پرش به محتوا

اطاعت امام در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
یکی از مسائل کلیدی در این بحث، تساوی همۀ [[اهل بیت]]{{عم}} در [[وجوب اطاعت]] از آنان است و نیز اینکه از این جهت بین آنها هیچ فرقی نیست. بر اساس [[سخن امام]] [[رضا]]{{ع}}، [[ایمان]] [[عبد]] زمانی به کمال میرسد که به اموری مانند تساوی [[اهل بیت]]{{عم}} در [[وجوب اطاعت]] [[شناخت]] پیدا نماید. در همین جهت، [[امام]] تصریح می‌کند که [[اهل بیت]]{{عم}} در [[واجب الاطاعه]] بودن با هم فرقی ندارند، اگرچه برخی مانند [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نسبت به دیگران دارای برتری‌هایی در [[علم]] و [[فضیلت]] هستند<ref>الاختصاص، ص۲۲.</ref>. پس بر اساس روایت‌های [[امام رضا]]{{ع}} در این موضوع، [[واجب الاطاعه]] بودن یکی از [[ویژگی‌های امام]] و [[اطاعت]] از او مانند [[اطاعت از خداوند]] و [[رسول خدا]]{{صل}} [[واجب]] است. این مسأله از آنجا ناشی می‌شود که [[امامت]] [[جانشینی پیامبر]]{{صل}} است و به همین جهت [[اطاعت از امام]]، مانند [[اطاعت از پیامبر]]{{صل}} [[واجب]] است<ref>مصباح الهدایة، بهبهانی، ص۱۲۶.</ref>.
یکی از مسائل کلیدی در این بحث، تساوی همۀ [[اهل بیت]]{{عم}} در [[وجوب اطاعت]] از آنان است و نیز اینکه از این جهت بین آنها هیچ فرقی نیست. بر اساس [[سخن امام]] [[رضا]]{{ع}}، [[ایمان]] [[عبد]] زمانی به کمال میرسد که به اموری مانند تساوی [[اهل بیت]]{{عم}} در [[وجوب اطاعت]] [[شناخت]] پیدا نماید. در همین جهت، [[امام]] تصریح می‌کند که [[اهل بیت]]{{عم}} در [[واجب الاطاعه]] بودن با هم فرقی ندارند، اگرچه برخی مانند [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نسبت به دیگران دارای برتری‌هایی در [[علم]] و [[فضیلت]] هستند<ref>الاختصاص، ص۲۲.</ref>. پس بر اساس روایت‌های [[امام رضا]]{{ع}} در این موضوع، [[واجب الاطاعه]] بودن یکی از [[ویژگی‌های امام]] و [[اطاعت]] از او مانند [[اطاعت از خداوند]] و [[رسول خدا]]{{صل}} [[واجب]] است. این مسأله از آنجا ناشی می‌شود که [[امامت]] [[جانشینی پیامبر]]{{صل}} است و به همین جهت [[اطاعت از امام]]، مانند [[اطاعت از پیامبر]]{{صل}} [[واجب]] است<ref>مصباح الهدایة، بهبهانی، ص۱۲۶.</ref>.


از سوی دیگر، چون [[لزوم]] [[اطاعت از خداوند]] و [[رسول]] او برای دستیابی به [[سعادت]] است، در صورت عدم [[وجوب]] [[اطاعت از امام]] بعد از [[رسول خدا]]{{صل}}، [[سعادت انسان]] نادیده گرفته خواهد شد. از همین رو، [[اطاعت از امام]] ضامن دستیابی به [[سعادت]] است. علاوه بر این، یکی دیگر از [[دلایل]] [[ضرورت]] [[اطاعت از امام]] آن است که [[امام]] از طرف [[خداوند]] متولی امور [[مردم]] است و [[منصب امامت]] و [[حکومت]] را بر عهده دارد و به همین [[دلیل]] باید از او [[اطاعت]] شود<ref>مرآة العقول، ج۲۶، ص۵۱۷.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[اطاعت - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «اطاعت»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ج۲.</ref>
از سوی دیگر، چون [[لزوم]] [[اطاعت از خداوند]] و [[رسول]] او برای دستیابی به [[سعادت]] است، در صورت عدم [[وجوب]] [[اطاعت از امام]] بعد از [[رسول خدا]]{{صل}}، [[سعادت انسان]] نادیده گرفته خواهد شد. از همین رو، [[اطاعت از امام]] ضامن دستیابی به [[سعادت]] است. علاوه بر این، یکی دیگر از [[دلایل]] [[ضرورت]] [[اطاعت از امام]] آن است که [[امام]] از طرف [[خداوند]] متولی امور [[مردم]] است و [[منصب امامت]] و [[حکومت]] را بر عهده دارد و به همین [[دلیل]] باید از او [[اطاعت]] شود<ref>مرآة العقول، ج۲۶، ص۵۱۷.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[اطاعت ۲ - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «اطاعت»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]].</ref>


==مقدمه==
==مقدمه==
خط ۲۶: خط ۲۶:
#[[لزوم]] ساماندهی امور [[دین]] و [[دنیا]]، مانند [[عدالت‌گستری]] و [[جنگ با دشمنان]]؛
#[[لزوم]] ساماندهی امور [[دین]] و [[دنیا]]، مانند [[عدالت‌گستری]] و [[جنگ با دشمنان]]؛
#جلوگیری از نابودی [[دین]] و [[تغییر]] سنت‌ها و [[احکام الهی]] و [[مبارزه]] با [[بدعتگذاران]] و [[ملحدان]].
#جلوگیری از نابودی [[دین]] و [[تغییر]] سنت‌ها و [[احکام الهی]] و [[مبارزه]] با [[بدعتگذاران]] و [[ملحدان]].
*طبق این [[روایت]]، با توجه به [[نقص]] و احتیاج ذاتی [[مردم]] و [[اختلافات]] میان آنها و تفاوت نظرات و خواهش‌های آنان، اگر کسی نباشد تا [[سرپرستی]] و محافظت از آنچه را [[پیامبران الهی]] آورده‌اند بر عهده گیرد، [[شریعت‌ها]]، سنت‌ها و [[احکام الهی]] [[تغییر]] می‌کند و در نهایت به نابودی همۀ [[مردم]] منتهی می‌شود<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۱۰۰-۱۰۱.</ref>. بر این اساس، در صورتی که [[اولوالامر]] نباشند یا [[اطاعت]] از آنان [[واجب]] نباشد، امور [[دین]] و دنیای [[مردم]] به نابودی و [[انحطاط]] کشیده می‌شود<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[اطاعت - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «اطاعت»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]]، ج۲.</ref>.
*طبق این [[روایت]]، با توجه به [[نقص]] و احتیاج ذاتی [[مردم]] و [[اختلافات]] میان آنها و تفاوت نظرات و خواهش‌های آنان، اگر کسی نباشد تا [[سرپرستی]] و محافظت از آنچه را [[پیامبران الهی]] آورده‌اند بر عهده گیرد، [[شریعت‌ها]]، سنت‌ها و [[احکام الهی]] [[تغییر]] می‌کند و در نهایت به نابودی همۀ [[مردم]] منتهی می‌شود<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۱۰۰-۱۰۱.</ref>. بر این اساس، در صورتی که [[اولوالامر]] نباشند یا [[اطاعت]] از آنان [[واجب]] نباشد، امور [[دین]] و دنیای [[مردم]] به نابودی و [[انحطاط]] کشیده می‌شود<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[اطاعت ۲ - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «اطاعت»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]].</ref>.


== جستارهای وابسته ==  
== جستارهای وابسته ==  
۱۱۱٬۶۳۵

ویرایش