تفسیر عطاء بن ابی مسلم خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۰: خط ۱۰:
#«ناسخ القرآن و منسوخه». داشته است.
#«ناسخ القرآن و منسوخه». داشته است.


به نظر می‌رسد ثبت گیومه‌ها [[اشتباه]] باشد و منظور داوودی در این عبارت ذکر یک کتاب با نام تنزیل القرآن و تفسیره و ناسخه و منسوخه است، ولی در هر صورت دلالت این عبارت بر کتاب تفسیر داشتن عطا قابل [[انکار]] و تردید نمی‌باشد. [[حاج خلیفه]] با عبارت {{عربی|"تفسير - عطاء بن ابي رباح و عطاء بن ابی مسلم الخراساني و عطاء بن دينار ذكرهم الثعلبي في الكشف"}}<ref>حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۵۳.</ref> از تفسیر وی خبر داده است، ولی عبارت وی [[اجمال]] دارد که آیا عطای، [[خراسانی]] کتاب [[تفسیری]] مستقل داشته، یا با اتفاق و [[همکاری]] دو نفر دیگر تفسیری را تألیف کرده است ممکن است‌؟ گفته شود چون در زمان‌های گذشته تألیف کتاب به صورت مشترک مرسوم نبوده است، احتمال اول تقویت می‌شود و کحاله نیز از عبارت وی همان معنای اول را فهمیده است؛ و ازاین‌رو، برای هریک از سه عطای نامبرده تفسیر مستقل ذکر کرده و در هرسه به همان صفحه‌ای از [[کشف]] الظنون که عبارت یادشده در آن آمده، استناد کرده است<ref>ر.ک: کحاله، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۳.</ref>، ولی با این حال، اینکه شخصی آرای تفسیری این سه نفر را به صورت یک کتاب تفسیری درآورده، باشد منتفی نیست.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۴ - ۳۷۵.</ref>
به نظر می‌رسد ثبت گیومه‌ها [[اشتباه]] باشد و منظور داوودی در این عبارت ذکر یک کتاب با نام تنزیل القرآن و تفسیره و ناسخه و منسوخه است، ولی در هر صورت دلالت این عبارت بر کتاب تفسیر داشتن عطا قابل [[انکار]] و تردید نمی‌باشد. [[حاج خلیفه]] با عبارت {{عربی|"تفسير - عطاء بن ابي رباح و عطاء بن ابی مسلم الخراساني و عطاء بن دينار ذكرهم الثعلبي في الكشف"}}<ref>حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۵۳.</ref> از تفسیر وی خبر داده است، ولی عبارت وی [[اجمال]] دارد که آیا عطای، [[خراسانی]] کتاب [[تفسیری]] مستقل داشته، یا با اتفاق و [[همکاری]] دو نفر دیگر تفسیری را تألیف کرده است ممکن است‌؟ گفته شود چون در زمان‌های گذشته تألیف کتاب به صورت مشترک مرسوم نبوده است، احتمال اول تقویت می‌شود و کحاله نیز از عبارت وی همان معنای اول را فهمیده است؛ و ازاین‌رو، برای هریک از سه عطای نامبرده تفسیر مستقل ذکر کرده و در هرسه به همان صفحه‌ای از [[کشف]] الظنون که عبارت یادشده در آن آمده، استناد کرده است<ref>ر. ک: کحاله، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۳.</ref>، ولی با این حال، اینکه شخصی آرای تفسیری این سه نفر را به صورت یک کتاب تفسیری درآورده، باشد منتفی نیست.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۴ - ۳۷۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۷: خط ۱۷:
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==جستارهای وابسته==
== جستارهای وابسته ==
* [[عطاء بن ابی مسلم خراسانی]]
* [[عطاء بن ابی مسلم خراسانی]]



نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۶

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث عطاء بن ابی مسلم خراسانی است.

مقدمه

داوودی، حاج خلیفه و عمر رضا کحاله از این تفسیر خبر داده‌اند. در طبقات المفسّرین، داوودی ضمن معرفی عطاء بن ابی مسلم الخراسانی چنین عبارتی دیده می‌شود: "له كتاب تنزيل القرآن و «تفسيره» و «ناسخه و منسوخه» روا به يونس بن راشد الحراني عنه"[۱]

این عبارت با گیومه‌هایی که در آن به کار رفته، گویای آن است که وی سه کتاب با نام‌های

  1. «تنزیل القرآن»؛
  2. «تفسیر القرآن»؛
  3. «ناسخ القرآن و منسوخه». داشته است.

به نظر می‌رسد ثبت گیومه‌ها اشتباه باشد و منظور داوودی در این عبارت ذکر یک کتاب با نام تنزیل القرآن و تفسیره و ناسخه و منسوخه است، ولی در هر صورت دلالت این عبارت بر کتاب تفسیر داشتن عطا قابل انکار و تردید نمی‌باشد. حاج خلیفه با عبارت "تفسير - عطاء بن ابي رباح و عطاء بن ابی مسلم الخراساني و عطاء بن دينار ذكرهم الثعلبي في الكشف"[۲] از تفسیر وی خبر داده است، ولی عبارت وی اجمال دارد که آیا عطای، خراسانی کتاب تفسیری مستقل داشته، یا با اتفاق و همکاری دو نفر دیگر تفسیری را تألیف کرده است ممکن است‌؟ گفته شود چون در زمان‌های گذشته تألیف کتاب به صورت مشترک مرسوم نبوده است، احتمال اول تقویت می‌شود و کحاله نیز از عبارت وی همان معنای اول را فهمیده است؛ و ازاین‌رو، برای هریک از سه عطای نامبرده تفسیر مستقل ذکر کرده و در هرسه به همان صفحه‌ای از کشف الظنون که عبارت یادشده در آن آمده، استناد کرده است[۳]، ولی با این حال، اینکه شخصی آرای تفسیری این سه نفر را به صورت یک کتاب تفسیری درآورده، باشد منتفی نیست.[۴]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۳۸۰، رقم ۳۲۹.
  2. حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۵۳.
  3. ر. ک: کحاله، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۳.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۴ - ۳۷۵.