اشراک در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اشراک | |||
| عنوان مدخل = [[اشراک]] | |||
| مداخل مرتبط = [[اشراک در قرآن]] - [[اشراک در حدیث]] - [[اشراک در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = اشراک (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*[[اشراک]]: تقارن دو یا چند فرد در امر یا عملی به طوری که برای هر یک، نصیب و بهره یا تأثیری باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۴۸.</ref>، در مقابل انفراد. مشارکت و شرکت به معنای آمیختگی و خلط در ملکیت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۵۹.</ref> در امر مادی یا [[معنوی]]. اصل آن "[[شرک]]" به معنای مقارنت<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۵.</ref>. | * [[اشراک]]: تقارن دو یا چند فرد در امر یا عملی به طوری که برای هر یک، نصیب و بهره یا تأثیری باشد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۴۸.</ref>، در مقابل انفراد. مشارکت و شرکت به معنای آمیختگی و خلط در ملکیت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۵۹.</ref> در امر مادی یا [[معنوی]]. اصل آن "[[شرک]]" به معنای مقارنت<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۵.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي}}<ref>«پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۳۱-۳۲.</ref>. | *{{متن قرآن|اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي}}<ref>«پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۳۱-۳۲.</ref>. | ||
*مشارکت در امور و مسائل [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] از ضروریات [[جامعه انسانی]] است. موردی از مشارکت در امر تبلیغِ [[دین]]، مشارکت [[هارون]]{{ع}} با [[حضرت موسی]]{{ع}} در این امر به تقاضای [[موسی]]{{ع}} بود که در [[قرآن کریم]] به آن اشاره شده است: {{متن قرآن|وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي هَارُونَ أَخِي اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي}}<ref>«و از خانواده‌ام دستیاری برایم بگمار هارون برادرم را پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۲۹-۳۲.</ref>؛ البته مراد [[آیه]] و درخواست [[حضرت موسی]]{{ع}} مشارکت در اصل [[نبوّت]] نبوده است؛ زیرا [[حضرت موسی]]{{ع}} در [[ارتباط]] با [[خداوند]] و [[دریافت وحی]] مشکل نداشته؛ بلکه [[ترس]] و [[خوف]] [[حضرت موسی]]{{ع}} در امر [[تبلیغ رسالت]] و [[اداره امور]] [[بنی‌اسرائیل]] بوده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref>. | * مشارکت در امور و مسائل [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] از ضروریات [[جامعه انسانی]] است. موردی از مشارکت در امر تبلیغِ [[دین]]، مشارکت [[هارون]] {{ع}} با [[حضرت موسی]] {{ع}} در این امر به تقاضای [[موسی]] {{ع}} بود که در [[قرآن کریم]] به آن اشاره شده است: {{متن قرآن|وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي هَارُونَ أَخِي اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي}}<ref>«و از خانواده‌ام دستیاری برایم بگمار هارون برادرم را پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۲۹-۳۲.</ref>؛ البته مراد [[آیه]] و درخواست [[حضرت موسی]] {{ع}} مشارکت در اصل [[نبوّت]] نبوده است؛ زیرا [[حضرت موسی]] {{ع}} در [[ارتباط]] با [[خداوند]] و [[دریافت وحی]] مشکل نداشته؛ بلکه [[ترس]] و [[خوف]] [[حضرت موسی]] {{ع}} در امر [[تبلیغ رسالت]] و [[اداره امور]] [[بنی‌اسرائیل]] بوده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref>. | ||
*مشارکت [[مؤمنان]] در [[تبلیغ رسالت]] در قالب مشارکت عمومی آنان در [[قرآن کریم]] به رسمیت شناخته شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ}}<ref>«همان کسانی که پیام‌های خداوند را می‌رسانند» سوره احزاب، آیه ۳۹.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۷.</ref>. | * مشارکت [[مؤمنان]] در [[تبلیغ رسالت]] در قالب مشارکت عمومی آنان در [[قرآن کریم]] به رسمیت شناخته شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ}}<ref>«همان کسانی که پیام‌های خداوند را می‌رسانند» سوره احزاب، آیه ۳۹.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۹۷.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اشراک]] | [[رده:اشراک]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اشراک است. اشراک از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اشراک در قرآن - اشراک در حدیث - اشراک در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- اشراک: تقارن دو یا چند فرد در امر یا عملی به طوری که برای هر یک، نصیب و بهره یا تأثیری باشد[۱]، در مقابل انفراد. مشارکت و شرکت به معنای آمیختگی و خلط در ملکیت[۲] در امر مادی یا معنوی. اصل آن "شرک" به معنای مقارنت[۳].
اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي
[۴].- مشارکت در امور و مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی از ضروریات جامعه انسانی است. موردی از مشارکت در امر تبلیغِ دین، مشارکت هارون (ع) با حضرت موسی (ع) در این امر به تقاضای موسی (ع) بود که در قرآن کریم به آن اشاره شده است: وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي هَارُونَ أَخِي اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي[۵]؛ البته مراد آیه و درخواست حضرت موسی (ع) مشارکت در اصل نبوّت نبوده است؛ زیرا حضرت موسی (ع) در ارتباط با خداوند و دریافت وحی مشکل نداشته؛ بلکه ترس و خوف حضرت موسی (ع) در امر تبلیغ رسالت و اداره امور بنی‌اسرائیل بوده است[۶].
- مشارکت مؤمنان در تبلیغ رسالت در قالب مشارکت عمومی آنان در قرآن کریم به رسمیت شناخته شده است: الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۴۸.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۵۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۵.
- ↑ «پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۳۱-۳۲.
- ↑ «و از خانواده‌ام دستیاری برایم بگمار هارون برادرم را پشتم را به او استوار دار و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۲۹-۳۲.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۱۴۶-۱۴۷.
- ↑ «همان کسانی که پیام‌های خداوند را می‌رسانند» سوره احزاب، آیه ۳۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۹۷.