گرسنگی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{نبوت}}

==[[گرسنگی]] [[پیامبر]]==

منظور نوعی از [[تحمل]] [[سختی]] و دشواری و ایجاد مخمَصَه از [[ناحیه]] شکم است که [[خدا]] [[وسیله]] [[آزمایش]] قرار داده و می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ}}<ref>«و بی‌گمان شما را با چیزی از بیم و گرسنگی و کاستی دارایی‌ها و کسان و فرآورده‌ها می‌آزماییم، و شکیبایان را نوید بخش!» سوره بقره، آیه ۱۵۵.</ref> و برای [[پیامبران]] به طور خاص بیان کرده است: این [[گرسنگی]] که بسا آگاهانه و معنادار مطرح شده و هدفمند است، مثل {{متن حدیث|وَ اذْكُرُوا بِجُوعِكُمْ وَ عَطَشِكُمْ فِيهِ جُوعَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ}} با [[گرسنگی]] و [[تشنگی]] خود [[گرسنگی]] آن روز سخت را به یاد آورید. در [[سیره]] ایشان آمده: {{متن حدیث|فإنّ رسول اللّه{{صل}} کان یربط [[علی]] بطنه حَجراً مِن الجوع، و کان یسمّیه بالمشبع}}<ref>ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین، ج۴، ص۳۱۴؛ شرح الدعاء التاسع و العشرین، ص۳۱۳.</ref>. [[پیامبر گرامی]] همواره بر شکم خود سنگی برای [[تحمل]] [[گرسنگی]] می‌بست.