خاسئین در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* مطرودان، رانده ‌شدگان<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۵.</ref>، [[خوار]] و ذلیل ‌شده‌ها. برای راندن سگ ولگرد از واژه خساء استفاده می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۲.</ref>.
* مطرودان، رانده ‌شدگان<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۵.</ref>، [[خوار]] و ذلیل ‌شده‌ها. برای راندن سگ ولگرد از واژه خساء استفاده می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۲.</ref>.
*{{متن قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ}}<ref>«و چون از (ترک) آنچه از آن باز داشته شده بودند سرپیچیدند به آنان فرمودیم:» سوره اعراف، آیه 166.</ref>
*{{متن قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ}}<ref>«و چون از (ترک) آنچه از آن باز داشته شده بودند سرپیچیدند به آنان فرمودیم:» سوره اعراف، آیه 166.</ref>
* [[خداوند]] در [[قرآن]] [[بنی‌اسرائیل]] را به [[دلیل]] [[سرکشی]] و [[طغیان]] در برابر [[فرمان‌های الهی]] به "خاسئن" متصف کرده است. [[شناخت]] مجموعه اصطلاحاتی که [[خدای تعالی]] [[دشمنان]] [[انبیا]] را به آنها مورد [[عتاب]] و مواخذه قرار داده است، در زبان [[سیاسی]] [[قرآن]] [[جایگاه]] مهمی دارد.
* [[خداوند]] در [[قرآن]] [[بنی‌اسرائیل]] را به [[دلیل]] [[سرکشی]] و [[طغیان]] در برابر [[فرمان‌های الهی]] به "خاسئن" متصف کرده است. [[شناخت]] مجموعه اصطلاحاتی که [[خدای تعالی]] [[دشمنان]] [[انبیا]] را به آنها مورد [[عتاب]] و مواخذه قرار داده است، در زبان [[سیاسی]] [[قرآن]] [[جایگاه]] مهمی دارد.
*برخی از این اصطلاحات دلالت بر عذاب‌هایی دارد که در مورد [[اقوام]] گذشته، به‌خصوص [[بنی‌اسرائیل]] نمایانده شده است؛ مانند "مسخ [[اصحاب]] سبت" که در روز [[شنبه]] از ماهیگیری منع شده بودند و به دنبال [[طغیان]] و [[سرکشی]] در مقابل [[عهد]] و [[پیمان‌های الهی]]، به حیوان (بوزینه) تبدیل<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص‌۲۰۵.</ref> و از [[جامعه انسانی]] مطرود و رانده شدند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۴-۲۴۵.</ref>.
* برخی از این اصطلاحات دلالت بر عذاب‌هایی دارد که در مورد [[اقوام]] گذشته، به‌خصوص [[بنی‌اسرائیل]] نمایانده شده است؛ مانند "مسخ [[اصحاب]] سبت" که در روز [[شنبه]] از ماهیگیری منع شده بودند و به دنبال [[طغیان]] و [[سرکشی]] در مقابل [[عهد]] و [[پیمان‌های الهی]]، به حیوان (بوزینه) تبدیل<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص‌۲۰۵.</ref> و از [[جامعه انسانی]] مطرود و رانده شدند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۴-۲۴۵.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۱

مقدمه

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۵.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۲.
  3. «و چون از (ترک) آنچه از آن باز داشته شده بودند سرپیچیدند به آنان فرمودیم:» سوره اعراف، آیه 166.
  4. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص‌۲۰۵.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۴۴-۲۴۵.