ابراهیم بن ابی‌اسرائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">' به '<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">')
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن ابی‌اسرائیل در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن ابی‌اسرائیل در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابراهیم بن ابی‌اسرائیل در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن ابی‌اسرائیل در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
از [[راویان امام رضا]]{{ع}}. قدیم‌ترین منبع [[حدیثی]] [[شیعه]] که از [[ابراهیم]] یاد کرده، [[قرب]] الاستاد [[حمیری]] مربوط به [[قرن سوم]] قمری است<ref>قرب الإسناد، ص۳۹۳.</ref>. پس از آن [[شیخ طوسی]] از او نام برده و وی را جزو [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} آورده است<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۳.</ref>. دیگران نیز با استناد به همین داده‌ها، وی را در زمره [[اصحاب]] آن [[حضرت]] جای داده‌اند<ref>نقد الرجال، ج۱، ص۵۶؛ أعیان الشیعة، ج۲، ص۱۰۸؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۶۷.</ref>، هر چند اطلاعاتی درباره او ارائه نکرده‌اند و شاید به همین [[جهت]] برخی او را [[مجهول الحال]] دانسته‌اند<ref>طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۲؛ المفید من معجم رجال الحدیث، ص۴.</ref>.
قدیم‌ترین منبع [[حدیثی]] [[شیعه]] که از [[ابراهیم]] یاد کرده، [[قرب]] الاستاد [[حمیری]] مربوط به [[قرن سوم]] قمری است<ref>قرب الإسناد، ص۳۹۳.</ref>. پس از آن [[شیخ طوسی]] از او نام برده و وی را جزو [[اصحاب امام رضا]] {{ع}} آورده است<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۳.</ref>. دیگران نیز با استناد به همین داده‌ها، وی را در زمره [[اصحاب]] آن [[حضرت]] جای داده‌اند<ref>نقد الرجال، ج۱، ص۵۶؛ أعیان الشیعة، ج۲، ص۱۰۸؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۶۷.</ref>، هر چند اطلاعاتی درباره او ارائه نکرده‌اند و شاید به همین [[جهت]] برخی او را [[مجهول الحال]] دانسته‌اند<ref>طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۲؛ المفید من معجم رجال الحدیث، ص۴.</ref>.
[[منابع حدیثی شیعه]] دو [[روایت]] با واسطه وی از [[امام رضا]]{{ع}} نقل کرده‌اند<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۱۹.</ref>. روایت اول گزارشی است که [[علی بن اسباط]] از طریق او از [[امام]] نقل کرده است. در این گزارش امام می‌فرماید: کنیزکی از [[خاندان]] ما دچار [[بیماری]] ای در گردن شد که فردی [از عالم بالا] به من گفت تا دعایی را تکرار کند و به این ترتیب [[شفا]] یافت<ref>الکافی، ج۲، ص۵۶۱؛ عدة الداعی، ص۲۵۹؛ مرآة العقول، ج۱۲، ص۴۲۵.</ref>.
روایت دیگر را ابن‌جهم، به نقل از ابراهیم از امام رضا{{ع}} نقل کرده که بر اساس آن، امام به نقل خوابی پرداخته است که در آن به وی گفته شده بعد از [[چهل سالگی]] صاحب [[فرزندی]] دارای اوصاف خاص خواهد شد<ref>قرب الإسناد، ص۳۹۳.</ref>. جز این مطلب و [[نقلی]] از وی در منابع نیامده است.<ref>منابع: أعیان الشیعة، سیدمحسن بن عبدالکریم امین عاملی (۱۳۷۱ق)، تحقیق: سیدحسن امین، بیروت، دار التعارف، بیتا؛ جامع الرواة و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد، محمد بن علی اردبیلی (۱۱۰۱ق)، قم، مکتبة المحمدی، بی تا؛ رجال الطوسی، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۴۶۰ق)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، اول، ۱۴۱۵ق، طرائف المقال فی معرفة طبقات الرجال، سید علی اصغر بن محمد شفیع بروجردی (۱۳۱۳ق)، تحقیق: سیدمهدی رجایی، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، اول، ۱۴۱۰ق؛ عدة الداعی و نجاح الساعی، احمد بن محمد معروف به ابن فهد حلی (۱۴۱ق)، تحقیق و تصحیح: احمد موحدی قمی، قم، مکتبة وجدانی، بی تا، قرب الإسناد، عبدالله بن جعفر حمیری (قرن ۳ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت{{ع}}لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۳ق، الکافی، محمد بن یعقوب معروف به کلینی (۳۲۹ق)، تحقیق: علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چهارم، ۱۴۰۷ق؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول:لینی، محمد باقر بن محمد تقی معروف به علامه مجلسی (۱۱۱۰ق)، تحقیق و تصحیح: سیدهاشم رسولی محلاتی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، دوم، ۱۴۰۴ق؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، سید ابو القاسم بن علی اکبر موسوی خویی (۱۴۱۳ق)، قم، مرکز نشر الثقافة الإسلامیة، پنجم، ۱۴۱۳ق؛ المفید من معجم رجال الحدیث، محمد جواهری (معاصر)، قم، نشر محلاتی، دوم، ۱۴۲۴ق؛ نقد الرجال، سید مصطفی بن حسین حسینی تفرشی (۱۰۱۵ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت ال لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۸ق.</ref>.<ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]]، [[ابراهیم بن ابی‌اسرائیل - اخلاقی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌اسرائیل»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]] ص ۳۲۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
[[منابع حدیثی شیعه]] دو [[روایت]] با واسطه وی از [[امام رضا]] {{ع}} نقل کرده‌اند<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۱۹.</ref>. روایت اول گزارشی است که [[علی بن اسباط]] از طریق او از [[امام]] نقل کرده است. در این گزارش امام می‌فرماید: کنیزکی از [[خاندان]] ما دچار [[بیماری]] ای در گردن شد که فردی از عالم بالا به من گفت تا دعایی را تکرار کند و به این ترتیب [[شفا]] یافت<ref>الکافی، ج۲، ص۵۶۱؛ عدة الداعی، ص۲۵۹؛ مرآة العقول، ج۱۲، ص۴۲۵.</ref>.


==منابع==
روایت دیگر را ابن‌جهم، به نقل از ابراهیم از امام رضا {{ع}} نقل کرده که بر اساس آن، امام به نقل خوابی پرداخته است که در آن به وی گفته شده بعد از [[چهل سالگی]] صاحب [[فرزندی]] دارای اوصاف خاص خواهد شد<ref>قرب الإسناد، ص۳۹۳.</ref>. جز این مطلب و [[نقلی]] از وی در منابع نیامده است.<ref>منابع: أعیان الشیعة، سیدمحسن بن عبدالکریم امین عاملی (۱۳۷۱ق)، تحقیق: سیدحسن امین، بیروت، دار التعارف، بیتا؛ جامع الرواة و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد، محمد بن علی اردبیلی (۱۱۰۱ق)، قم، مکتبة المحمدی، بی تا؛ رجال الطوسی، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۴۶۰ق)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، اول، ۱۴۱۵ق، طرائف المقال فی معرفة طبقات الرجال، سید علی اصغر بن محمد شفیع بروجردی (۱۳۱۳ق)، تحقیق: سیدمهدی رجایی، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، اول، ۱۴۱۰ق؛ عدة الداعی و نجاح الساعی، احمد بن محمد معروف به ابن فهد حلی (۱۴۱ق)، تحقیق و تصحیح: احمد موحدی قمی، قم، مکتبة وجدانی، بی تا، قرب الإسناد، عبدالله بن جعفر حمیری (قرن ۳ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت {{ع}}لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۳ق، الکافی، محمد بن یعقوب معروف به کلینی (۳۲۹ق)، تحقیق: علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چهارم، ۱۴۰۷ق؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول:لینی، محمد باقر بن محمد تقی معروف به علامه مجلسی (۱۱۱۰ق)، تحقیق و تصحیح: سیدهاشم رسولی محلاتی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، دوم، ۱۴۰۴ق؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، سید ابو القاسم بن علی اکبر موسوی خویی (۱۴۱۳ق)، قم، مرکز نشر الثقافة الإسلامیة، پنجم، ۱۴۱۳ق؛ المفید من معجم رجال الحدیث، محمد جواهری (معاصر)، قم، نشر محلاتی، دوم، ۱۴۲۴ق؛ نقد الرجال، سید مصطفی بن حسین حسینی تفرشی (۱۰۱۵ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت ال لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۸ق.</ref><ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]]، [[ابراهیم بن ابی‌اسرائیل - اخلاقی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌اسرائیل»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام رضا]] ص ۳۲۶.</ref>
# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]]، [[ابراهیم بن ابی‌اسرائیل - اخلاقی (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌اسرائیل»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']]
{{اصحاب امام رضا}}


==پانویس==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]]، [[ابراهیم بن ابی‌اسرائیل (مقاله)|مقاله «ابراهیم بن ابی‌اسرائیل»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:ابراهیم بن ابی‌اسرائیل]]
[[رده:ابراهیم بن ابی‌اسرائیل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:راویان امام رضا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۳

مقدمه

قدیم‌ترین منبع حدیثی شیعه که از ابراهیم یاد کرده، قرب الاستاد حمیری مربوط به قرن سوم قمری است[۱]. پس از آن شیخ طوسی از او نام برده و وی را جزو اصحاب امام رضا (ع) آورده است[۲]. دیگران نیز با استناد به همین داده‌ها، وی را در زمره اصحاب آن حضرت جای داده‌اند[۳]، هر چند اطلاعاتی درباره او ارائه نکرده‌اند و شاید به همین جهت برخی او را مجهول الحال دانسته‌اند[۴].

منابع حدیثی شیعه دو روایت با واسطه وی از امام رضا (ع) نقل کرده‌اند[۵]. روایت اول گزارشی است که علی بن اسباط از طریق او از امام نقل کرده است. در این گزارش امام می‌فرماید: کنیزکی از خاندان ما دچار بیماری ای در گردن شد که فردی از عالم بالا به من گفت تا دعایی را تکرار کند و به این ترتیب شفا یافت[۶].

روایت دیگر را ابن‌جهم، به نقل از ابراهیم از امام رضا (ع) نقل کرده که بر اساس آن، امام به نقل خوابی پرداخته است که در آن به وی گفته شده بعد از چهل سالگی صاحب فرزندی دارای اوصاف خاص خواهد شد[۷]. جز این مطلب و نقلی از وی در منابع نیامده است.[۸][۹]

منابع

پانویس

  1. قرب الإسناد، ص۳۹۳.
  2. رجال الطوسی، ص۳۵۳.
  3. نقد الرجال، ج۱، ص۵۶؛ أعیان الشیعة، ج۲، ص۱۰۸؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۶۷.
  4. طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۲؛ المفید من معجم رجال الحدیث، ص۴.
  5. جامع الرواة، ج۱، ص۱۹.
  6. الکافی، ج۲، ص۵۶۱؛ عدة الداعی، ص۲۵۹؛ مرآة العقول، ج۱۲، ص۴۲۵.
  7. قرب الإسناد، ص۳۹۳.
  8. منابع: أعیان الشیعة، سیدمحسن بن عبدالکریم امین عاملی (۱۳۷۱ق)، تحقیق: سیدحسن امین، بیروت، دار التعارف، بیتا؛ جامع الرواة و إزاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد، محمد بن علی اردبیلی (۱۱۰۱ق)، قم، مکتبة المحمدی، بی تا؛ رجال الطوسی، محمد بن حسن معروف به شیخ طوسی (۴۶۰ق)، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، اول، ۱۴۱۵ق، طرائف المقال فی معرفة طبقات الرجال، سید علی اصغر بن محمد شفیع بروجردی (۱۳۱۳ق)، تحقیق: سیدمهدی رجایی، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، اول، ۱۴۱۰ق؛ عدة الداعی و نجاح الساعی، احمد بن محمد معروف به ابن فهد حلی (۱۴۱ق)، تحقیق و تصحیح: احمد موحدی قمی، قم، مکتبة وجدانی، بی تا، قرب الإسناد، عبدالله بن جعفر حمیری (قرن ۳ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت (ع)لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۳ق، الکافی، محمد بن یعقوب معروف به کلینی (۳۲۹ق)، تحقیق: علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چهارم، ۱۴۰۷ق؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول:لینی، محمد باقر بن محمد تقی معروف به علامه مجلسی (۱۱۱۰ق)، تحقیق و تصحیح: سیدهاشم رسولی محلاتی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، دوم، ۱۴۰۴ق؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، سید ابو القاسم بن علی اکبر موسوی خویی (۱۴۱۳ق)، قم، مرکز نشر الثقافة الإسلامیة، پنجم، ۱۴۱۳ق؛ المفید من معجم رجال الحدیث، محمد جواهری (معاصر)، قم، نشر محلاتی، دوم، ۱۴۲۴ق؛ نقد الرجال، سید مصطفی بن حسین حسینی تفرشی (۱۰۱۵ق)، تحقیق و نشر: مؤسسة آل البیت ال لإحیاء التراث، قم، اول، ۱۴۱۸ق.
  9. اخلاقی، معصومه، مقاله «ابراهیم بن ابی‌اسرائیل»، دانشنامه امام رضا ص ۳۲۶.