پرش به محتوا

مسور بن مخرمه زهری: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۰: خط ۱۰:
بسیاری از منابع او را «مسور بن مخرمه زهری» گفته‌اند<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۱۳۵، [[بیهقی]]، [[دلایل]] النبوه، ج۵، ص۶، ابن حبیب، المنمق، ص۳۰۰، [[ابن عبدالبر]]، الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۹۹ و...</ref> و در برخی دیگر از منابع که تعداد آن کم هم نیست، از او با نام و [[نسب]] «مسور بن مخزمه زهری» یاد کرده‌اند. <ref>[[مزی]]، [[تهذیب الکمال]]، ج۴، ص۲۴۲، [[طبرانی]]، [[مسند]] الشامیین، ج۴، ص۱۶۴، تفرشی، [[نقد الرجال]]، ج۴، ص۳۷۶، [[ابن شهر آشوب]]، المناقب، ج۳، ص۱۱۲ و...</ref> از این رو با جزم و [[یقین]] نمی‌توان در باب نسب او [[حکم]] کرد. اما به نظر می‌‌رسد که با توجه به کثرت ذکر [[مسور بن مخرمه]] در منابع متقدم، این قول بر استعمال [[مسور بن مخزمه]] [[برتری]] داشته باشد.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>
بسیاری از منابع او را «مسور بن مخرمه زهری» گفته‌اند<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۱۳۵، [[بیهقی]]، [[دلایل]] النبوه، ج۵، ص۶، ابن حبیب، المنمق، ص۳۰۰، [[ابن عبدالبر]]، الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۹۹ و...</ref> و در برخی دیگر از منابع که تعداد آن کم هم نیست، از او با نام و [[نسب]] «مسور بن مخزمه زهری» یاد کرده‌اند. <ref>[[مزی]]، [[تهذیب الکمال]]، ج۴، ص۲۴۲، [[طبرانی]]، [[مسند]] الشامیین، ج۴، ص۱۶۴، تفرشی، [[نقد الرجال]]، ج۴، ص۳۷۶، [[ابن شهر آشوب]]، المناقب، ج۳، ص۱۱۲ و...</ref> از این رو با جزم و [[یقین]] نمی‌توان در باب نسب او [[حکم]] کرد. اما به نظر می‌‌رسد که با توجه به کثرت ذکر [[مسور بن مخرمه]] در منابع متقدم، این قول بر استعمال [[مسور بن مخزمه]] [[برتری]] داشته باشد.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>


==مقدمه==
==آشنایی اجمالی==
[[مسور بن مخرمه زهری]] کنیه‌اش «ابو عبدالرحمن»، از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران باوفای امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۲۷، ش۱۰ و ص۵۸، ش۱۷.</ref>. وی پس از دو سال از [[هجرت]] در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد و بعد از [[مرگ]] پدرش که از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود، به سال هشت [[هجری]] در سن شش سالگی به [[مدینه]] آمد و در زمرۀ [[علما]] و فقهای عصر خویش گردید. وی در شورای [[خلافت عثمان]]، با دایی خود "[[عبدالرحمن بن عوف]]" همراه بود، اما در [[دل]] از علاقه‌مندان و محبّین [[حضرت علی]]{{ع}} بود لذا پس از [[قتل عثمان]] با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد<ref>ر.ک: اسدالغابه، ج۴، ص۳۶۵؛ الاصابه، ج۶، ص۱۱۹؛ تهذیب التهذیب، ج۸ ص۱۷۷؛ سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۸۱؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۶۴.</ref>.
مسور بن مخرمه زهری کنیه‌اش «ابو عبدالرحمن»، از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران باوفای امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۲۷، ش۱۰ و ص۵۸، ش۱۷.</ref>. وی پس از دو سال از [[هجرت]] در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد و بعد از [[مرگ]] پدرش که از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود، به سال هشت [[هجری]] در سن شش سالگی به [[مدینه]] آمد و در زمرۀ [[علما]] و فقهای عصر خویش گردید. وی در شورای [[خلافت عثمان]]، با دایی خود "[[عبدالرحمن بن عوف]]" همراه بود، اما در [[دل]] از علاقه‌مندان و محبّین [[حضرت علی]]{{ع}} بود لذا پس از [[قتل عثمان]] با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد<ref>ر.ک: اسدالغابه، ج۴، ص۳۶۵؛ الاصابه، ج۶، ص۱۱۹؛ تهذیب التهذیب، ج۸ ص۱۷۷؛ سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۸۱؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۶۴.</ref>.


طبق [[نقل]] برخی از مؤرخان، [[مسور بن مخرمه زهری]] نامه‌ای از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} برای [[معاویه]] برد <ref>رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۷؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۲۵۶.</ref>. مضمون [[نامه]] [[امام]]{{ع}} [[تسلیم]] [[معاویه]] به [[بیعت]] بود، اما [[معاویه]] نه تنها [[بیعت]] نکرد بلکه نامه‌ای به [[زبیر]] نوشت و اعلام کرد حاضر است با [[زبیر]] و [[طلحه]] [[بیعت]] کند به شرط آن‌که [[مردم مدینه]] را به [[خونخواهی عثمان]] و [[دشمنی با علی]]{{ع}} فرا خوانند. و متأسفانه [[طلحه]] و [[زبیر]]، از طرح [[معاویه]] استقبال کردند و در نهایت [[جنگ جمل]] را به [[راه]] انداختند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱، ص۲۳۱؛ نهج البلاغه، نامه ۷۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۰۰.</ref>
طبق [[نقل]] برخی از مؤرخان، [[مسور بن مخرمه زهری]] نامه‌ای از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} برای [[معاویه]] برد <ref>رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۷؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۲۵۶.</ref>. مضمون [[نامه]] [[امام]]{{ع}} [[تسلیم]] [[معاویه]] به [[بیعت]] بود، اما [[معاویه]] نه تنها [[بیعت]] نکرد بلکه نامه‌ای به [[زبیر]] نوشت و اعلام کرد حاضر است با [[زبیر]] و [[طلحه]] [[بیعت]] کند به شرط آن‌که [[مردم مدینه]] را به [[خونخواهی عثمان]] و [[دشمنی با علی]]{{ع}} فرا خوانند. و متأسفانه [[طلحه]] و [[زبیر]]، از طرح [[معاویه]] استقبال کردند و در نهایت [[جنگ جمل]] را به [[راه]] انداختند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱، ص۲۳۱؛ نهج البلاغه، نامه ۷۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۰۰.</ref>
۲۱۸٬۱۹۱

ویرایش