پرش به محتوا

ایلاء در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۱۷: خط ۱۷:
پس از وقوع ایلاء، چنانچه [[زن]] نزد [[حاکم شرع]] [[شکایت]] بَرَد، [[حاکم]]، نخست مرد را چهار ماه مهلت می‌‏دهد تا [[رجوع]] کند و بعد از آمیزش، کفّاره دهد. به قول مشهور، این مدّت ـ که مدّت تربّص نام دارد ـ از هنگام شکایت زن نزد حاکم [[محاسبه]] می‏‌شود، نه از [[زمان]] ایلاء. مدّت تربّص، [[حقّ]] شوهر است و زن در آن مدّت، [[استحقاق]] درخواست رجوع ندارد.
پس از وقوع ایلاء، چنانچه [[زن]] نزد [[حاکم شرع]] [[شکایت]] بَرَد، [[حاکم]]، نخست مرد را چهار ماه مهلت می‌‏دهد تا [[رجوع]] کند و بعد از آمیزش، کفّاره دهد. به قول مشهور، این مدّت ـ که مدّت تربّص نام دارد ـ از هنگام شکایت زن نزد حاکم [[محاسبه]] می‏‌شود، نه از [[زمان]] ایلاء. مدّت تربّص، [[حقّ]] شوهر است و زن در آن مدّت، [[استحقاق]] درخواست رجوع ندارد.


پس از سپری شدن مدّت یاد شده، چنانچه مرد رجوع نکند، حاکم او را به [[طلاق]] یا رجوع وادار می‏‌کند، و در صورت [[استنکاف]] [[زندانی]] می‏‌شود و در [[خوردن و آشامیدن]] بر او سخت گرفته می‏‌شود تا یکی از دو کار را بپذیرد. <ref>جواهر الکلام ۳۳/ ۳۱۱ ـ ۳۱۵</ref> [[رجوع]] شخص [[قادر]] بر آمیزش، به دخول در [[فرج]] به مقدار ختنه‌گاه، و رجوع [[ناتوان]] از آمیزش به علّت وجود مانعی، به اظهار زبانی قصد رجوع است<ref>جواهر الکلام ۳۳/ ۳۳۰.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۷۸۵-۷۸۶.</ref>
پس از سپری شدن مدّت یاد شده، چنانچه مرد رجوع نکند، حاکم او را به [[طلاق]] یا رجوع وادار می‏‌کند، و در صورت [[استنکاف]] [[زندانی]] می‏‌شود و در [[خوردن و آشامیدن]] بر او سخت گرفته می‏‌شود تا یکی از دو کار را بپذیرد. <ref>جواهر الکلام ۳۳/ ۳۱۱ ـ ۳۱۵</ref> [[رجوع]] شخص [[قادر]] بر آمیزش، به دخول در [[فرج]] به مقدار ختنه‌گاه، و رجوع [[ناتوان]] از آمیزش به علّت وجود مانعی، به اظهار زبانی قصد رجوع است<ref>جواهر الکلام ۳۳/ ۳۳۰.</ref><ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۷۸۵-۷۸۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش