نمی‌گویید» سوره یس، آیه ۱۵.</ref>» ولی جریان [[رسالت]] ادامه پیداکرد وفردی از دورترین نقطه [[شهر]] باداشتن موقعیت [[اجتماعی]] معمولی شتابان آمد وگفت ازپیامبران [[پیروی]] کنید {{متن قرآن|قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ}}<ref>«و از دورترین جای شهر مردی شتابان آمد؛ گفت: ای قوم من، از این فرستادگان پیروی کنید» سوره یس، آیه ۲۰.</ref>» و درمقابل بهانه جوئی آنان [[استدلال]] می‌کند که ازکسانی [[پیروی]] کنید که از شما درمقابل تلاشی که برای [[ابلاغ]] [[دعوت]] می‌کنند پاداشی نمی‌خواهند {{متن قرآن|اتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُمْ مُهْتَدُونَ}}<ref>«از کسانی که پاداشی از شما نمی‌خواهند و خود رهیافته‌اند پیروی کنید» سوره یس، آیه ۲۱.</ref>» واین پاسخی است به [[اتهام]] [[تکذیب]] کنندگان ونکته مهم دراین [[آیات]] ارجاع به [[تاریخ]] برای این که [[مخالفان]] توحیدبدانند جریان [[انبیا]] استمرار داشته وخواهد داشت وتکذیب کنندکان هم درمقابل [[مقاومت]] [[پیامبران]] وپیروانشان نمی‌توانند این حرکت را به توقف بکشانند | # [[خداوند]] به [[پیامبر]] می‌فرماید که برای [[منکران]] [[رسالت]] وسفیر [[الهی]] بودن داستان گذشته گان را مثال بزن که درقریه‌شهری - زمانی که [[پیامبران]] برای آنها فرستادیم {{متن قرآن|وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ}}<ref>«و برای آنان از مردم آن شهر آنگاه که پیامبران به آنجا آمدند مثلی بزن» سوره یس، آیه ۱۳.</ref>» آنها [[تکذیب]] کردند واستدلال می‌کردند که شما جز بشری مثل ما نیستید وبرای دسیبابی به موقعیت [[اجتماعی]] ومنفعت‌طلبی سفیر بودن خودرا ازطرف [[خداوند]] مطرح می‌کنید {{متن قرآن|مَا أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَمَا أَنْزَلَ الرَّحْمَنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ}}<ref>«گفتند: شما جز بشری مانند ما نیستید و (خداوند) بخشنده، چیزی فرو نفرستاده است و شما جز دروغ نمی‌گویید» سوره یس، آیه ۱۵.</ref>» ولی جریان [[رسالت]] ادامه پیداکرد وفردی از دورترین نقطه [[شهر]] باداشتن موقعیت [[اجتماعی]] معمولی شتابان آمد وگفت ازپیامبران [[پیروی]] کنید {{متن قرآن|قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ}}<ref>«و از دورترین جای شهر مردی شتابان آمد؛ گفت: ای قوم من، از این فرستادگان پیروی کنید» سوره یس، آیه ۲۰.</ref>» و درمقابل بهانه جوئی آنان [[استدلال]] می‌کند که ازکسانی [[پیروی]] کنید که از شما درمقابل تلاشی که برای [[ابلاغ]] [[دعوت]] می‌کنند پاداشی نمی‌خواهند {{متن قرآن|اتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُمْ مُهْتَدُونَ}}<ref>«از کسانی که پاداشی از شما نمی‌خواهند و خود رهیافته‌اند پیروی کنید» سوره یس، آیه ۲۱.</ref>» واین پاسخی است به [[اتهام]] [[تکذیب]] کنندگان ونکته مهم دراین [[آیات]] ارجاع به [[تاریخ]] برای این که [[مخالفان]] توحیدبدانند جریان [[انبیا]] استمرار داشته وخواهد داشت وتکذیب کنندکان هم درمقابل [[مقاومت]] [[پیامبران]] وپیروانشان نمی‌توانند این حرکت را به توقف بکشانند | ||