اسود بن حرام بن عمرو خزرجی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'جستارهای\sوابسته\s\=\= \{\{مدخل‌های\sوابسته\}\} (.*)\]\n \=\=' به 'جستارهای وابسته == {{مدخل‌های وابسته}} $1] {{پایان مدخل‌های وابسته}} ==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسود بن حرام بن عمرو خزرجی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[نسب]] وی را چنین گفته اند: [[اسود بن حرام بن عمرو بن زید بن عدی بن عمرو بن مالک بن نجار]]<ref>ابن سعد، ج۵، ص۵۵.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} گروهی را برای کشتن [[ابورافع بن ابی الحقیق]] (از [[یهودیان]] [[بنی نضیر]] ساکن [[خیبر]]) فرستاد که اسود با آنان بود <ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.</ref>. [[حضرت]] بر [[منبر]] بود که اینان پس از کشتن [[أبو رافع]] وارد [[مسجد]] شدند. رسول خدا{{صل}} وقتی آنان را دید فرمود: «چهره‌ها شادمان باد». گفتند: چهره شما شادمان باد یا [[رسول الله]]{{صل}}. سپس حضرت پرسید: «آیا او را کشتید؟» گفتند: بلی، و هر یک مدعی کشتن او بودند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: «شمشیرها را بیاورید». هر کدام [[شمشیر]] خود را به آن حضرت داد. حضرت شمشیرها را نگاه کرد و در تیزنای شمشیر [[عبدالله بن انس]]، غذایی را که بر شمشیر چسبیده بود، دید و کشته شدن [[ابورافع یهودی]] را به دست او [[تأیید]] کرد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۷۴۸.</ref>. [[اسود بن ابیض]]، [[اسعد بن حرام خزرجی]] و اسود بن حرام بن عمرو خزرجی<ref>ابن هشام، ج۳، ص۷۴۶.</ref> نیز از کشندگان ابو رافع یهودی ذکر شده‌اند <ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۹.</ref>. [[عبدان]] <ref>عبدالله بن محمد مروزی، م۲۹۳)</ref> گوید: به [[گمان]] من اسود بن حرام از کشندگان ابو رافع است که به جای او، اسود بن ابیض ذکر شده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۲ و ۲۲۵.</ref>. صُهَیله [[مادر]] [[اُبی بن کعب]] [[صحابی]] مشهور، دختر [[اسود بن حرام]] بود<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۵۴؛ سمعانی، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن عساکر، ج۷، ص۲۱۲.</ref> | [[نسب]] وی را چنین گفته اند: [[اسود بن حرام بن عمرو بن زید بن عدی بن عمرو بن مالک بن نجار]]<ref>ابن سعد، ج۵، ص۵۵.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} گروهی را برای کشتن [[ابورافع بن ابی الحقیق]] (از [[یهودیان]] [[بنی نضیر]] ساکن [[خیبر]]) فرستاد که اسود با آنان بود <ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.</ref>. [[حضرت]] بر [[منبر]] بود که اینان پس از کشتن [[أبو رافع]] وارد [[مسجد]] شدند. رسول خدا {{صل}} وقتی آنان را دید فرمود: «چهره‌ها شادمان باد». گفتند: چهره شما شادمان باد یا [[رسول الله]] {{صل}}. سپس حضرت پرسید: «آیا او را کشتید؟» گفتند: بلی، و هر یک مدعی کشتن او بودند. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: «شمشیرها را بیاورید». هر کدام [[شمشیر]] خود را به آن حضرت داد. حضرت شمشیرها را نگاه کرد و در تیزنای شمشیر [[عبدالله بن انس]]، غذایی را که بر شمشیر چسبیده بود، دید و کشته شدن [[ابورافع یهودی]] را به دست او [[تأیید]] کرد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۷۴۸.</ref>. [[اسود بن ابیض]]، [[اسعد بن حرام خزرجی]] و اسود بن حرام بن عمرو خزرجی<ref>ابن هشام، ج۳، ص۷۴۶.</ref> نیز از کشندگان ابو رافع یهودی ذکر شده‌اند <ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۹.</ref>. [[عبدان]] <ref>عبدالله بن محمد مروزی، م۲۹۳)</ref> گوید: به [[گمان]] من اسود بن حرام از کشندگان ابو رافع است که به جای او، اسود بن ابیض ذکر شده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۲ و ۲۲۵.</ref>. صُهَیله [[مادر]] [[اُبی بن کعب]] [[صحابی]] مشهور، دختر [[اسود بن حرام]] بود<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۵۴؛ سمعانی، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن عساکر، ج۷، ص۲۱۲.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسود بن حرام بن عمرو خزرجی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۶۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[ابو رافع یهودی]] | * [[ابو رافع یهودی]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۲
اسود بن حرام بن عمرو خزرجی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسود بن حرام بن عمرو خزرجی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نسب وی را چنین گفته اند: اسود بن حرام بن عمرو بن زید بن عدی بن عمرو بن مالک بن نجار[۱]. رسول خدا (ص) گروهی را برای کشتن ابورافع بن ابی الحقیق (از یهودیان بنی نضیر ساکن خیبر) فرستاد که اسود با آنان بود [۲]. حضرت بر منبر بود که اینان پس از کشتن أبو رافع وارد مسجد شدند. رسول خدا (ص) وقتی آنان را دید فرمود: «چهره‌ها شادمان باد». گفتند: چهره شما شادمان باد یا رسول الله (ص). سپس حضرت پرسید: «آیا او را کشتید؟» گفتند: بلی، و هر یک مدعی کشتن او بودند. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «شمشیرها را بیاورید». هر کدام شمشیر خود را به آن حضرت داد. حضرت شمشیرها را نگاه کرد و در تیزنای شمشیر عبدالله بن انس، غذایی را که بر شمشیر چسبیده بود، دید و کشته شدن ابورافع یهودی را به دست او تأیید کرد[۳]. اسود بن ابیض، اسعد بن حرام خزرجی و اسود بن حرام بن عمرو خزرجی[۴] نیز از کشندگان ابو رافع یهودی ذکر شده‌اند [۵]. عبدان [۶] گوید: به گمان من اسود بن حرام از کشندگان ابو رافع است که به جای او، اسود بن ابیض ذکر شده است[۷]. صُهَیله مادر اُبی بن کعب صحابی مشهور، دختر اسود بن حرام بود[۸][۹]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۵۵.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۷۴۸.
- ↑ ابن هشام، ج۳، ص۷۴۶.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۹.
- ↑ عبدالله بن محمد مروزی، م۲۹۳)
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۲ و ۲۲۵.
- ↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۷۸؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۵۴؛ سمعانی، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن عساکر، ج۷، ص۲۱۲.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «اسود بن حرام بن عمرو خزرجی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۶.