ایمن بن خریم بن فاتک اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نوشته‌اند با [[معاویه]] [[بیعت]] نکرد<ref>دینوری، ص۱۹۴.</ref> و اشعاری در [[مذمت]] [[غارت]] [[عراق]] به دست معاویه که [[قبیله]] [[اسد]] کشته‌ها دادند (واقعه [[مرج]] مرینا) سرود<ref>منقری، ص۱۳؛ ثقفی، ج۱، ص۳۲۵.</ref>. از سویی دیگر، پس از [[مرگ معاویه]] اشعاری در رثای او سرود<ref>ابن عساکر، ج۱۰، ص۴۷ و ۵۹؛ ابن کثیر، البدایه، ج۸، ص۱۵۸.</ref>. به رغم این مطالب، [[ابوالفرج اصفهانی]]<ref>ابوالفرج اصفهانی، ج۲۰، ص۳۲۱.</ref> اَیمن را دارای گرایش‌های [[عراقی]] ([[علوی]] [[مذهب]]) دانسته است. وی در اشعاری خطاب به [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[انتخاب]] [[ابوموسی]] را برای [[حکمیت]]، نظری [[اشتباه]] دانست و گفت: اگر این افراد دارای اندیشه بودند، [[ابن عباس]] را بر می‌گزیدند<ref>دینوری، ص۱۹۳.</ref>. اَیمن با سرودن اشعاری، علاقه فراوان خود را به ابن عباس و جایگاه والای [[علمی]] او آشکار کرد<ref> اخبار الدولة العباسیه، ص۶۷-۶۹.</ref>. در یکی از سروده‌های خود، از ابن عباس [[دفاع]] نمود که از سوی [[ابن زبیر]] به دلیل [[متعه]]، مورد [[سرزنش]] قرار گرفته بود<ref>ابن ابی الحدید، ج۲۰، ص۱۳۱؛ اخبار الدولة العباسیه، ص۱۱۲.</ref>. وی در سروده خود، [[متعه]] را [[سنت پیامبر]] دانست.

== منابع ==