علی بن اسباط کندی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از علی بن اسباط)

مقدمه

ابوالحسن علی بن اسباط بن سالم کوفی بیّاع الزطی کندی؛ اهل کوفه[۱] و از اصحاب امام رضا و امام جواد (ع) بود.[۲] از امام رضا (ع)[۳] و نیز از محدثانی چون جمیل بن دّراج، حسین بن زراره و محمد بن سنان روایت کرد[۴] و افرادی مانند موسی بن جعفر بغدادی و محمد بن حسین بن ابی الخطاب از او روایت نمودند.[۵]

ابن اسباط عالم به علم قرائت و فطحی‌مذهب بود[۶] و در اینکه آیا از مذهب و عقیده خود برگشت یا خیر، اختلاف است: برخی گفته‌اند که علی بن مهزیار رساله‌ای در ردّ مذهب وی نوشت و او را به حق دعوت کرد، ولی مؤثر نیفتاد و او بر همان عقیده از دنیا رفت.[۷] برخی دیگر می‌‌گویند که بین او و علی بن مهزیار نامه‌هایی درباره مذهبش رد و بدل شد تا اینکه به خدمت امام جواد (ع) مشرف شدند و در آنجا وی از عقیده خود برگشت.[۸] به هر حال وی شیعه مذهب[۹] و به تصریح رجال‌نویسان از صادق‌ترین و موثق‌ترین افراد به شمار می‌‌رفت.[۱۰] وی تا سال ۲۳۰ه‍ در قید حیات بود.[۱۱] تألیفات وی عبارت‌اند از: تفسیر القرآن، کتاب الدلائل، کتاب النوادر، کتاب المزار [۱۲] جامع روایات و اصل [۱۳].[۱۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۳۸۲.
  2. رجال البرقی ۵۵.
  3. رجال النجاشی ۲/۷۳.
  4. اختیار معرفة الرجال ۱۴۱ و ۲۳۸.
  5. الفهرست (طوسی) ۹۰.
  6. رجال ابن داود ۴۸۱.
  7. اختیار معرفة الرجال ۵۶۲.
  8. رجال النجاشی ۲/۷۳.
  9. هدیة العارفین.
  10. رجال ابن داود ۴۸۱.
  11. الذریعه ۸/۲۳۷.
  12. هدیة العارفین ۱/۶۷۳.
  13. معالم العلماء ۶۳.
  14. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۵۵۲.