سعد بن عمرو بن عبید انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:مدخل\]\]↵\[\[رده\:یاران امام علی\]\]↵\[\[رده\:اعلام\]\]' به 'رده:مدخل رده:اصحاب امام علی رده:اعلام')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  [[سعد بن عمرو بن عبید انصاری در تاریخ اسلامی]] - [[سعد بن عمرو بن عبید انصاری در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۶

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

شیخ طوسی سعد بن عمرو بن عبید را از اصحاب حضرت علی(ع) به شمار آورده است[۱].

ابن عبدالبر می‌گوید: سعد همراه برادرش حارث بن عمرو، در جنگ صفین حضرت علی(ع) را یاری کرد[۲].

اما ابن اثیر، سعد را از اصحاب رسول خدا(ص) به شمار آورده که در جنگ بدر و دیگر جنگ‌های بعد از آن شرکت کرد و اسلام را یاری نمود. او می‌افزاید: سعد در جنگ یمامه[۳] به شهادت رسید[۴].

بنا به این نقل، سعد بن عمرو بن عبید زمان خلافت و زمامداری مولای متقیان حضرت علی(ع) را درک نکرده است و نیز در نبرد صفین حاضر نبوده، اما از نقل قول دیگر مؤرخان استفاده می‌شود که: سعد و برادرش حارث این دو صحابی رسول خدا(ص) از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بودند و در جنگ صفین حضرت را یاری کردند، و سعد در همین نبرد صفین به سال ۳۷ هجری به شهادت رسید [۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۴۴، ش۱۵.
  2. ر.ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۲۶.
  3. سرزمین یمامه، میان نجد و بحرین قرار دارد و میر آنجا به نام هوذ بن علی الحنفی مسیحی بود در سال هفتم هجری و قبل از فتح خیبر اسلام آورد و در سال یازده هجری پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) شخصی به نام مسیله کذاب در این سرزمین ادعای پیغمبری کرد و چون زبان گویایی داشت عده‌ای را دور خود جمع کرد، و ابوبکر خلیفه اول، در سال دوازدهم هجری برای سرکوبی و ریشه کن کردن غائله مسیلمه سربازان اسلام را به آن دیار فرستاد و به این غایله پایان داد. و ابو حذیفه صحابی رسول خدا(ص) و پدر محمد بن أبو حذیفه از اصحاب وشیعیان حضرت علی(ع) در این جنگ به شهادت رسیدند. طبقات الکبری، ج۱، ص۲۶۲ وسیره ابن هشام، ج۱، ص۵۹۹.
  4. اسد الغابه، ج۲، ص۲۸۸.
  5. ر.ک: الاصابه، ج۱، ص۵۸۷ و ج۳، ص۷۱؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۰ و اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۲۷.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۶۱۵-۶۱۶.