عطشان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵، مرحله دوم)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
==مقدمه==
==مقدمه==
'''عطشان''' از [[القاب]] [[سیدالشهدا]]، که [[تشنه]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. این تعبیر در [[روایات]]، تواریخ و [[زیارتنامه‌ها]] دربارۀ آن [[امام]] آمده است. از جمله در [[حدیث]] [[امام باقر]]{{ع}} است: {{متن حدیث|إِنَّ الْحُسَيْنَ... قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً}}<ref>کامل الزیارات، ص۱۶۸.</ref>. [[امام سجاد]]{{ع}} نیز که برای [[یاری]] [[بنی اسد]] در [[دفن]] پیکر [[امام حسین]] و [[شهدا]] آمد، پس از [[دفن]] [[امام]] [[تشنه]] کام، بر روی [[قبر]] او نوشت: {{متن حدیث|هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب الَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً}}<ref>حیاة الإمام الحسین، ج۳، ص۳۲۵.</ref>. همین [[تشنگی]] و [[شهادت]] جانسوز او و [[یاران]] و فرزندانش، قوی‌ترین عامل تحریک [[عواطف]] و همدل ساختن انسان‌های با [[وجدان]] با [[عاشورائیان]] بوده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۴۳.</ref>.
'''عطشان''' از [[القاب]] [[سیدالشهدا]]، که [[تشنه]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. این تعبیر در [[روایات]]، تواریخ و [[زیارتنامه‌ها]] دربارۀ آن [[امام]] آمده است. از جمله در [[حدیث]] [[امام باقر]]{{ع}} است: {{متن حدیث|إِنَّ الْحُسَيْنَ... قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً}}<ref>کامل الزیارات، ص۱۶۸.</ref>. [[امام سجاد]]{{ع}} نیز که برای [[یاری]] [[بنی اسد]] در [[دفن]] پیکر [[امام حسین]] و [[شهدا]] آمد، پس از [[دفن]] [[امام]] [[تشنه]] کام، بر روی [[قبر]] او نوشت: {{متن حدیث|هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب الَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً}}<ref>حیاة الإمام الحسین، ج۳، ص۳۲۵.</ref>. همین [[تشنگی]] و [[شهادت]] جانسوز او و [[یاران]] و فرزندانش، قوی‌ترین عامل تحریک [[عواطف]] و همدل ساختن انسان‌های با [[وجدان]] با [[عاشورائیان]] بوده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۴۳.</ref>.

نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۵

مقدمه

عطشان از القاب سیدالشهدا، که تشنه در کربلا به شهادت رسید. این تعبیر در روایات، تواریخ و زیارتنامه‌ها دربارۀ آن امام آمده است. از جمله در حدیث امام باقر(ع) است: «إِنَّ الْحُسَيْنَ... قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً»[۱]. امام سجاد(ع) نیز که برای یاری بنی اسد در دفن پیکر امام حسین و شهدا آمد، پس از دفن امام تشنه کام، بر روی قبر او نوشت: «هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب الَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً»[۲]. همین تشنگی و شهادت جانسوز او و یاران و فرزندانش، قوی‌ترین عامل تحریک عواطف و همدل ساختن انسان‌های با وجدان با عاشورائیان بوده است[۳].

منابع

پانویس

  1. کامل الزیارات، ص۱۶۸.
  2. حیاة الإمام الحسین، ج۳، ص۳۲۵.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۳.