شیعه امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از انبوه [[روایات]] مربوط به [[اوصاف شیعه]]، تنها به یکی اشاره می‌کنیم، از [[امام صادق]]{{ع}} که به مفضّل فرمود: از [[فرومایگان]] بپرهیز، چرا که شیعۀ [[علی]]{{ع}} شکم و [[شهوت]] خود را [[حفظ]] می‌کنند و [[اهل]] جهادند و تلاش برای [[خدا]]: {{متن حدیث|إِنَّمَا شِيعَةُ عَلِيٍّ مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اِشْتَدَّ جِهَادُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَهُ فَإِذَا رَأَيْتَ أُولَئِكَ فَأُولَئِكَ شِيعَةُ جَعْفَرٍ}}<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۷۲۳.</ref>. محبّتی که در [[دل]] [[شیعیان]] و [[دوستداران]] [[شهید]] کربلاست، بجاست که آنان را به همرنگی و همسویی و سنخیّت [[فکری]]، [[اخلاقی]] و عملی با مولایشان بکشد و در گفتار و [[کردار]]، [[شیعه]] [[حسین]] باشند، نه تنها در ادّعا و [[شعار]]. خود [[امام]]{{ع}} نیز هنگام حرکت از [[مکّه]] به سوی [[کربلا]]، کسانی را به [[همراهی]] خویش در این [[سفر]] [[مقدّس]] و [[نهضت]] خدایی [[دعوت]] کرد که [[اهل]] [[فدا]] کردن [[جان]] در [[راه]] [[ائمّه]] که [[راه]] خداست باشند و [[شوق دیدار]] [[الهی]] در دلشان باشد: {{متن حدیث|مَنْ كَانَ فِينَا بَاذِلاً مُهْجَتَهُ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ الله نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا...}}<ref>لهوف، ص۵۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۸۶.</ref>.

== منابع ==