جهان‌بینی فلسفی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۹

مقدمه

جهان‌بینی فلسفی، از آن نظر که به یک سلسله اصول متکی است و آن اصول اولاً، بدیهی و برای ذهن غیرقابل انکارند و با روش برهان و استدلال پیش می‌‌روند؛ و ثانیاً، عام و دربرگیرنده‌اند و در اصطلاح فلسفی، از احکام موجود بما هو موجودند، طبعاً از نوعی جزم برخوردار است و آن تزلزل و بی‌ثباتی که در جهان‌بینی علمی دیده می‌‌شود، در جهان‌بینی فلسفی ملاحظه نمی‌شود و محدودیت جهان‌بینی علمی را نیز ندارد.
جهان‌بینی فلسفی، ارکان و پایه‌های ایدئولوژی انسان را استوار می‌‌سازد، یا از بیخ و بن ویران می‌‌نماید. تفکر فلسفی، چهره و قیافه جهان را در کل خود مشخص می‌‌کند.
جهان‌بینی فلسفی، مقدمه عمل و مؤثر در عمل است؛ چرا که جهت عمل و راه انتخاب زندگی انسان را مشخص می‌‌کند. جهان‌بینی فلسفی، طرز برخورد و عکس‌العمل انسان را در برابر جهان تحت‌تأثیر قرار می‌‌دهد؛ موضع او را در برابر جهان و جامعه معین می‌‌کند؛ نگرش او را به هستی و جهان شکل خاص می‌‌دهد؛ به انسان ایده می‌‌بخشد، یا ایده او را از او می‌‌گیرد؛ به حیات او معنی می‌دهد، یا او را به پوچی و هیچی می‌‌کشاند. بر این مبناست که علم قادر نیست تا به انسان نوعی جهان‌بینی بدهد که پایه و مبنای یک ایدئولوژی قرار گیرد؛ ولی فلسفه از عهده این مهم برمی‌آید^[۱]^[۲].

منابع

محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام

پانویس

↑ مطهری، مقدمه‌ای بر جهان‌بینی اسلامی، ج۲: همو، شش مقاله (جهان‌بینی الهی و جهان‌بینی مادی)، ص۲۸۴ - ۲۸۳.
↑ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۹۷-۹۸.

[1] مطهری، مقدمه‌ای بر جهان‌بینی اسلامی، ج۲: همو، شش مقاله (جهان‌بینی الهی و جهان‌بینی مادی)، ص۲۸۴ - ۲۸۳.

[2] محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۹۷-۹۸.

[۱]

[۲]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 ==مقدمه==
-*[[جهان‌بینی]] [[فلسفی]]، از آن نظر که به یک سلسله اصول متکی است و آن اصول اولاً، بدیهی و برای ذهن غیرقابل انکارند و با روش [[برهان]] و [[استدلال]] پیش می‌‌روند؛ و ثانیاً، عام و دربرگیرنده‌اند و در اصطلاح [[فلسفی]]، از [[احکام]] موجود بما هو موجودند، طبعاً از نوعی جزم برخوردار است و آن تزلزل و [[بی‌ثباتی]] که در [[جهان‌بینی]] [[علمی]] دیده می‌‌شود، در [[جهان‌بینی]] [[فلسفی]] ملاحظه نمی‌شود و محدودیت [[جهان‌بینی]] [[علمی]] را نیز ندارد.
+* [[جهان‌بینی]] [[فلسفی]]، از آن نظر که به یک سلسله اصول متکی است و آن اصول اولاً، بدیهی و برای ذهن غیرقابل انکارند و با روش [[برهان]] و [[استدلال]] پیش می‌‌روند؛ و ثانیاً، عام و دربرگیرنده‌اند و در اصطلاح [[فلسفی]]، از [[احکام]] موجود بما هو موجودند، طبعاً از نوعی جزم برخوردار است و آن تزلزل و [[بی‌ثباتی]] که در [[جهان‌بینی]] [[علمی]] دیده می‌‌شود، در [[جهان‌بینی]] [[فلسفی]] ملاحظه نمی‌شود و محدودیت [[جهان‌بینی]] [[علمی]] را نیز ندارد.
-*[[جهان‌بینی]] [[فلسفی]]، ارکان و پایه‌های [[ایدئولوژی]] [[انسان]] را [[استوار]] می‌‌سازد، یا از بیخ و بن ویران می‌‌نماید. [[تفکر]] [[فلسفی]]، چهره و قیافه [[جهان]] را در کل خود مشخص می‌‌کند.
+* [[جهان‌بینی]] [[فلسفی]]، ارکان و پایه‌های [[ایدئولوژی]] [[انسان]] را [[استوار]] می‌‌سازد، یا از بیخ و بن ویران می‌‌نماید. [[تفکر]] [[فلسفی]]، چهره و قیافه [[جهان]] را در کل خود مشخص می‌‌کند.
-*[[جهان‌بینی]] [[فلسفی]]، مقدمه عمل و مؤثر در عمل است؛ چرا که جهت عمل و راه [[انتخاب]] [[زندگی]] [[انسان]] را مشخص می‌‌کند. [[جهان‌بینی]] [[فلسفی]]، طرز برخورد و عکس‌العمل [[انسان]] را در برابر [[جهان]] تحت‌تأثیر قرار می‌‌دهد؛ موضع او را در برابر [[جهان]] و [[جامعه]] معین می‌‌کند؛ نگرش او را به هستی و [[جهان]] شکل خاص می‌‌دهد؛ به [[انسان]] ایده می‌‌بخشد، یا ایده او را از او می‌‌گیرد؛ به حیات او معنی می‌دهد، یا او را به پوچی و هیچی می‌‌کشاند. بر این مبناست که [[علم]] [[قادر]] نیست تا به [[انسان]] نوعی [[جهان‌بینی]] بدهد که پایه و مبنای یک [[ایدئولوژی]] قرار گیرد؛ ولی [[فلسفه]] از عهده این مهم برمی‌آید<ref>مطهری، مقدمه‌ای بر جهان‌بینی اسلامی، ج۲: همو، شش مقاله (جهان‌بینی الهی و جهان‌بینی مادی)، ص۲۸۴ - ۲۸۳.</ref><ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۹۷-۹۸.</ref>.
+* [[جهان‌بینی]] [[فلسفی]]، مقدمه عمل و مؤثر در عمل است؛ چرا که جهت عمل و راه [[انتخاب]] [[زندگی]] [[انسان]] را مشخص می‌‌کند. [[جهان‌بینی]] [[فلسفی]]، طرز برخورد و عکس‌العمل [[انسان]] را در برابر [[جهان]] تحت‌تأثیر قرار می‌‌دهد؛ موضع او را در برابر [[جهان]] و [[جامعه]] معین می‌‌کند؛ نگرش او را به هستی و [[جهان]] شکل خاص می‌‌دهد؛ به [[انسان]] ایده می‌‌بخشد، یا ایده او را از او می‌‌گیرد؛ به حیات او معنی می‌دهد، یا او را به پوچی و هیچی می‌‌کشاند. بر این مبناست که [[علم]] [[قادر]] نیست تا به [[انسان]] نوعی [[جهان‌بینی]] بدهد که پایه و مبنای یک [[ایدئولوژی]] قرار گیرد؛ ولی [[فلسفه]] از عهده این مهم برمی‌آید<ref>مطهری، مقدمه‌ای بر جهان‌بینی اسلامی، ج۲: همو، شش مقاله (جهان‌بینی الهی و جهان‌بینی مادی)، ص۲۸۴ - ۲۸۳.</ref><ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۹۷-۹۸.</ref>.
 == منابع ==