ام رعله قشیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

وی از [[زنان]] با [[فصاحت]] و [[بلاغت]] و از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود که در [[مدینه]] به محضر [[پیامبر خدا]]{{صل}} شرفیاب شد و [[اظهار ایمان]] و ارادت کرد و سپس به [[قوم]] خود بازگشت<ref>اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.</ref> و پس از [[وفات رسول خدا]]{{صل}} و [[شهادت]] [[حضرت]] فاطمۀ زهرا{{س}} باز به [[مدینه]] آمد و نزد [[حضرت علی]]{{ع}} شرفیاب شد و اشعاری در رثای [[پیامبر خدا]]{{صل}} و [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} خواند و [[اعلان]] [[حزن]] و [[اندوه]] بسیار نمود و سپس [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} را در آغوش کشید و به دور [[مدینه]] گردانید و بسیار [[گریه]] کرد و اشعاری در رثای [[حضرت فاطمه]]{{س}} خواند و حرکت و [[گریه]] او کاری کرد که خانه‌ای از [[انصار]] در [[مدینه]] نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم [[گریه]] شدند<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۷۳.</ref>