احمد بن محمد الهاشمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن محمد الهاشمی در تراجم و رجال]] - [[احمد بن محمد الهاشمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[احمد بن محمد الهاشمی در تراجم و رجال]] - [[احمد بن محمد الهاشمی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
احمد بن محمّد، از [[شهیدان]] والا [[مقام]] [[حادثه خونین کربلا]] است. از [[هاشمی بودن]] شهرتش چنین برمی‌آید که وی از [[خاندان امام حسین]]{{ع}} بوده است ولی نگارنده [[مناقب]] او را از [[یاران]] آن [[حضرت]] قلمداد کرده است<ref>تنقیح المقال، ج ۴، ص۱۱۴.</ref>.
احمد بن محمّد، از [[شهیدان]] والا [[مقام]] [[حادثه خونین کربلا]] است. از [[هاشمی بودن]] شهرتش چنین برمی‌آید که وی از [[خاندان امام حسین]] {{ع}} بوده است ولی نگارنده [[مناقب]] او را از [[یاران]] آن [[حضرت]] قلمداد کرده است<ref>تنقیح المقال، ج ۴، ص۱۱۴.</ref>.


گرچه رجزش در [[عاشورا]] تشابه زیادی به اشعار [[احمد بن محمد بن عقیل]] دارد، ولی معلوم نیست که وی همان احمد بن محمّد بن عقیل باشد؛ زیرا [[فرزندان ابوطالب]] به طالبی مشهورند، نه [[هاشمی]]<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۱۹.</ref>.
گرچه رجزش در [[عاشورا]] تشابه زیادی به اشعار [[احمد بن محمد بن عقیل]] دارد، ولی معلوم نیست که وی همان احمد بن محمّد بن عقیل باشد؛ زیرا [[فرزندان ابوطالب]] به طالبی مشهورند، نه [[هاشمی]]<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۱۹.</ref>.
خط ۱۲: خط ۹:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''اَلْیَوْمُ أَبْلُو حَسَبي وَدِیني''|2=''بِصارمٍ تَحْمِلُه یَميني''}}
{{ب|''اَلْیَوْمُ أَبْلُو حَسَبي وَدِیني''|2=''بِصارمٍ تَحْمِلُه یَميني''}}
{{ب|''احْمی به یومَ الوَغی عَنْ دِیني''<ref>مناقب، ج۴، ص۱۱۴. ر.ک: تذکرة الشهدا، ص۱۳۸، با اندکی تفاوت.</ref>|}}
{{ب|''احْمی به یومَ الوَغی عَنْ دِیني''<ref>مناقب، ج۴، ص۱۱۴. ر. ک: تذکرة الشهدا، ص۱۳۸، با اندکی تفاوت.</ref>|}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
:امروز [[روز]] [[جنگ]]، [[شمشیر]] در دست، نژاد و کیشم را می‌سنجم؛ و با آن، از دینم [[حمایت]] می‌کنم.
:امروز [[روز]] [[جنگ]]، [[شمشیر]] در دست، نژاد و کیشم را می‌سنجم؛ و با آن، از دینم [[حمایت]] می‌کنم.


وی در این [[نبرد]] دلیرانه، هشتاد تن از [[دشمن]] را به [[خاک]] افکند و سرانجام به [[فیض]] [[شهادت]] نایل گشت<ref>تذکرة الشهدا، ص۱۳۸.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۹۰-۹۱.</ref>
وی در این [[نبرد]] دلیرانه، هشتاد تن از [[دشمن]] را به [[خاک]] افکند و سرانجام به [[فیض]] [[شهادت]] نایل گشت<ref>تذکرة الشهدا، ص۱۳۸.</ref><ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۹۰-۹۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۷: خط ۲۴:


[[رده:احمد بن محمد الهاشمی]]
[[رده:احمد بن محمد الهاشمی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۵

مقدمه

احمد بن محمّد، از شهیدان والا مقام حادثه خونین کربلا است. از هاشمی بودن شهرتش چنین برمی‌آید که وی از خاندان امام حسین S بوده است ولی نگارنده مناقب او را از یاران آن حضرت قلمداد کرده است[۱].

گرچه رجزش در عاشورا تشابه زیادی به اشعار احمد بن محمد بن عقیل دارد، ولی معلوم نیست که وی همان احمد بن محمّد بن عقیل باشد؛ زیرا فرزندان ابوطالب به طالبی مشهورند، نه هاشمی[۲].

احمد پس از عمرو بن قرظه انصاری[۳] و بنا به گزارشی پس از موسی بن عقیل[۴] به‌دشمن حمله برد و این رجز را خواند:

اَلْیَوْمُ أَبْلُو حَسَبي وَدِینيبِصارمٍ تَحْمِلُه یَميني
احْمی به یومَ الوَغی عَنْ دِیني[۵]
امروز روز جنگ، شمشیر در دست، نژاد و کیشم را می‌سنجم؛ و با آن، از دینم حمایت می‌کنم.

وی در این نبرد دلیرانه، هشتاد تن از دشمن را به خاک افکند و سرانجام به فیض شهادت نایل گشت[۶][۷]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. تنقیح المقال، ج ۴، ص۱۱۴.
  2. اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۱۹.
  3. مناقب، ج۴، ص۱۱۴.
  4. تذکرة الشهدا، ص۱۳۸.
  5. مناقب، ج۴، ص۱۱۴. ر. ک: تذکرة الشهدا، ص۱۳۸، با اندکی تفاوت.
  6. تذکرة الشهدا، ص۱۳۸.
  7. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۹۰-۹۱.