بردگی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

بردگی در لغت به معنای اسیری، غلامی، بندگی و مملوکیت انسانی برای انسانی دیگر [۱] آمده است و به کسی که بنده و مملوک دیگری باشد برده، عبد یا غلام گویند.[۲] در اصطلاح نیز عبارت است از مملوکیت برخی از انسان‌ها برای انسان‌های دیگر که بر اساس آن مالک یا برده‌دار مالک جان، مال، ناموس و دسترنج وی بوده، در خرید و فروش او آزاد است[۳].[۴]

بردگی در قرآن

پیشینه بردگی

اسلام و بردگی

احکام بردگان

محجور بودن برده

آزاد‌سازی برده

کفاره قتل خطایی

کفاره شکستن سوگند

کفاره ظهار

آزادسازی بردگان با زکات

ازدواج بردگان

استمتاع از برده

احکام جزایی بردگان

قصاص

حد برده

محرمیت برده و مالک

اجازه خواهی برده

احسان به برده

برده در تمثیل‌های قرآنی

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. لسان العرب، ج ۵، ص ۲۸۸، «رقق»؛ لغت نامه، ج ۳، ص ۳۹۴۶، «بردگی».
  2. لغت‌نامه، ج ۳، ص ۳۹۵۲، «برده».
  3. اسلام و آزادی بردگان، ص ۸؛ فرهنگ اصطلاحات علوم سیاسی، ص ۳۹۱.
  4. صادقی فدکی، سید جعفر، مقاله «بردگی»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۵.