قطایع الملوک: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قطایع الملوک در قرآن]] - [[قطایع الملوک در حدیث]] - [[قطایع الملوک در فقه اسلامی]] - [[قطایع الملوک در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = قطایع الملوک (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قطایع الملوک در قرآن]] - [[قطایع الملوک در حدیث]] - [[قطایع الملوک در فقه اسلامی]] - [[قطایع الملوک در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = قطایع الملوک (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۳: | ||
[[رده:قطایع الملوک]] | [[رده:قطایع الملوک]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۰
قطایع الملوک از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: قطایع الملوک در قرآن - قطایع الملوک در حدیث - قطایع الملوک در فقه اسلامی - قطایع الملوک در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
قطایع الملوک، همان "قطایع" و "صفایا"ی پادشاهان است. املاک و اراضی پادشاهانی که پس از جنگ با مسلمانان (در صورتی که جنگ با اذن امام صورت گرفته باشد) به دست رزمندگان اسلام می‌افتاد، از اراضی مفتوحة العنوة و انفال محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد[۱]. صفایا: عبارت بود از اشیای گرانبها و پرارزشی که معمولاً پادشاهان آنها را تصاحب می‌کردند. تمامی اشیاء و املاک مذکور پس از فتح، بنابه روایت‌های متعدد و اتفاق‌نظر فقها، جزو انفال به شمار آمده و در اختیار امام (حاکم اسلامی) قرار داشت[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.
- ↑ وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۳۴-۱۳۲؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۹-۴۸؛ مبسوط، ج۱، ص۲۶۳؛ مقنعه، ص۴۵؛ استخراج، ص۱۴-۱۳؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۰.