بردگی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'جاریه' به 'جاریه'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'جاریه' به 'جاریه') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
مملوکانگاری [[انسانی]] برای انسانی دیگر. برده در [[زبان عربی]] با لفظ [[عبد]]، مملوک، [[غلام]] و وصیف برای مرد؛ و امه | مملوکانگاری [[انسانی]] برای انسانی دیگر. برده در [[زبان عربی]] با لفظ [[عبد]]، مملوک، [[غلام]] و وصیف برای مرد؛ و امه جاریه، [[خادم]] و وصیفه برای [[زن]] آمده است و جمع بردۀ مرد، [[عبید]] و اَعبُد است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۷۱.</ref>. | ||
این واژه در زبان عبریِ [[تورات]] نیز به همین معنا به کار رفته است. برده را "رقبه" نیز میگویند<ref>راغب اصفهانی، المفردات، ج۲، ص۹۷.</ref>؛ علت این نامگذاری آویختن ریسمان به گردن آنان بوده است<ref>میرزا ابوالحسن شعرانی، نثر طوبی، ص۳۱۴.</ref>. بردگی به معنای اسیری، غلامی، [[بندگی]] و مملوکیت یک [[انسان]] برای دیگران است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۵، ص۲۸۸؛ ج۳، ص۲۷۱؛ علیاکبر دهخدا، لغتنامه، ج۳، ص۳۹۴۶.</ref>. | این واژه در زبان عبریِ [[تورات]] نیز به همین معنا به کار رفته است. برده را "رقبه" نیز میگویند<ref>راغب اصفهانی، المفردات، ج۲، ص۹۷.</ref>؛ علت این نامگذاری آویختن ریسمان به گردن آنان بوده است<ref>میرزا ابوالحسن شعرانی، نثر طوبی، ص۳۱۴.</ref>. بردگی به معنای اسیری، غلامی، [[بندگی]] و مملوکیت یک [[انسان]] برای دیگران است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۵، ص۲۸۸؛ ج۳، ص۲۷۱؛ علیاکبر دهخدا، لغتنامه، ج۳، ص۳۹۴۶.</ref>. |