اسارت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسارت در قرآن]] - [[اسارت در فقه اسلامی]] - [[اسارت در فقه سیاسی]] - [[اسارت در معارف و سیره حسینی]] - [[اسارت در معارف و سیره رضوی]] - [[اسارت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
{{ | |||
'''اسارت''' دستگیر کردن، افرادی از [[لشکر]] [[مخالف]] یا افراد عادی را در [[جنگ‌ها]] به‌عنوان [[اسیر]] گرفتن و برده ساختن. در [[جنگ‌های صدر اسلام]] نیز گروهی از [[کفار]]، [[اسیر]] گرفته می‌شدند، یا بعضی از [[مسلمانان]] به اسارت [[مشرکین]] در می‌آمدند<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۷تا۴۹.</ref>. | '''اسارت''' دستگیر کردن، افرادی از [[لشکر]] [[مخالف]] یا افراد عادی را در [[جنگ‌ها]] به‌عنوان [[اسیر]] گرفتن و برده ساختن. در [[جنگ‌های صدر اسلام]] نیز گروهی از [[کفار]]، [[اسیر]] گرفته می‌شدند، یا بعضی از [[مسلمانان]] به اسارت [[مشرکین]] در می‌آمدند<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۷تا۴۹.</ref>. | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
یکی از گرفتاری‌های [[بشر]] در طول تاریخش همین بوده است که فردی فرد دیگر را قومی، [[قوم]] دیگر را [[استثمار]] می‌کرده، به [[بردگی]] خود می‌کشیده است، یا حداقل برای اینکه میدان برای خودش باز باشد میدان را از او می‌گرفته است، او را [[استثمار]] نمی‌کرده ولی میدان را از او می‌گرفته است. مثلاً فرض کنید زمینی بوده است متعلق به دو نفر، هر دو از [[زمین]] استفاده می‌کرده‌اند، آنکه قوی‌تر و نیرومندتر بوده برای اینکه میدان خودش وسیع‌تر باشد، [[زمین]] دیگری را از می‌گرفته و او را از [[زمین]] بیرون می‌کرده است، و یا او را هم با [[زمین]] در [[خدمت]] خود می‌گرفته که این حالت اسارت و [[بردگی]] نام دارد<ref>گفتارهای معنوی، ص۱۵.</ref> | یکی از گرفتاری‌های [[بشر]] در طول تاریخش همین بوده است که فردی فرد دیگر را قومی، [[قوم]] دیگر را [[استثمار]] می‌کرده، به [[بردگی]] خود می‌کشیده است، یا حداقل برای اینکه میدان برای خودش باز باشد میدان را از او می‌گرفته است، او را [[استثمار]] نمی‌کرده ولی میدان را از او می‌گرفته است. مثلاً فرض کنید زمینی بوده است متعلق به دو نفر، هر دو از [[زمین]] استفاده می‌کرده‌اند، آنکه قوی‌تر و نیرومندتر بوده برای اینکه میدان خودش وسیع‌تر باشد، [[زمین]] دیگری را از می‌گرفته و او را از [[زمین]] بیرون می‌کرده است، و یا او را هم با [[زمین]] در [[خدمت]] خود می‌گرفته که این حالت اسارت و [[بردگی]] نام دارد<ref>گفتارهای معنوی، ص۱۵.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۸۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[اسارت عقل]] | * [[اسارت عقل]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | # [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | ||
# [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | # [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
{{ | |||
[[رده:اسارت]] | [[رده:اسارت]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۵
اسارت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسارت در قرآن - اسارت در فقه اسلامی - اسارت در فقه سیاسی - اسارت در معارف و سیره حسینی - اسارت در معارف و سیره رضوی - اسارت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط ندارداسارت دستگیر کردن، افرادی از لشکر مخالف یا افراد عادی را در جنگ‌ها به‌عنوان اسیر گرفتن و برده ساختن. در جنگ‌های صدر اسلام نیز گروهی از کفار، اسیر گرفته می‌شدند، یا بعضی از مسلمانان به اسارت مشرکین در می‌آمدند[۱].
مقدمه
یکی از گرفتاری‌های بشر در طول تاریخش همین بوده است که فردی فرد دیگر را قومی، قوم دیگر را استثمار می‌کرده، به بردگی خود می‌کشیده است، یا حداقل برای اینکه میدان برای خودش باز باشد میدان را از او می‌گرفته است، او را استثمار نمی‌کرده ولی میدان را از او می‌گرفته است. مثلاً فرض کنید زمینی بوده است متعلق به دو نفر، هر دو از زمین استفاده می‌کرده‌اند، آنکه قوی‌تر و نیرومندتر بوده برای اینکه میدان خودش وسیع‌تر باشد، زمین دیگری را از می‌گرفته و او را از زمین بیرون می‌کرده است، و یا او را هم با زمین در خدمت خود می‌گرفته که این حالت اسارت و بردگی نام دارد[۲][۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۷تا۴۹.
- ↑ گفتارهای معنوی، ص۱۵.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۸۴.