سعد بن خوله: تفاوت میان نسخه‌ها

بر خلاف [[منابع تفسیری]]، ابن‌منده و [[ابونعیم]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ}}<ref>«و کسانی را که پروردگارشان را در سپیده‌دمان  و در پایان روز  در پی به دست آوردن خشنودی وی می‌خوانند از خود مران، نه هیچ از حساب آنان بر گردن تو و نه هیچ از حساب تو بر گردن آنهاست تا برانیشان و از ستمگران گردی» سوره انعام، آیه ۵۲.</ref> را درباره [[سعد بن خولی عامری]] و دیگر [[مؤمنان]] تهیدستی دانسته‌اند که در [[مسجد پیامبر]] اطراف وی بودند؛ ولی شیوخ [[قبایل]] از [[پیامبر]]{{صل}} خواستند آنان را از خود دور کند تا با وی به گفت و گو بپردازند؛ ولی این آیه پیامبر{{صل}} را از این کار بازداشت. ابونعیم در همین مدخل سعد بن خولی را همان [[سعد بن خوله عامری]] دانسته است<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۲؛ الاصابه، ج۳، ص۴۶.</ref>.<ref>[[سید محمد مهدی تقوی دامغانی|تقوی دامغانی، سید محمد مهدی]]، [[سعد بن خَولَه (مقاله)|مقاله «سعد بن خَولَه»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۵.</ref>

== منابع ==