خاسئین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[خاسئین در قرآن]] - [[خاسئین در حدیث]] - [[خاسئین در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = خاسئین (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ خاسئین در قرآن]] - [[خاسئین در حدیث]] - [[خاسئین در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[خاسئین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
* مطرودان، رانده ‌شدگان<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۵.</ref>، [[خوار]] و ذلیل ‌شده‌ها. برای راندن سگ ولگرد از واژه خساء استفاده می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۲.</ref>.
* مطرودان، رانده ‌شدگان<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۵.</ref>، [[خوار]] و ذلیل ‌شده‌ها. برای راندن سگ ولگرد از واژه خساء استفاده می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۲.</ref>.
*{{متن قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ}}<ref>«و چون از (ترک) آنچه از آن باز داشته شده بودند سرپیچیدند به آنان فرمودیم:» سوره اعراف، آیه 166.</ref>
*{{متن قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ}}<ref>«و چون از (ترک) آنچه از آن باز داشته شده بودند سرپیچیدند به آنان فرمودیم:» سوره اعراف، آیه 166.</ref>
*[[خداوند]] در [[قرآن]] [[بنی‌اسرائیل]] را به [[دلیل]] [[سرکشی]] و [[طغیان]] در برابر [[فرمان‌های الهی]] به "خاسئن" متصف کرده است. [[شناخت]] مجموعه اصطلاحاتی که [[خدای تعالی]] [[دشمنان]] [[انبیا]] را به آنها مورد [[عتاب]] و مواخذه قرار داده است، در زبان [[سیاسی]] [[قرآن]] [[جایگاه]] مهمی دارد.
* [[خداوند]] در [[قرآن]] [[بنی‌اسرائیل]] را به [[دلیل]] [[سرکشی]] و [[طغیان]] در برابر [[فرمان‌های الهی]] به "خاسئن" متصف کرده است. [[شناخت]] مجموعه اصطلاحاتی که [[خدای تعالی]] [[دشمنان]] [[انبیا]] را به آنها مورد [[عتاب]] و مواخذه قرار داده است، در زبان [[سیاسی]] [[قرآن]] [[جایگاه]] مهمی دارد.
*برخی از این اصطلاحات دلالت بر عذاب‌هایی دارد که در مورد [[اقوام]] گذشته، به‌خصوص [[بنی‌اسرائیل]] نمایانده شده است؛ مانند "مسخ [[اصحاب]] سبت" که در روز [[شنبه]] از ماهیگیری منع شده بودند و به دنبال [[طغیان]] و [[سرکشی]] در مقابل [[عهد]] و [[پیمان‌های الهی]]، به حیوان (بوزینه) تبدیل<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص‌۲۰۵.</ref> و از [[جامعه انسانی]] مطرود و رانده شدند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۴-۲۴۵.</ref>.
* برخی از این اصطلاحات دلالت بر عذاب‌هایی دارد که در مورد [[اقوام]] گذشته، به‌خصوص [[بنی‌اسرائیل]] نمایانده شده است؛ مانند "مسخ [[اصحاب]] سبت" که در روز [[شنبه]] از ماهیگیری منع شده بودند و به دنبال [[طغیان]] و [[سرکشی]] در مقابل [[عهد]] و [[پیمان‌های الهی]]، به حیوان (بوزینه) تبدیل<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص‌۲۰۵.</ref> و از [[جامعه انسانی]] مطرود و رانده شدند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۴-۲۴۵.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۱

مقدمه

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۵.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۲.
  3. «و چون از (ترک) آنچه از آن باز داشته شده بودند سرپیچیدند به آنان فرمودیم:» سوره اعراف، آیه 166.
  4. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص‌۲۰۵.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۴۴-۲۴۵.