ابن فتحون: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوبکر محمد بن خلف بن سلیمان أوریولی اندلسی مِرسی]]، معروف به [[ابن فتحون]] [[فقیه]]، [[حافظ]]، [[محدث]]، نقاد، آشنا به [[تاریخ]] و [[رجال حدیث]] و از اهالی اُوریوله، از آبادی‌های مرسیه [[اندلس]] بود. در [[حفظ]]، [[ذکاوت]] و [[تیزهوشی]] گوی [[سبقت]] را از همگان ربوده و در راه شنیدن و حفظ [[حدیث]]، [[سختی‌ها]] و مشقات بسیاری متحمل شد. <ref>بغیة الملتمس، ص۷۳.</ref> از پدرش [[خلف بن سلیمان بن فتحون]] که فقیه، ادیب و شاعر بوده و کتابی در [[علم]] شروط نوشته است، [[روایت]] کرده<ref>الصلة، ج ۲، ص۵۷۷.</ref> و همچنین از جدش سلیمان و از [[ابوالحسن بن اخی الروش]]، [[ابوبکر بن حیدره]]، [[ابوالولید بن دبّاغ]]، [[ابومحمد رشاطی]]، <ref>المعجم (ابن ابار)، ص۱۱۰.</ref> [[ابوالحسن طاهر بن مفوز]]، [[ابوعلی حسین بن محمد صدفی]]<ref>الصلة، ج ۲، ص۵۷۷.</ref> و [[ابوعلی بن سُکَّره]] نیز روایت می‌‌کند. <ref>تاریخ الاسلام، ج ۳۵، ص۴۵۵.</ref> به گفته [[ابن ابار]]، أُوریولی و استادش [[ابوبکر بن حیدره]] از [[مفاخر]] [[شرق]] اندلس به شمار می‌‌رفتند. <ref>المعجم، ص۱۱۰.</ref> با وجود این درباره او گفته شده است وی بسیار گوشه گیر بود و حتی هنگامی که یکی از مشایخش برای [[پذیرفتن]] [[منصب قضاوت]] [[شهر]] دانیه، از شهرهای اندلس به وی [[اصرار]] کرد، [[شب]] هنگام از میان [[مردم]] خارج شد و تا مدت‌ها مخفی [[زندگی]] کرد. <ref>بغیة الملتمس، ص۷۳.</ref> وی درنهایت در سال ۵۱۹ یا ۵۲۰ه درگذشت. <ref>الصلة، ج ۲، ص۵۷۷.</ref>

== جستارهای وابسته ==