اسم الهی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن کریم]] از صد و بیست و هفت [[نام خدا]] یاد کرده است؛ اما [[روایات معصومین]]{{ع}} نود و نُه نام را آورده‌اند. در دعای‌ [[جوشن کبیر]] هزار نام آمده است و شارحان [[دعا]] گفته‌اند که این نام‌ها، در [[حقیقت]]، به همان نود و نه نام بازمی‌گردند<ref>المیزان‌، ۸/ ۱۸۶- ۱۸۰.</ref>. نام‌هایی که در [[قرآن]] آمده‌اند، عبارتند از: [[الله]]، [[احد]]، [[اول]]، [[آخِر]]، [[اعلی]]، [[اکرم]]، [[اعلم]]، [[ارحم الراحمین]]، [[احکم الحاکمین]]، [[احسن الخالقین]]، [[اهل التقوی]]، [[اهل المغفرة]]، [[اقرب]]، [[ابقی]]، [[باری]]، [[باطن]]، [[بدیع]]، [[بِر]]، [[بصیر]]، [[تواب]]، [[جبار]]، جامع، [[حکیم]]، [[حلیم]]، [[حَی]]، [[حق]]، [[حسیب]]، [[حفیظ]]، [[حفی]]، [[خبیر]]، [[خالق]]، [[خلاق]]، [[خیر]]، [[خیر الماکرین]]، [[خیر الرازقین]]، [[خیر الفاصلین]]، [[خیر الحاکمین]]، [[خیر الفاتحین]]، [[خیر الغافرین]]، [[خیر الوارثین]]، [[خیر الراحمین]]، [[خیر المنزلین]]، [[ذوالعرش]]، [[ذو الطول]]، [[ذوالانتقام]]، [[ذوالفضل العظیم]]، [[ذو الرحمة]]، [[ذو القوة]]، [[ذو الجلال والإکرام]]، [[ذو المعارج]]، [[رحمن]]، [[رحیم]]، [[رؤوف]]، [[رب]]، [[رفیع الدرجات]]، [[رزاق]]، رقیب، [[سمیع]]، [[سلام]]، [[سریع الحساب]]، [[سریع العقاب]]، [[شهید]]، [[شاکر]]، [[شکور]]، [[شدید العقاب]]، [[شدید المحال]]، [[صمد]]، ظاهر، [[علیم]]، [[عزیز]]، [[عَفُو]]، [[علی]]، [[عظیم]]، [[علام الغیوب]]، [[عالم الغیب و الشهادة]]، [[غنی]]، [[غفور]]، [[غالب]]، [[غافر الذنب]]، [[غفار]]، [[فالق الاصباح]]، [[فالق الحب والنوی]]، [[فاطر]]، [[فتاح]]، [[قوی]]، [[قدوس]]، [[قیوم]]، [[قاهر]]، [[قهار]]، [[قریب]]، [[قادر]]، [[قابل التوب]]، [[القائم علی کل نفس بما کسبت]]، کبیر، [[کریم]]، کافی، لطیف، [[ملک]]، [[مؤمن]]، [[مهیمن]]، [[متکبر]]، [[مصور]]، [[مجید]]، [[مجیب]]، [[مبین]]، [[مولی]]، محیط، [[مقیت]]، [[متعال]]، [[محیی]]، [[متین]]، [[مقتدر]]، [[مستعان]]، [[مبدی]]، [[مالک الملک]]، [[نصیر]]، [[نور]]، [[وهاب]]، واحد، [[ولی]]، [[واسع]]، [[وکیل]]، [[ودود]] و [[هادی]]<ref>المیزان‌، ۸/ ۳۷۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص77.</ref>.