روابط سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

==مقدمه==

[[پیامبر اسلام]]{{صل}} در همان آغاز [[رسالت]]، با استفاده از موسم [[حج]] و در مدت زمانی اندک، توانست با [[قبایل]] مختلف [[عرب]] به صورت فردی و گروهی [[ارتباط]] برقرار نماید<ref>سیره ابن هشام، ج۲، ص۷۳ به بعد؛ الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۶۱۰؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۵۶۴.</ref>. پس از شکل‌گیری [[حکومت اسلامی]] در [[مدینه]]، [[رسول خدا]]{{صل}} با [[اعزام نماینده]] و ارسال [[پیام]] و انعقاد [[قرارداد]] با سران [[حکومت‌ها]] و [[ملّت‌ها]]، باب [[ارتباط]] را گشود و [[روابط]] صلح‌آمیز [[دولت اسلامی]] با آنها را [[گسترش داد]]؛ مانند ارسال [[نامه]] به [[زمامداران]] [[بحرین]]، [[پادشاه]] [[حمیر]]، غسّان، یمامه، [[اسقف]] [[روم]]، [[نجران]]، [[مردم]] [[یمن]] و عمان<ref>مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۰۴ و ۱۸۸.</ref>. تمامی سران این [[دولت‌ها]]، با [[دولت]] جدید التأسیس [[اسلام]] - [[علی]] رغم حساسیت‌های [[سیاسی]] دو امپراطوری [[مقتدر]] [[ایران]] و [[روم]] - [[روابط]] صلح‌آمیز داشته‌اند و این امر، نشانگر [[موفقیت]] [[رسول خدا]]{{صل}} در ایجاد رابطه با این [[دولت‌ها]] بوده است<ref>سیره حلبی، ج۱، ص۲۷۷؛ مسند احمد، ج۱، ص۹۶ و ۱۴۵؛ تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص۱۶۶.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۷.</ref>.