خاندان اشعری: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[عرب]] تباران ساکن در [[قم]] بودند که به داشتن [[مذهب تشیع]] معروفیت داشتند. این [[خاندان]]، علاقمند به [[کسب علم]] و [[دانش]] بودند و همین امر سبب گردید که از میان این خاندان، [[رجال]] و [[دانشمندان]] [[شیعی]] فراوانی برخیزند. خاندان [[اشعری]] اصالتاً از [[اعراب قحطانی]] [[یمن]] بودند و چون جدّ اعلای ایشان به نام «ادریه» به هنگام [[تولد]] سر پر مویی داشت، به «اشعر» یعنی پر مو [[شهرت]] یافتند و این نام در میان [[اولاد]] و [[فرزندان]] او مرسوم گشت. نخستین اشعری در [[زمان رسول خدا]]{{صل}} [[اسلام]] آورد، [[پیامبر]]{{صل}} در [[مدح]] ایشان فرمودند: [[خداوند]] اشعریان را از [[خرد]] و کلان بیامرزد.

اشعریان با سابقه طولانی در [[ایران]] و بیان [[احادیث ائمه]]{{عم}} سرآمد بودند و چون با ائمه‌{{عم}} در [[ارتباط]] بودند، بدون واسطه از ایشان [[حدیث]] نقل می‌کردند<ref>معارف و معاریف، ج۲، ص۲۴۷.</ref>. گروهی از خاندان اشعری، از [[یاران]] صادیق [[امام رضا]]{{ع}} بودند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۶۳.</ref>

== منابع ==