جهمة بن عوف دوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | عنوان مدخل = جهمة بن عوف دوسی | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==آشنایی اجمالی== وی را با توجه به نسبتش باید منسوب به تیره دوس، از قبایل ازد<ref>سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۵۰۶</ref> دانست. تنها ابن حجر<...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر
خط ۶: خط ۵:
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
==آشنایی اجمالی==
== آشنایی اجمالی ==
وی را با توجه به نسبتش باید منسوب به تیره دوس، از [[قبایل]] [[ازد]]<ref>سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۵۰۶</ref> دانست. تنها [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.</ref>، در بخش سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) از وی یاد کرده، می‌گوید: [[ابومخنف]] نام وی را در شمار [[معمرین]] (افرادی با [[عمر طولانی]]) آورده است و می‌گوید: وی ۳۶۰ سال زیست و [[اسلام]] را [[درک]] کرد. او هرگاه می‌شنید کسی {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} می‌گوید، می‌‌گفت: من در [[زمان]] [[پیری]] مردمی را درک کردم این کلمات را می‌‌گفتند و هرگاه به بیابانی می‌گذشت که پوشیده از درخت [[تنومند]] بود می‌‌گفت: من پیش از این به این بیابان گذشته بودم، در حالی که درختی در آن وجود نداشت. او آنقدر زنده ماند تا ابروانش روی چشمانش افتاد و درباره عمر طولانی خود شعری سرود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.</ref>. البته این [[شعر]] وی درباره برخی از معمرین دیگر نیز سروده شده است<ref>ر.ک: ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۵۱۶.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جهمة بن عوف دوسی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۳۷-۴۳۸.</ref>
وی را با توجه به نسبتش باید منسوب به تیره دوس، از [[قبایل]] [[ازد]]<ref>سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۵۰۶</ref> دانست. تنها [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.</ref>، در بخش سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) از وی یاد کرده، می‌گوید: [[ابومخنف]] نام وی را در شمار [[معمرین]] (افرادی با [[عمر طولانی]]) آورده است و می‌گوید: وی ۳۶۰ سال زیست و [[اسلام]] را [[درک]] کرد. او هرگاه می‌شنید کسی {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} می‌گوید، می‌‌گفت: من در [[زمان]] [[پیری]] مردمی را درک کردم این کلمات را می‌‌گفتند و هرگاه به بیابانی می‌گذشت که پوشیده از درخت [[تنومند]] بود می‌‌گفت: من پیش از این به این بیابان گذشته بودم، در حالی که درختی در آن وجود نداشت. او آنقدر زنده ماند تا ابروانش روی چشمانش افتاد و درباره عمر طولانی خود شعری سرود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.</ref>. البته این [[شعر]] وی درباره برخی از معمرین دیگر نیز سروده شده است<ref>ر. ک: ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۵۱۶.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جهمة بن عوف دوسی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۳۷-۴۳۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
*[[دوس]] (قبیله)
* [[دوس]] (قبیله)
*[[ازد]] (قبیله)
* [[ازد]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}


خط ۲۳: خط ۲۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۷

آشنایی اجمالی

وی را با توجه به نسبتش باید منسوب به تیره دوس، از قبایل ازد[۱] دانست. تنها ابن حجر[۲]، در بخش سوم الاصابه (مخضرمین) از وی یاد کرده، می‌گوید: ابومخنف نام وی را در شمار معمرین (افرادی با عمر طولانی) آورده است و می‌گوید: وی ۳۶۰ سال زیست و اسلام را درک کرد. او هرگاه می‌شنید کسی ﴿لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ می‌گوید، می‌‌گفت: من در زمان پیری مردمی را درک کردم این کلمات را می‌‌گفتند و هرگاه به بیابانی می‌گذشت که پوشیده از درخت تنومند بود می‌‌گفت: من پیش از این به این بیابان گذشته بودم، در حالی که درختی در آن وجود نداشت. او آنقدر زنده ماند تا ابروانش روی چشمانش افتاد و درباره عمر طولانی خود شعری سرود[۳]. البته این شعر وی درباره برخی از معمرین دیگر نیز سروده شده است[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۵۰۶
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.
  4. ر. ک: ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۵۱۶.
  5. خانجانی، قاسم، مقاله «جهمة بن عوف دوسی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۷-۴۳۸.