راضی عباسی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = عباسیان | | موضوع مرتبط = عباسیان | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*آخرین [[خلیفه]] دوران [[غیبت صغری]] بود. اسم او [[محمد بن مقتدر]] است. در سال ٣٢٢ هجری قمری به [[خلافت]] رسید و تا سال ٣٢٩ هجری قمری دوام داشت و در همان سال، در [[بغداد]] به [[مرگ طبیعی]] از [[دنیا]] رفت. "[[راضی]]" مردی خردمند و شاعر و [[فصیح]] بود. [[دانشمندان]] و ادیبان را می‌نواخت و با آن‌ها می‌نشست و به آنان [[بخشش]] بسیار می‌کرد. در زمان [[خلافت]] وی، [[محمد بن علی شلمغانی]] -که یکی از [[مدّعیان دروغین نیابت]] در زمان [[نیابت]] [[حسین بن روح نوبختی]] بود- به [[دستور]] "[[راضی]]" به دار آویخته شد. "[[راضی]]" به قدری بر [[نایب چهارم]] -[[علی بن محمد سمری]]- سخت گرفت که او نتوانست به فعالیت خود ادامه دهد<ref>زندگانی نواب خاص [[امام زمان]] {{ع}}، علی غفارزاده، ص ۵۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۴.</ref>. | * آخرین [[خلیفه]] دوران [[غیبت صغری]] بود. اسم او [[محمد بن مقتدر]] است. در سال ٣٢٢ هجری قمری به [[خلافت]] رسید و تا سال ٣٢٩ هجری قمری دوام داشت و در همان سال، در [[بغداد]] به [[مرگ طبیعی]] از [[دنیا]] رفت. "[[راضی]]" مردی خردمند و شاعر و [[فصیح]] بود. [[دانشمندان]] و ادیبان را می‌نواخت و با آن‌ها می‌نشست و به آنان [[بخشش]] بسیار می‌کرد. در زمان [[خلافت]] وی، [[محمد بن علی شلمغانی]] -که یکی از [[مدّعیان دروغین نیابت]] در زمان [[نیابت]] [[حسین بن روح نوبختی]] بود- به [[دستور]] "[[راضی]]" به دار آویخته شد. "[[راضی]]" به قدری بر [[نایب چهارم]] -[[علی بن محمد سمری]]- سخت گرفت که او نتوانست به فعالیت خود ادامه دهد<ref>زندگانی نواب خاص [[امام زمان]] {{ع}}، علی غفارزاده، ص ۵۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۴.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[آخرین خلیفه عصر غیبت صغری چه کسی بود؟ (پرسش)]] | * [[آخرین خلیفه عصر غیبت صغری چه کسی بود؟ (پرسش)]] | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:راضی عباسی]] | [[رده:راضی عباسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عباسیان است. راضی عباسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: راضی عباسی در معارف مهدویت - راضی عباسی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- آخرین خلیفه دوران غیبت صغری بود. اسم او محمد بن مقتدر است. در سال ٣٢٢ هجری قمری به خلافت رسید و تا سال ٣٢٩ هجری قمری دوام داشت و در همان سال، در بغداد به مرگ طبیعی از دنیا رفت. "راضی" مردی خردمند و شاعر و فصیح بود. دانشمندان و ادیبان را می‌نواخت و با آن‌ها می‌نشست و به آنان بخشش بسیار می‌کرد. در زمان خلافت وی، محمد بن علی شلمغانی -که یکی از مدّعیان دروغین نیابت در زمان نیابت حسین بن روح نوبختی بود- به دستور "راضی" به دار آویخته شد. "راضی" به قدری بر نایب چهارم -علی بن محمد سمری- سخت گرفت که او نتوانست به فعالیت خود ادامه دهد[۱][۲].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ زندگانی نواب خاص امام زمان (ع)، علی غفارزاده، ص ۵۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۴۴.